Miskraam maar mss ook niet?
Hallo allemaal,
Afgelopen 2 juli was ik voor het laatst ongesteld. Vorige week donderdag kreeg ik heftig bloedverlies. Ik kon naar de verloskundige. Met de echo vastgesteld dat er niet echt iets in de baarmoeder zat, op een speldenknop na. De baarmoeder oogde leeg, dus was het meeste al kwijt zei de vk.
Afgelopen dinsdag hield eerst het bloeden op. Plotseling kreeg ik aan het einde van de dag bloedstolsels. Ik dacht dat ik nu het vruchtje was verloren. Ik was op mijn werk en kon t ook niet echt onderzoeken. Lag al in de wc. Maar sinds deze dag had ik elke dag gestaag meer bloedverlies en meer buikpijn. Dus vanmorgen gebeld met de verloskundige. Ik kon eventueel morgen wel naar de gynaecoloog.
Ik heb besloten af te wachten, zou echt rustig aan doen en hopen dat het bloedverlies mindert. Ik zou contact houden met de vk. Dit leek 's middags te werken. Nu belde de verloskundige terug in de middag. Ze vroeg hoe het ging en ik zei, heb minder bloedverlies, maar nog wel buikpijn. Misschien komt er nog een stolsel aan. Verzoek of ik toch wilde bloedprikken. Was waarschijnlijk niks aan de hand, maar voor de zekerheid. Vanavond gebeld, HCG van over de 7000. Dit schijnt voor een miskraam eeg hoog te zijn. De verloskundige heeft me doorverwezen naar de gynaecoloog. Wellicht buitenbaarmoederlijke zwangerschap.
Daar een echo gehad, naast een onrustig gebied, zat er een vruchtzakje dat past bij een zwangerschap van ong. 4 weken oud in de baarmoeder. Gelukkig geen buitenbaarmoederlijke zwangerschap dus. Het vruchtje zou nu nog te klein zijn om te kunnen zien. Ik moet nu een week afwachten omdat er eerst onderzocht wordt of het vruchtje nog levensvatbaar is en groeit. Weer onzekerheid. Hoewel ik van het negatieve uit ga. Het bloeden is sinds vanmiddag wel fors verminderd. Ga wel naar het ziekenhuis en niet naar de vk, omdat ik slecht nieuws verwacht, zodat ik ook direct over de vervolgstappen kan hebben, als het nodig is en het vruchtje er nog zit.
Heeft iemand hier ook zoiets ooit meegemaakt????
Heftig
Deze situatie heb ik gelukkig zelf niet meegemaakt. Want het lijkt me toch heel heftig om niet te weten hoe het verder gaat. Het wordt vanzelf duidelijk, je hebt gelukkig goede afspraken, maar daar heb je nu niets aan.
Praktisch wordt het goed geregeld. Maar emotioneel is het uitzitten.
Ik wens je heel veel sterkte. Hopelijk kan er iemand met je mee naar de afspraken zodat je wat steun ervaart.
Miskraam
Overigens heb ik wel zelf twee keer een miskraam meegemaakt. Maar dat was duidelijk. Het komt ook regelmatig voor bij vrouwen, ook op jongere leeftijd. Dat vond ik emotioneel wel heftig omdat ik zelf heel graag kinderen wilde.
Bij jou is het blijkbaar complexer dan een 'gewone' miskraam. Dat zal hopelijk minder vaak voorkomen.
Dank je
Mijn man gaat mee en is erg betrokken. Het is emotioneel zwaar. Ook omdat we het niet echt weten. We gaan uit van het negatieve, maar hoop is iets geks. Dat gaat tegen beter weten in. Het stomme is, ik had de miskraam al een soort van plekje gegeven.
Ik begreep dat dit meestal niet voorkomt. Ik heb met de vk afgesproken dat ik hen op de hoogte houdt. Het is in ieder geval fijn dat de vk betrokken is. Hoewel ikzelf niet gauw aan de bel trek, voel me gauw bezwaard.
Ik heb bedacht dat ik net als afgelopen week gewoon ga werken. Dit kan, als het tegenzit, nog wel een tijdje duren en ik wil niet zolang ziek gemeld zijn.
Verstandig Linda
Zelf heb ik nogal wat gedoe gehad in mijn leven en doorgaan met werken geeft afleiding en een soms noodzakelijk gevoel om een competente volwassene te zijn. Emotioneel niet te verdwijnen. Ook heb ik sommige collega's als grote steun ervaren. Niet dat ik de hele tijd op mijn werk met gedoe bezig was maar wat concreter door duidelijk zijn waar ik doorheen ging.
kan het
een tweeling zijn geweest?
Denk dat t mis is
Volgens de zwangerschapstest zou ik nu zo'n 7 weken zwanger moeten zijn. Dat ze een vruchtzakje ziet die past bij 4, lijkt mij dat t al even niet gegroeid heeft. Ik verwacht daarom een miskraam.
Bovendien voel ik me al langere tijd niet meer zwanger. Zo'n 1,5 week voor het eerste bloedverlies.
Ik hoop dat mijn lichaam het vruchtje er zelf uitwerkt. Ik bekijk de situatie liever zo praktisch mogelijk, ook uit zelfbescherming. Dat er bij de volgende afspraak niks meer is te zien.
Nou
Heb zelf ook een miskraam gehad, toen ik tijdens een latere zwangerschap hoorde dat op de vroege (6weken ofzo) echo het vruchfzakje een groeiachterstand van een week of 2 had zag ik het alweer misgaan.
Maar paar weken later was daar toch een mooi kloppend hartje met de mededeling dat het die eerste periode echt mm werk is en 1 kleine verschuiving tijdens de echo kan dan al gelijk weken kosten.
