merry
01-03-2010 om 19:45
Placenta verwijdering gehad
ik ben afgelopen november bevallen van een mooi gezond meisje. nu is de bevalling niet super gegaan. ik heb een manuele placenta verwijdering gehad, en een bloedtransfusie van twee liter gehad. het is allemaal heel raar gegaan, vervolgens na een week kreeg ik baarmoeder ontsteking en heb ik nog 5 dagen in het ziekenhuis gelegen. nu zijn we drie maanden verder en heb nog steeds last van mijn baarmoeder, ik heb al echo's gehad. eerst leek het dat er nog een stukje placenta in zat. bij de volgende echo was dat weg, dus dat is mooi. maar de pijn blijft. ik heb nog geregeld temp verhoging en voel me dan ook echt niet goed?
zijn er meer mensen die dit hebben gehad?? is het normaal dat je er zolang last van blijft houden?? wie weet het??
liefs merry
Poemama
05-03-2010 om 14:44
Terug naar gyn
Merry, niet blijven tobben, maar terug naar de gyn!! Koorts hoort niet, en je schrijft dat je nog steeds last hebt van je baarmoeder. Misschien zit er toch nog een placenta-rest, of is je ontsteking chronisch geworden. Laat de gyn maar puzzelen!
Geniet van je meisje!
Poemama
merry
05-03-2010 om 19:31
Dank voor de reactie
ik heb mijn arts gebeld die er voor gezorgd heeft dat ik zwanger ben geraakt, daar ga ik volgende week heen, hij had ook zo iets van dit klopt niet. ben eergisteren naar de huisarts geweest, die kon dus niks vinden en gooide het op bekken pijn, pff ik ben vanaf vandaag overgestapt naar een andere huisarts en die wil me volgende week ook zien, dus ik heb hoop dat hun wel willen luisteren naar me. bekkenpijn is uitgesloten door de fysio.
nou we zullen zien en horen wat de andere dokters zeggen.
desondanks de helse bevalling, geniet ik zo van mijn kleine meid. heb er alle pijn van de wereld er voor over.wat een wonder is ze toch!!!
liefs merry
Poemama
05-03-2010 om 21:39
Goeie actie!
goed zo, Merry, dat je meteen actie hebt ondernomen! Houdt tot je naar de gyn mag eventueel een dagboekje bij met of en waar je pijn had, of en hoeveel koorts je hebt etc etc.
Gelukkig geniet je wel van je meisje! Het is onvoorstelbaar hoeveel je kan hebben als je zo van je kind kunt genieten. Jammer als er (veel) complicaties zijn, ik kan er helaas over meepraten en ben wel eens een klein beetje jaloers op moeders waar het makkelijker ging (of leek te gaan!). Maar je komt er doorheen!
Zorg maar goed voor jezelf en je klein meid!
poemama
kullke
15-03-2010 om 11:01
Hoi
ben benieuwd hoe het nu met je gaat.
ik heb in feb. 2009 een algehele manuele placentaverwijdering gehad en moet echt zeggen dat je er echt geen last van hoeft te hebben.
behalve dan de psychische knauw dan.
maar ook dat hoeft niet.
ik heb ook veel bloed moeten krijgen en de gedachte dat iedereen weet wat ze gedaan hebben en ik niet kan ik best pissig om worden.
de kraamhulp heeft mij uitgelegd wat ze precies hebben gedaan maar toch knaagt het nog wel eens gewoon een zwart gat de eerste dag van de bevalling.
maar verders geen complicaties gehad hiervan.
dus meis hoop dat ze je echt kunnen helpen.
oh het enige wat ik wel heb is hevige pijn bij ongezteldheid vergeleken ooit in mijn leven.
maar of dat daar aan kan liggen.
weet ik niet.
in ieder geval succes bij je nieuwe huisarts en laat je het weten of je ervan af bent??
merry
15-03-2010 om 14:36
Weer een heel verhaal
de nieuwe huisarts heeft me mooi serieus genomen, en wou meteen bloed onderzoek en urine onderzoek, hij vond het ook niet kloppen. ben naar de gyn geweest die ons geholpen heeft zwanger te raken. die heeft een uitgebreid onderzoek gedaan. mijn baarmoeder en blaas zijn wat verzakt. heb littekenweefsel in mijn baarmoeder en het lijkt daardoor wat verkleefd. hij heeft bloedonderzoek gedaan en daar kwam zware bloedarmoede uit. voor de rest was het bloed goed.
hij zei ook als ik weer ongesteld zou worden, zou het erg pijnlijk worden en daarna zou alles een stuk op gaan knappen. dus het zou bij jou ook zo kunnen zijn dat het toch van de manuele verwijdering komt dat je zo'n pijnlijke menstruatie hebt.
als ik last bleef houden moest ik aan de bel trekken en dan wou hij nog even verder kijken of er wat aan gedaan kan worden (daar heb ik zelf nog niet echt veel zin in hahah)
dus sowieso aan de ijzertabletten, en voor de rest toch nog even rustig aan doen pffff.
ik ben blij dat ik naar hem toe ben gegaan. de gyn in het ziekenhuis kon niks vinden en ik moest maar naar de huisarts omdat het wel aan mijn darmen kon liggen. nou mooi niet dus.
ja ik vind het ook erg jammer dat ik de eerste dag eigenlijk niet bewust heb meegemaakt, het is raar dat ze vanalles met je uithalen terwijl je er niks meer van weet.mij is ook uitgelegd wat er is gebeurd, poeh daar wil je ook niet helder bij zijn hahaha.
groetjes merry
kullke
15-03-2010 om 15:35
Wow
gelukkig wordt je heel serieus benaderd met je problemen.
ik had al een vermoeder dat het daar aan kan liggen ja die pijn tjdens menstruatie.
en nee lang leve de narcose voor zo`n behandeling.
ik vroeg het nog omdat ik bang ben voor een ruggeprik en ze zeiden meteen dat daar niet eens een keuze in was hihi.
kan er best om lachen maar soms ook helemaal niet.
ook omdat bij nacontrole ik erom gevraagd had hoe en wat maar gewoon geen duidelijk antwoord heb gekregen.
maar komt denk ik ook omdat ik zowel door de verloskundige als de gynacoloog niet serieus genomen ben.
de vk geloofde me niet dat ik aan het bevallen was en de gyn. geloofde niet dat ik het aan zou kunnen om te weten wat ze nou precies uitgespookt hadden.
maar heb ook nooit de gyn. gesproken die de behandeling gedaan heeft hoor althans niet dat ik weet.
en de kraamafdeling in het ziekenhuis tja ook niet om over naar huis te schrijven maar goed je hebt er blijkbaar niet altijd wat over te zeggen.
ik ben blij met het eindprodukt wat nu lekker gillend door de kamer raced.
wat ik ook wel fijn vind is dat nog iemand zoiets heeft mee gemaakt zijn er veel weet ik maar ben ze nog nooit tegen gelkomen.
geniet van je kleintje,
groetjes sas
merry
15-03-2010 om 20:21
Raar hè
waarom vertellen ze gewoon niet wat er is gebeurd. ik heb van de kraamhulp gehoord hoe zo'n operatie gaat. op de kraamafdeling vertellen ze je niks, je kan eigenlijk niks na zo'n narcose, ik was heel erg bibberig en had infuusen aan mijn arm hangen en kon dus moeilijk mijn nieuwe kindje uit haar wiegje halen. komt er een zuster aan, je moet zo weer voeden en loopt vervolgens weg....uuuh hoe moet ik dat kind pakken??? en uitleg over de operatie is er niet geweest.
ik ben nu blij dat ik naar deze arts ben geweest en dat en dat ik eindelijk serieus genomen ben.
wel fijn zo'n forum, nu kom je eindelijk mensen tegen die het zelfde hebben meegemaakt.
een helse bevalling maar een geweldig lief mooi kindje er voor terug gekregen. ik zou het zo weer doorstaan.
gr merry
kullke
16-03-2010 om 10:00
Zekers
goh lijkt mijn verhaal wel.
ik gaf bv jij ook geloof ik he zo te lezen??
en had echt de behoefte om hem veel aan te leggen maar dat ging niet met die twee tuinslangen ehh drie.
en iedere keer vergat ik om het belletje te vragen omdat die nog achter me aan de muur hing, en ik kon niet zelf aanleggen omdat ik niet rechtop kon zitten en gewoon echt spacey was moesten ze me dus helpen nou alsof je bij de slager bent.
toen de katheter weg was moets ik naar het toilet en een vader van een mede moeder moest mij helpen om daar te komen omdat de kraam vond dat ik dat zelf wel moest kunnen.
uiteindelijk kon ik het ook maar als je later hoord dat je niet alleen mag van een andere kraamhulp dan wordt je alleen maar kwaaier.
nee ben er niet echt over te spreken maar das gelukkig verleden tijd en ik heb nu een heerlijk stel kinderen en dat maakt een hoop goed.
het idee dat ik bij een derde zowieso daar moet bevallen werkt nu eigenlijk best als een anticoncepte maar idd ik zou het heus wel weer doen.als het allemaal gaat lukken dan he want tja eer je op het punt van bevallen bent aangekomen??????
ik sta er nog steeds een beetje verbaasd van te kijken dat er iemand is die dit zo heeft ervaren ik had gehoopt dat het een uitzondering zou zijn maar je gaat haast denken dat het gewoon hun manier van handelen is.
ik heb het er eigenlijk niet veel over omdat er velen zijn geweest net na de bevalling die alles maar wegwuivde van ach je hebt gezonde kinderen en je bent er nog wat maakt het uit.
maar gelukkig zijn er ook nog mensen die er wel enig begrip voor hebben.
nou merry fijn dat ik jou ook tegen gekomen ben.
groetjes sas
merry
16-03-2010 om 11:11
Het is wel wat hoor
stjong bij jou is het ook niet lekker gegaan, ik vind het zo vreemd dat ze dit soort dingen wegwuiven. het moet toch de mooiste belevenis zijn van je leven, tuurlijk doet het bij iedereen pijn. maar dat je de eerste dag helemaal van de werled bent is natuurlijk niet leuk.
ik gaf borstvoeding, althans dat was de bedoeling. anderhalve dag geprobeerd ,maar het wilde niet. nu blijkt achteraf ook dat het niet was gelukt. we zijn 6 jaar bezig geweest om dit kindje te krijgen, nu blijkt dus dat de borstvoeding eigenlijk heel slecht op gang komt bij de problemen die ik had om zwanger te raken.dus ik geef nu flesvoeding. en ben sinds deze week begonnen met wat hapjes fruit, oooh wat grappig wat vind ze het vies hahahah
geestelijk kan ik het best goed verwerken. maar mijn lichaam werkt dus nog niet helemaal mee.
maar het is zeker fijn om iemand tegen te komen die het zelfde heeft meegemaakt.
liefs merry
kullke
19-03-2010 om 15:05
Komt ook wel
oh maar je lichaam zal ook wel goed komen als ze er maar serieus naar kijken en evt. een handje helpen.
het is jullie dus zo te horen vanaf begin tot eind niet echt meegevallen.
wel heel fijn om te horen dat het toch gelukt is om een kindje te krijgen.
fruit haha volgens mij zijn de eerste hapjes altijd vies hihi hier ook.
alleen eet de jongste nu ook gewoon met de pot mee erg makkelijk hoor maar dat duurt nog wel even bij jullie.
wij hopen nu dat mijn zus een kindje mag krijgen die zijn ook al een flinke tijd aan het klussen en als ik het goed begreep staat mijn zus eerdaags bij een gyn. voor het begin traject.
ze zijn nu al 3 jaar gestopt met de pil en ze heeft vorig jaar een miskraam gehad bij een zwangerschap van 6 weken.
ze wist het net en dacht al dat het niet goed zat en tja daar had ze gelijk in.
dus nu maar hopen dat het ook voor hun is weg gelegd.
in okt. hebben ze bij onze vader kanker gecontateerd en dat maakt het toch extra beladen voor ze ze wil namelijk zo graag dat hij hun kindje mag meemaken maar ja of dat gaat lukken is zeer onzeker en zorgt voor veel meer stress bij mijn zus.
de omstandig heden maken het er niet makkelijker op.
dus duimen voor het beste.
nou merry geniet van je kleine ze zijn zo snel groot.
groetjes sas
Nancy
20-03-2010 om 19:08
Ook gehad....
Nu meer dan 10 jaar geleden beviel ik 14 weken te vroeg van mijn tweeling. Enige weken na de bevalling kreeg ik hoge koorts. De IC-verpleegkundigen in het ziekenhuis waar mijn kindjes in de couveuse lagen hebben me toen naar een arts gestuurd. De placenta bleek als gevolg van de extreme vroeggeboorte niet geheel te zijn afgekomen. Ik werd vervolgens opgenomen en geopereerd. Ik moest naar een ander ziekenhuis dan waar mijn kindjes lagen in een andere stad. Ik kon dagenlang niet zien en mocht en kon geen bv meer kolven voor hen. Ik wilde zo snel mogelijk weer uit het zh. Men heeft fantastisch voor mijn kindjes gezorgd en juist daarom neem ik het niemand kwalijk dat dit me is overkomen tijdens de bevalling die kindjes gingen voor. Ik geniet nu nog iedere dag van mijn kids en inderdaad ze zijn zo groot.....
merry
23-03-2010 om 07:16
Dat is pittig
jeetje dat is niet niks, zo gescheiden te worden van je kindjes. heb jij nog veel last gehad na de tijd, van je buik?? weet je dat nog (het is al weer even geleden)
gelukkig is alles goed gekomen met je kindjes, en kan je volop genieten van kinderen die alweer tien jaar zijn. mijn dochter is nu bijna vier maanden, maar het klopt wel dat het zo snel gaat.
liefs merry
Nancy
23-03-2010 om 08:18
Merry
Tja, dat is een goede vraag. Ik weet niet meer of ik daarna nog veel last heb gehad, ik geloof het niet. Het is al ruim 10 jaar geleden...Ik heb wel gedaan alsof het beter met me ging dan ik me voelde om maar zo snel mogelijk uit het ziekenhuis te mogen. Ik kan me niet herinneren dat ik daarna weken of maandenlang nog last heb gehad. Ik denk dan ook zeker dat je je klachten serieus moet nemen. 4 maanden, wat klein nog. Ja, Merry het is cliché maar waar, ze zijn zo groot. Het wordt ook steeds moeilijker om je dan nog voor te stellen dat ze zo klein waren. Mijn dochters worden nu echt groot, al een beetje vrouw zelfs. Soms moet ik wel eens slikken als ik hen zo zie en hoor praten. Maar alle leeftijden hebben hun charme, geniet maar heerlijk van je meisje en pas goed op jezelf !