Onverwacht zwanger, samengesteld gezin
Hallo allemaal,
Ik ben nieuw hier op het forum, omdat ik me even geen raad weet.
Afgelopen zondag zijn we erachter dat ik zwanger ben. Dit was sowieso niet de bedoeling. Hoe het kan geen idee, altijd trouw de pil geslikt.
Ik leg eerst onze gezinsamenstelling uit. Ik ben 27 en mijn vriend 36. We zijn beide een aantal jaar geleden gescheiden en we zijn nu 2 jaar samen, koophuis. Ik heb een zoon en hij 2 dochters. Ik heb co-ouderschap en hij ziet zijn dochters om het weekend.
Waarschijnlijk zal ik een aantal boze reacties krijgen, maar we zitten erg in twijfel om het kindje te houden.
Misschien komt dit door de schok.
Het erge is dat we alleen praktische argumenten kunnen verzinnen.
Ik heb mijn vaste baan opgezegd en begin maandag voor een nieuwe werkgever, die daar niet al te blij mee zal zijn en ik wssl mijn baan ga verliezen. Mijn vriend heeft een drukke eigen zaak, we zullen nieuwe auto moeten aanschaffen. Ons leven wordt weer heeeel anders. Die van ons zijn nu 6,7 en 8.
Maar toch zou het erg zijn om daarom een abortus te plegen en misschien ook wel egoïstisch (ben nu denk rond 5 weken).
Toch zit ik in twijfel en mijn vriend ook.
Misschien omdat het nog een schok is. We weten het pas 2 dagen.
Wat zouden jullie doen? Ik hoop op advies en geen boze reacties. Ik weet dat sommigen van jullie misschien een grote kinderwens hebben en dat het bijvoorbeeld niet lukt.
Wat zijn jullie ervaringen met samengestelde gezinnen en een nieuwe baby?
Ik ben al bij de HA geweest voor advies, maar daar had ik ook weinig aan.
je moet
heel goed bij jezelf voelen wat dit je doet. Zie te voorkomen dat je achteraf spijt hebt. Te laat is te laat en komt nooit meer terug.
Je overwegingen zijn ergg praktisch en oppervlakkig. Maar er zit natuurlijk wel gevoel bij, maar misschien probeer je je daar nu voor af te sluiten. Dat kan je later opbreken als je dat niet goed onderzoekt!
Weinig reacties
Ik denk dat je weinig reacties krijgt omdat veel van ons op het andere forum waar je hebt gepost al gelezen hebben dat je er al uit bent.
Weinig praktische bezwaren
Ok, ik ken jullie niet en weet niets van jullie onderlinge verhouding, met elkaar en de kinderen. Ik kan me alleen baseren op wat je verteld. En daarin zie ik weinig praktische bezwaren tegen een zwangerschap.
Ik bedoel; jullie relatie is stabiel (2 jaar), er is woonruimte (koophuis) en financiele ruimte (alle 2 een baan). Jullie hebben de leeftijd voor het krijgen van kinderen, het verschil met de anderen is niet niet enorm. Een werkgever mag je niet ontslaan wegens zwangerschap.
Kortom, ik snap dat het een schok is. Maar dat is meer emotioneel. Er kan ook een goede kant aan zitten; een samen-kind in een samengesteld gezin kan heel erg verbroederen.
Soms loopt het leven anders dan voorzien.. dat heb je al ervaren. Dan wordt het een kwestie van plannen bijstellen. Zie wat je dat, na alle ellende en verdriet van de scheiding, al gebracht heeft. Misschien is deze nieuwe verassing in tweede instantie niet zo slecht..?
Was je het ooit van plan
Om met elkaar een kind proberen te krijgen?
Zo nee dan ligt abortus meer voor de hand, gevoelsmatig. Als jullie hadden bedacht dat het misschien wel ooit zou gebeuren dan s dat wellicht een reden om te denken: dan maar gewoon nu.
Gr Angela
Hoe gaat het nu ?
Hoe gaat het nu met je / jullie? Ik ben heel benieuwd naar jullie overwegingen en besluit. Ik zit in dezelfde situatie momenteel.. Wij zijn alleen een iets groter samengesteld gezin.
