Ongepland zwanger 2de kindje
Hi allemaal,
ik ben erachter gekomen dat ik zwanger ben van een tweede kindje, ik zat zelf aan de pil dus dit stond niet op de planning om weer zwanger te worden , ik heb al 1 dochter van 1.5 jaar. Ik heb op dit moment geen stabiele relatie met de vader van het kindje wat ook de vader is van mijn dochter. Ik woon samen met mijn dochtertje bij mijn ouders ( altijd al gedaan ). Ik weet op dit moment niet wat ik moet doen.... ben zo verdrietig want natuurlijk heb ik ooit de wens voor nog een kindje maar de situatie waarin we zitten is gewoon niet fijn, ook wil ik niet verder het de vader van mijn dochter omdat wij samen gewoon niet werken .Ik ben opzoek naar een eigen plekje maar zo snel gaat dat niet. Ik ben bang dat ik het met een tweede kindje niet ga redden alleen, ook omdat ik de voor 95 procent alleen zorg voor mijn andere dochter , ik heb hier en daar wel hulp van mijn ouders maar de vader doet bijna niets. Ik heb vrijdag een afspraak staan bij de abortuskliniek maar ik weet niet of dit is wat ik wil... elke uur van de dag voel en denk ik iets anders... ik hoop dat er hier mensen zijn die mij tips kunnen geven of een zelf gelijke situatie hebben meegemaakt.
Als je het nog niet weet en je hebt nog voldoende tijd, dan zou je ervoor kunnen kiezen de afspraak te verzetten om wat meer bedenktijd te hebben. Heel eerlijk, je leest alsof je eigenlijk al een keuze gemaakt hebt en dat nu probeert te verantwoorden, klopt dat?
Hierboven wordt een advies gegeven om naar je vader te luisteren omdat die zou weten hoe mannen denken. Mijn advies zou zijn om vooral naar je hart te luisteren. Volgens mij weet je al dat je ook dit kind als alleenstaande ouder op zult voeden mocht je besluiten het geboren te laten worden. In die zin liggen de kaarten al op tafel. Mooie praatjes over verandering zou ik niet in overweging nemen bij je besluit, want blijkbaar was kind nummer 1 ook niet voldoende reden voor verandering.
En ga wat beter op jezelf passen vrouw! Wat je ook besluit, weet dat je ondanks de pil zwanger bent geraakt en dat dit nog eens kan gebeuren. Misschien goed om op een later moment met je huisarts te praten over betere anticonceptie.
Ik wens je wijsheid 
" Volgens mij weet je al dat je ook dit kind als alleenstaande ouder op zult voeden mocht je besluiten het geboren te laten worden. In die zin liggen de kaarten al op tafel. Mooie praatjes over verandering zou ik niet in overweging nemen bij je besluit, want blijkbaar was kind nummer 1 ook niet voldoende reden voor verandering."
Inderdaad. Je kan hem overigens meegeven dat hij eerst moet laten zien dat hij veranderen kan en dat je dan eventueel wilt nadenken over het hervatten van de relatie (en dan is een gezamenlijk kind een nog latere stap, lijkt me zo).
Ik gooi mijn gebruikelijke waarschuwing er maar weer in. Als je besluit de abortus af te blazen en dit kind wordt geboren, geef vader dan geen toestemming om het kind te erkennen tenzij hij akkoord gaat met de afspraak dat er geen gezamenlijk ouderlijk gezag komt (dit moet je dan bij de erkenning ook laten weten aan de ambtenaar, want het moet apart worden aangetekend). Gezamenlijk gezag met een vader met wie je eigenlijk geen goede afspraken kan maken en van wie je niet op aan kunt, is vragen om een heleboel frustratie en gedoe, en dat in principe 18 jaar lang. Als hij alsnog verandert en gezamenlijk gezag ooit wel een goed idee lijkt, is het eenvoudig en gratis alsnog te regelen. Maar als je het hebt en het werkt voor geen meter, dan is het nog behoorlijk lastig om ervan af te komen.
Wil hij erkennen maar alleen als hij ook gezag krijgt, stem dan niet in met de erkenning. Hij kan dan een procedure bij de rechtbank starten om die erkenning te krijgen, maar als dat verzoek wordt toegewezen dan komt die erkenning er wel, maar het automatische ouderlijk gezag niet.
Temet schreef op 22-11-2023 om 16:03:
" Volgens mij weet je al dat je ook dit kind als alleenstaande ouder op zult voeden mocht je besluiten het geboren te laten worden. In die zin liggen de kaarten al op tafel. Mooie praatjes over verandering zou ik niet in overweging nemen bij je besluit, want blijkbaar was kind nummer 1 ook niet voldoende reden voor verandering."
Inderdaad. Je kan hem overigens meegeven dat hij eerst moet laten zien dat hij veranderen kan en dat je dan eventueel wilt nadenken over het hervatten van de relatie (en dan is een gezamenlijk kind een nog latere stap, lijkt me zo).
Ik gooi mijn gebruikelijke waarschuwing er maar weer in. Als je besluit de abortus af te blazen en dit kind wordt geboren, geef vader dan geen toestemming om het kind te erkennen tenzij hij akkoord gaat met de afspraak dat er geen gezamenlijk ouderlijk gezag komt (dit moet je dan bij de erkenning ook laten weten aan de ambtenaar, want het moet apart worden aangetekend). Gezamenlijk gezag met een vader met wie je eigenlijk geen goede afspraken kan maken en van wie je niet op aan kunt, is vragen om een heleboel frustratie en gedoe, en dat in principe 18 jaar lang. Als hij alsnog verandert en gezamenlijk gezag ooit wel een goed idee lijkt, is het eenvoudig en gratis alsnog te regelen. Maar als je het hebt en het werkt voor geen meter, dan is het nog behoorlijk lastig om ervan af te komen.
Wil hij erkennen maar alleen als hij ook gezag krijgt, stem dan niet in met de erkenning. Hij kan dan een procedure bij de rechtbank starten om die erkenning te krijgen, maar als dat verzoek wordt toegewezen dan komt die erkenning er wel, maar het automatische ouderlijk gezag niet.
Maar dan zou ze het financiële plaatje ook alleen rond moeten krijgen lijkt me.
Nick90 schreef op 22-11-2023 om 16:52:
[..]
Maar dan zou ze het financiële plaatje ook alleen rond moeten krijgen lijkt me.
Voor het geld heeft ze die vader niet nodig. Als ze nu fulltime thuis is met uitkering en voor haar kind zorgt en straks voor misschien twee krijgt ze 586 euro aan kindgebonden budget per maand als de vader niet in beeld is. Het lijkt mij niet dat hij nu haar dat bedrag stort.
Nick90 schreef op 22-11-2023 om 16:52:
[..]
Maar dan zou ze het financiële plaatje ook alleen rond moeten krijgen lijkt me.
Wat bedoel je met 'dan'? Als ze niet instemt met gezamenlijk gezag? Nee hoor. Als ze helemaal niet wil dat de vader het kind erkent dan doet ze er wel goed aan om het financieel alleen te doen. Juridisch is dat niet noodzakelijk, want je kan ook kinderalimentatie vragen van een man die het kind wel heeft verwekt maar het niet heeft erkend. Maar in de praktijk betekent het indienen van zo'n alimentatieverzoek meestal ook dat de man in kwestie dan erkenning wil, en omgang, en soms ook gezag.
Maar zoals ik hier op dit forum al vaker heb opgemerkt: een vrouw die helemaal niets met de verwekker van haar kind te maken wil hebben, doet het in de praktijk ook financieel op eigen houtje en gaat geen alimentatie vragen, ook al zou dat juridisch kunnen.
Maar daar ging mijn oorspronkelijke betoog niet over. Ik betoog: als de verhouding tussen TO en haar ex erg wisselend is en ze niet van hem op aan kan, dan doet ze er verstandig aan om te zorgen dat er geen gezamenlijk gezag komt als ze besluit om het kind geboren te laten worden. De manier om dat te bereiken is om of afspraken te maken dat dit bij de erkenning uitdrukkelijk wordt vastgelegd, of niet in te stemmen met de erkenning zodat de vader voor die erkenning naar de rechter moet - dat leidt niet tot gezamenlijk gezag (gerechtelijke vaststelling vaderschap zou ook nog kunnen bedenk ik me net, maar dat ga ik nu niet uitwerken).
Maar het is allemaal nogal voorbarig, het gaat er nu om dat TO voor zichzelf bedenkt of ze deze zwangerschap wil voortzetten of niet. En daarbij moet ze vooral bij zichzelf te rade gaan en zich niets aantrekken van mooie beloften van ex, want die is kennelijk in het verleden ook niet erg betrouwbaar gebleken.
ach neem zsm contact op met het Fiom. En ik denk, als ik hoor hoe je moeder er instaat, goed om met haar door te praten hierover. Er is geen verkeerde keuze hoor
Moederkareltje schreef op 22-11-2023 om 17:13:
[..]
Voor het geld heeft ze die vader niet nodig. Als ze nu fulltime thuis is met uitkering en voor haar kind zorgt en straks voor misschien twee krijgt ze 586 euro aan kindgebonden budget per maand als de vader niet in beeld is. Het lijkt mij niet dat hij nu haar dat bedrag stort.
Dat is nog maar de vraag of je voor toeslagen in aanmerking komt als je terug bij je ouder(s) woont. Een kennis (alleenstaande ouder met kind) is noodgedwongen terug bij een van de ouders (zonder partner) ingetrokken. Hierdoor zijn zijn/haar toeslagen komen te vervallen. Vanwege de woningnood is een zelfstandige woonruimte lastig te vinden.
Maria87 schreef op 23-11-2023 om 10:09:
[..]
Dat is nog maar de vraag of je voor toeslagen in aanmerking komt als je terug bij je ouder(s) woont. Een kennis (alleenstaande ouder met kind) is noodgedwongen terug bij een van de ouders (zonder partner) ingetrokken. Hierdoor zijn zijn/haar toeslagen komen te vervallen. Vanwege de woningnood is een zelfstandige woonruimte lastig te vinden.
Dat is het verschil tussen bij 1 van je ouders wonen of bij beide. Woon je bij je beide ouders dan zijn zij elkaars toeslagpartner,en dan heb je dus geen toeslagpartner (en krijg je je toeslagen alsof je alleenstaande bent).
Moederkareltje schreef op 22-11-2023 om 17:13:
[..]
Voor het geld heeft ze die vader niet nodig. Als ze nu fulltime thuis is met uitkering en voor haar kind zorgt en straks voor misschien twee krijgt ze 586 euro aan kindgebonden budget per maand als de vader niet in beeld is. Het lijkt mij niet dat hij nu haar dat bedrag stort.
Ja ik vind dan als je kinderen wil je er ook zelf financieel voor moet zorgen, en anders niet aan beginnen.
Nick90 schreef op 23-11-2023 om 11:26:
[..]
Ja ik vind dan als je kinderen wil je er ook zelf financieel voor moet zorgen, en anders niet aan beginnen.
In dit geval wil de vader het kind ook, dus dan geldt dat net zo goed voor hem.
AnnaPollewop schreef op 23-11-2023 om 11:36:
[..]
In dit geval wil de vader het kind ook, dus dan geldt dat net zo goed voor hem.
Dan moet dat hem wel toegestaan worden.
ik ben benieuwd of vader financieel helpt voor hun dochter van 1,5. Als hij dat voor 1 kind al niet doet, dan verwacht ik niet dat hij dat voor 2 kinderen wel gaat doen.
Ik zou er even goed over nadenken. Eventueel naar het FIOM gaan. Maar ik zou je niet laten beïnvloeden door de beloftes van de vader, want (voor zover je in deze tekst hebt uitgelegd) is hij niet in staat om zekerheid te bieden en een stabiele rol te spelen in het verhaal.
AnnaPollewop schreef op 23-11-2023 om 11:36:
[..]
In dit geval wil de vader het kind ook, dus dan geldt dat net zo goed voor hem.
Misschien wil vader het kind wel, als alleenstaande vader.
Maar ik ben het eens met Mariscan: ga praten met mensen zoals je huisarts en het FIOM. Als het kan samen met de vader, zodat jullie samen een beslissing kunnen nemen, ook al heb je het vermoeden dat hij niet betrouwbaar is en weet je voor jezelf al dat je niet met hem verder wil.
Tsjor
MOMOFMYPRINSESWITHAUTISM schreef op 23-11-2023 om 13:32:
ik ben benieuwd of vader financieel helpt voor hun dochter van 1,5. Als hij dat voor 1 kind al niet doet, dan verwacht ik niet dat hij dat voor 2 kinderen wel gaat doen.
Dan is seks ermee sowieso niet heel verstandig. Als hij niet voor 1 betaald zou ik sowieso niet nog een met hem produceren. Vind het sowieso raar dat een man allerlei dringende adviezen over zichzelf voor altijd onvruchtbaar maken als hij niet wil dat er iemand zwanger wordt en een vrouw die zwanger raakt terwijl zij anticonceptie gebruikt wel steun krijgt en werkelijk niemand zegt dat zij zich maar had moet steriliseren als ze geen kind wil. Want geen enkele anticonceptie is echt betrouwbaar.
