Paniek: een derde zwangerschap!

Bij ons was de vierde een verrassing

Hier was de vierde een verrassing, we hadden de knoop al doorgehakt om het bij drie te laten, mijn man had een knoop laten leggen, bleek ik na een jaar toch weer zwanger.
We zijn behoorlijk geschrokken, mijn man stelde al abortus voor maar dat kon ik niet. Ik zou er gegarandeerd last van krijgen en het hem nadragen op het moment dat er problemen waren.
Mijn man en ik zijn er toen gewoon voor gegaan. Inderdaad een andere auto, flink wat nieuwe spullen want mijn hele baby-uitzet had ik al via marktplaats weggedaan, enz. De spullen bleken het probleem niet, een vriendin (moeder van vriendje van oudste) wilde namelijk net haar uitzet wegdoen en was blij dat ze mij er blij mee kon maken. Het was flink lastiger om weer opnieuw de luiers in te gaan.
De zwangerschap liep ook nog eens niet over rozen, ik had een lastige periode op het werk en ook daar werd het nieuws niet direct vrolijk ontvangen. Ik was namelijk de meest ervaren kracht en werd continu bij ingewikkelde projecten gevraagd, mijn toenmalige collega's hadden niet het overzicht of de energie om dat soort klussen tot een goed einde te brengen.
Tot overmaat van ramp werd ik voor het zwangerschapsverlof (met 30 weken) opgenomen omdat de bevalling begonnen was. Ik moest in het ziekenhuis blijven, terwijl mijn man met 3 kinderen het thuis moest rooien. Met weeënremmers is de kleine blijven zitten maar na een week ziekenhuis moest ik nog 3 weken thuis plat liggen. Dat was echt erg onhandig, want ik had toen net een paar hele ingewikkelde projecten op mijn bordje die ik dus accuut moest laten vallen.
Het is allemaal prima in orde gekomen, maar het was een zware tijd.

mamalexie, even omdenken;

Tip 1:
Accepteer wat je niet kan veranderen.
Dus, je bent zwanger; wil je het niet aborteren, dan moet je het accepteren.

Tip 2: De 'rust' in huis gaat verstoord worden. Hoe dan ook. Dat is inherent aan het hebben van 'jonkies'.
Er komt een andere ontwikkelingsfase, de jongens gaan anders met dingen om en met elkaar wat je telkens weer op nieuwe vraagstukken doet belanden, nieuwe uitdagingen om mee om te gaan! leuk toch.

Tip 3:
De kinderen zullen het echt niet altijd leuk vinden inderdaad, reken daar maar op. Vind jij het dag en nacht leuk om kinderen te hebben? Ik vond dat in elk geval niet, kan ik je verklappen. Er zullen leuke momentjes en minder leuke momentjes zijn en er zullen moeilijke en hele fijne gemakkelijke periodes zijn. Bedenk dat en berust er in.

Tip 4:
Hoe je het ook wendt of keert: omdat jij afwezig bent in de drukke periode heeft iemand anders nieuwe kansen, nieuwe uitdagingen en misschien een hele drukke periode. Maak je geen zorgen: die krijg jij ook!

Tip 5:
De heren op je werk zullen zich nu of in de toekomst vast ook gaan realiseren hoe hard ze ons, vrouwen, nodig hebben. Stel je voor dat ze zelf een kind moeten baren terwijl ze al flauwvallen bij een prikje of een zware griep denken te hebben tijden een verkoudheidje. Of zouden ze soms willen dat het voortbestaan van de mensheid in het gedrang komt, nee toch?
Zet je eroverheen; voel je vooral niet schuldig, dat is wat veel vrouwen ten onrechte doen. breng het naar je collega's als vaststaand feit: voel je vooral niet onzeker deze boodschap te brengen: recht je schouders en 'Be proud, girl!'

Positief denken

Eerst en vooral wil ik tante Sidonia feliciteren met de leuke reactie! Ik had het niet beter kunnen formuleren. Moet wel heftig zijn, een onverwachte zwangerschap, maar dit is echt het einde van de wereld niet, hoor. Integendeel, het is het begin van iets heel moois. Praktische zaken, die kunnen opgelost worden. Mannelijke directeuren die er niet gelukkig mee zijn? En dan, het is niet hun leven, maar het jouwe. Zwangerschapskwaaltjes, daar hebben wij allemaal last van gehad. Gewoon voor gaan en denken aan de positieve dingen!

maria

dank je

Ondersteunen

Het kan nogal ingrijpend zijn maar dingen lopen vaak anders dan gepland en je kan niet alles onder controle hebben. Ik hoop dat je/jullie er een weg in kan vinden.
Bij misselijkheid en maagzuur spelen je eetpatroon en tekorten aan allerlei voedingsstoffen een rol. Denk bij misselijkheid vooral aan magnesium, vitamine B, in het bijzonder vitamine B6, en vitamine K. Er zijn ook natuurlijke middeltjes als okugest en gember. Zelf geen ervaring mee.
Gebruik van de pil zorgt voor tekorten aan allerlei vitaminen en mineralen, zoals diverse B-vitamines, bètacaroteen, Q10, vitamine E, zink, magnesium, selenium, kalium en vitamine C en een verhoging van het koperniveau in je lichaam, wat ook klachten kan versterken. En het bevordert oestrogeendominantie, wat ook geen gunstig effect heeft op je gezondheid. Goed voor je lichaam zorgen kan ook schelen in de stressbestendigheid.

Hoe gaat het nu?

Hoi mamavanlexie,

Ik ben even benieuwd hoe het nu met jullie gaat?
Ik ben er gisteren achter gekomen dat ik onverwachts zwanger ben van de 3e. Oudste is 3 en een beetje, nummer 2 is net 8 maanden oud. Ik voel me ongeveer precies zoals jij. Ik wist dat er in de toekomst een 3e zou komen maar had in mijn hoofd daar pas aan te beginnen als nr 2 naar de basisschool zou gaan. Zit vooral met praktische bedenkingen waarvoor ik wel al in oplossingen begin te denken. Maar had de aankomende maanden ook allemaal dingen voor ‘mij’ ingepland. Zoals promotie maken op kantoor eind van het jaar, wat nu denk niet gaat gebeuren. Ik moet gewoon alles in mijn hoofd omver gooien en dat is nog even moeilijk...dus nu ben ik op zoek naar succes verhalen, ha ha

En nu?

Hoe hebben jullie de ongeplande zwangerschap verwerkt? Hier hetzelfde verhaal en niet wetende welke keuze we zullen maken. Wat doe je als je blijft worstelen met gemengde gevoelens?