Mag ik jullie mening, alstublieft? Naamkeuze

Ik zou het niet doen

Maar dat komt omdat ik zelf een naam heb die ik altijd moet spellen voor andere mensen... na 40 jaar ben ik daar wel aan gewend maar leuk is anders. Mijn broer heeft ook een ongebruikelijke naam en bij hem dachten mensen vaak dat hij een spraakgebrek had, in jouw geval kunnen ze dan denken dat je zoon eigenlijk Victor heet maar dat ie dat niet kan uitspreken.

Mijn kinderen hebben dus simpele namen.

Maar goed, dat is heel persoonlijk.

Wat ik wel een overweging vond/vind: de voornaam is veel belangrijker geworden dan vroeger omdat je ook in je werk je voornaam hanteert. Het makkelijkst is dan een niet te vaak voorkomende, goed uit te spreken, makkelijk te spellen naam die ook nog internationaal mee kan. Jij hebt het nu over pesten, maar die voornaam gaat je hele leven mee en ook als volwassene is het fijn als je een makkelijke naam hebt.

Echt hoor, zelfs op een ministerie wordt de hoogste ambtenaar bij zijn voornaam aangesproken...
Nou ja, er zijn genoeg redenen te bedenken om wél aparte namen te geven... misschien zullen anderen die argumenten hier nog wel aandragen...

2e naam meer doorsnee naam?

Hallo Vincent,

Zelf zou ik voor mijn kind(eren) een naam kiezen waar de spelling niet tot problemen kan leiden en die makkelijk te gebruiken is in Nederland en in het buitenland. Vidar voldoet daar voor mij persoonlijk niet aan.
Zou het een idee zijn om een tweede naam te kiezen die wat meer gangbaar is zodat je zoon er later altijd voor kan kiezen om deze tweede naam te gebuiken? Een collega van mij heeft dit gedaan. Haar ouders hebben haar Yoni genoemd, wat later door Goedele Liekens werd gebombardeerd voor het kindvriendelijke woord voor vagina. Zij gebruikt nu haar tweede naam als roepnaam.

Je had vast al deze link via wikipedia gelezen? http://nl.wikipedia.org/wiki/Vidar

Op de site van de SVB zag ik dat er in 2009 drie jongens zijn geboren die Vidar heten.

Misschien iets met een andere Noors-Scandinavische naam:
Vidar Ingmar Achternaam
Vidar Lars Achternaam
Vidar Viggo Achternaam

Veel succes!
MarV

Niets zo persoonlijk als het kiezen van een naam

Mijn ervaring is dat een naam op een gegeven moment bij het kind gaat horen. Of iemand de naam dan mooi of niet mooi vindt speelt dan geen rol meer. Het gaat om het mens dat toevallig die ene naam gekregen heeft. Ik zie zo direct geen rijmwoorden die rijmen op Vidar, waardoor hij gepest zou kunnen worden. Het lijkt mij een redelijk makkelijke naam, ook om te spellen. Wellicht dat hij wel wat vaker zijn naam twee keer moet zeggen, omdat hij ongebruikelijk is. Ik zie daar het probleem niet zo van. Ben er net via de site van de SVB achter gekomen dat onze zoon als enige in 2009 zijn naam heeft gekregen. Hij zal hem dus ook regelmatig moeten herhalen en spellen. Het zij zo.

Mooi hoor, lekker doen...

Misschien is het geen doosnee naam, het is ook geen hele moeilijke naam. Wij kiezen voor de derde keer voor een vrij simpele japanse naam. Je hoort de namen niet zo vaak, en inderdaad soms moeten we het inderdaad een tweede keer herhalen, maar als dat het ergste is...

als jullie dat mooi vinden, lekker doen!

Ook net de lijst bekeken

naam van oudste komt 53 keer voor, naam van zoon 2 665 keer (maar dat wist ik al dat hij in de top 20 stond) en de naam van dochter, op die manier geschreven geen enkele maal )

Vidar vind ik wel, 3 keer zag ik, gewoon doen dus!

Aanvulling

Zoals ik zei ben ik inmiddels wel gewend aan mijn naam-die-ik-altijd-moet-spellen.
Wat Mayte zegt, hij gaat gewoon bij je horen.
Weet je, het is een van de weinige dingen die je als ouder volkomen zelfstandig kunt bepalen in het leven van een kind. De rest gebeurt buiten je om.... dus ik zou het idd ook niet te zwaar maken.

Zelf vond ik het trouwens wel leuk om ook de betekenis van een naam bij mijn beslissing te betrekken... en vernoemen, kan ook leuk zijn....

Nou..

als de naam vincent Bijl je echte naam is zou ik je zoon niet vidar bijl noemen...

fijn... post voor V bijl...
geeft hem dan nog een tweede naam!

Ik vind het een leuke naam

Alle 3 mijn kinderen hebben een aparte naam en ik vind het juist leuk. We hebben er wel bewust voor gekozen de namen bij elkaar te laten passen, dus allemaal 5 letters, 3 medeklinkers en 2 klinkers. Ik vond het belangrijk dat het bij elkaar passen. Als de oudste bijvoorbeeld Tim heet, zou ik een tweede nooit Vidar noemen.

Vidar

Kinderen vinden altijd wel wat om te pesten, een naam die niet veel voorkomt en niet rijmt op iets vies kan best. (Vidar rijmt niet speciaal op iets)
Ik snap alleen nooit waarom mensen zo'n Bijzondere naam kiezen. Ik snap wel dat je je eigen kind het Bijzonderste van de hele wereld vindt, maar het kind wordt echt niet meer bijzonder met een aparte naam. Daarom hadden wij een voorkeur voor een normale naam voor onze Bijzondere kinderen
Vidar moet wel altijd z'n naam spellen, lijkt me niet altijd leuk. Maar verder moet je gewoon de naam kiezen die jullie willen en je niets aantrekken van de mening van welk forum ook (en wie dan ook)

Leuk

leuke naam. Ik ben wel van de aparte namen, Alleen mijn man niet zo..

En dat hij het zijn hele leven moet spellen is ook niet zo hoor. Op de lagere school hoeft het al niet, hogere school en vervolg daarop mogelijk wel. Maar daarna word hij als meneer bijl of V. Bijl aangeschreven. DUs dan hoeft hij hem niet te spellen..

Mijn vader heeft een mega lange voornaam, nou ja eigenlijk 4 voornamen, maar hoeft ze nooit voluit door te geven, de begin letters zijn afdoende..

En alleen niet voor een naam kiezen, omdat hij hem mogelijk moet gaan spellen dat zou zonde zijn, volgens mij loop je dan jaren met het: wat als.. gevoel in de ronden.

Aïda

Even niet om het één of ander... maar er zijn echt heel veel werksituaties waarin de voornaam wordt gehanteerd. Overheid, onderwijs, ICT...ik werk in de zakelijke dienstverlening en ik ben dus bij ieder nieuw contact mijn naam aan het spellen... vaak blijft het niet bij één keer maar stuur ik uit arren moede maar een mailtje zodat ze tenminste weten hoe mijn naam gespeld wordt. Alternatief is lief en beleefd kijken terwijl ik de tigste verkeerde variant op mijn naam hoor in het gesprek.

Echt nie-mand houdt het in zakelijke contacten bij de achternaam. Of het moet een rechtszaak zijn.

Tja

als ik er rekening mee moet gaan houden of ze namen moeten spellen....ik dacht vrij eenvoudige namen te hebben, maar ook dan moet je de naam nog weleens spellen, oudste zoons naam wordt nu vaak met een n op het eind gespeld ipv een r....dus....

Rafelkap

Een bijzondere naam kiezen voor je kind heeft toch niks te maken met het feit dat je je eigen kind het meest bijzondere kind ter wereld vindt? Ik heb bewust voor namen gekozen die je eigenlijk nooit hoort (2 van de 3 zijn zelf verzonnen, in de lijn van Vidar zeg maar) gewoon omdat ik dat leuk vind. In de klas van mijn oudste zaten 3 jochies met de naam Dion, die werden dus nooit gewoon Dion genoemd, altijd werden ze Dion Achternaam genoemd. Nu zitten er in de klas van mijn middelste 3 meisjes die Julia heten (en in de parallelklas nog eens 2), 2 Anouken en 2 Daans. Dat zijn vast ook hele bijzonder kinderen, alleen hebben ze een naam die je veel hoort.

Wat er bij mij achterzit

..en nogmaals, het is heel persoonlijk.

Maar goed, dat is de ervaring dat ik niet alleen mijn naam moet spéllen, maar dat er vanalles van gemaakt wordt. Dat ik soms niet eens mijn naam herken, en dat er soms mensen zijn die in de hierarchie hoog boven mij staan/stonden, waardoor ik niet altijd durfde te corrigeren. Of, speciaal geval, de moeder van een vriendin kan hem niet eens uitspreken. Voor haar ben ik gewoon iemand met een andere naam... zo maf!

Dus ze spreken de naam dan verkeerd uit, het gaat niet alleen om hoe ze hem schrijven.

Ander puntje: als je mijn voornaam googlet dan vind je mij. Zelfs zonder achternaam! Dat betekent dat ik ontzettend voorzichtig ben, omdat ik in een branche werk waar toekomstige klanten en werkgevers je googlen. Ik moet dus zorgen dat mijn privé-gegevens privé blijven.

Maar ik snap ook heel goed waarom mensen wél voor een weinig voorkomende naam kiezen. Dat hebben mijn man en ik immers ook gedaan. Alleen wij gaven, gezien bovenstaande, de voorkeur aan een bestaande naam.

Er speelt hier nog een heel ander punt, en dat is waar je rekening mee wilt houden bij het vormgeven van het leven van je kind. 99,999999% van het leven van je kind ligt buiten je macht, dus misschien maakt die naam ook niet uit. Dat meen ik serieus hoor, ik relativeer mezelf ook wat dat betreft. Misschien is het aperte onzin dat ik mijn kind probeer te behoeden voor mijn eigen ervaring. Want daardoor sluit ik mijn ogen voor de andere dingen die het kan overkomen die ik allemaal niet kan beinvloeden.

Het is allemaal heel betrekkelijk.

Maar

Vidar is gewoon een bestaande naam, hij komt alleen niet vaak voor....

Vidar

http://nl.wikipedia.org/wiki/Vidar

Nog meer

http://babyplaza.be/babynamen/detail.php?id=12497
http://babybytes.nl/namen/jongens/Vidar

enz enz....het is dat mijn gezin compleet is en ik ook geen kinderen meer kan krijgen.... Hij zou goed bij de namen van mijn andere kinderen passen (ook Scandinavisch)

Bijzondere

Ik vind het ook wel grappig, al die bijzondere namen. Dan val je tegenwoordig niet meer op in de massa. Ik ken iemand die z'n zoon Joop heeft genoemd, dat is nu juist weer origineel!
Vidar kost op zich niet zoveel tijd om te spellen. Hij zal z'n achternaam ook moeten spellen (lange ij)
Van mijn naam werd altijd ook van alles gemaakt en mijn achternaam is helemaal niet te spellen, zelfs als ik het spel wordt het verkeerd geschreven! Onze eerste zoon is vernoemd, tweede zoon vonden we gewoon leuk en bij ons passen (en niet al te origineel en geen top 10).

Net omgekeerd aan rodebeuk

Ik heb dus een voornaam (in 't echt) van 13 in een dozijn. Ik heb altijd klasgenootjes gehad met dezelfde naam en in het vriendinnengroepje van mijn studie zijn we met drie meiden met dezelfde voornaam. Ik werd/word dus altijd met voornaam + eerste letter achternaam genoemd. Helemaal niet leuk! Ik zou het veel leuker vinden om zo'n mooie naam als Rodebeuk te hebben. Hahaha, zo zie je maar, het gras is altijd groener aan de overkant.

Precies mayte

..we zitten in de pendel.

Eigenlijk gaat het draadje over de liefde tussen ouders en kinderen... over goede bedoelingen... over onmacht... over als volwassene je met je ouders verstaan.

Nou je ziet het Vincent, je weet nu waar je aan begint!

Uit zijn verband gerukt

..dat 'onmacht' staat daar wat zwaar... wat ik bedoelde is dat als mijn vader nu vertelt over die tijd, toen mijn ouders mijn naam uitkozen, dan blijkt daar vooral uit hoe nieuw en onbekend het allemaal voor ze was, en hoe hoog en tegelijk hun verwachtingen van mij, hun eerstgeborene was.

Inderdaad

Het is niet goed of het deugt niet
Mijn voornaam is precies even gewoon als die van Mayte*, als ik het goed heb, en ik was altijd jaloers op mijn zussen en broer, die veeeeeel apartere namen hadden, in mijn ogen dan. Alsof mijn ouders mij minder bijzonder hadden gevonden dan "hullie", snik. En dat terwijl oudste en jongste best zuchtten onder hun aparte naam (niet zo apart als die van Rodebeuk, maar wel apart genoeg om regelmatig commentaar te krijgen).
Toen wij een naam moesten kiezen, mocht het van mij dus best een beetje bijzonder zijn. Niet te.
On topic, tenslotte: Ik vind Vidar mooi. Een beetje bijzonder. Niet te.

Vidar is leuk

Persoonlijk vind ik Vidar een leuke naam. Niet te afwijkend, maar ook niet al te doorsnee. Gewoon doen dus!
Ik begrijp Rodebeuk wel, maar Vidar valt toch niet onder de héél afwijkende namen? Zelf heb ik ook een niet gangbare voornaam (althans, vroeger niet) en een achternaam die gespeld moet worden. Het moeilijkste in mijn geval is dat mijn voornaam wel eens verbasterd wordt toch een meer gangbare voornaam en dan is het wel eens vervelend als je mensen erop moet wijzen dat je anders heet. Maar dat lijkt me met Vidar niet echt een probleem.
Jesse