Inleiden... wie stelt me gerust
Zie ook mijn draadje hierboven. Ik ben 41.3 weken zwanger en moet maandag naar de gynaecoloog voor een echo en CTG. Ik ben heel erg bang dat ik te horen krijg dat in ingeleid zal moeten worden. Het lijkt me vreselijk om niet zelf controle te hebben over het hele gebeuren. De VK heeft al gezegd dat ze hier in het ziekenhuis 42 weken als max hanteren; in sommige andere ziekenhuizen is het 43 weken.
Aan de ene kant ben ik het ook wel zat om zwanger te zijn en wil ik dolgraag mijn kindje in mijn armen houden, maar dat hele medische circus erbij hoeft van mij niet. Ik heb het sowieso niet zo op ziekenhuizen...
Kan iemand me gerust stellen? Ik heb wel bijna dagelijks een wat rommelende buik, maar het zet steeds maar niet door.
Hier
Hoi Pookie
Ik heb ook een ingeleide bevalling gehad en heb een positieve ervaring. Het ging heel snel en heftig maar baby was er na zo'n vier uur uit dus vond het goed te doen. Heb geen pijnstilling nodig gehad, vooral omdat het zo snel ging en ik het dus juist daarom goed kon volhouden.
Ik had overigens ook heel erg het gevoel dat alles beter was dan maar zwanger BLIJVEN dus vond die inleiding niet zo erg. Had ik in ieder geval baby in mijn armen en niet meer in buik 
Heel veel succes!!!
En hier,
Ik heb geen succes verhaal over inleiden voor je maar. Toen ik 42+3 dagen zwanger was van onze jongste dochter was ik op controlen bij de gyn en omdat ik het zo spuugzat was heeft de gyn even gevoeld of ik al in te leiden was. De boodschap was hellaas alles zit nog pot dicht dus ik baalse enorm. De volgende ochtend braken s'ochtens mijn vliezen en om 20.00 sávonds begonnen de weeen en dochter is om 0.05 geboren. Dus ook zonder inleiden kan het nog. Wellicht kan je gyn maandag even voelen en michien geeft dat net een extra zetje.
succes
gr aapie
Ik heb wel een positief verhaal.
Bij de eerste ben ik ingeleid ivm te hoge bloeddruk. 's morgens braken ze mijn vliezen en om 13.00 hebben ze het infuus aangezet. Elk kwartier ging het infuus een standje hoger. Tot 14.00 voelde ik niks. Toen ging het infuus weer een standje hoger en kwamen de weeen meteen heftig en snel achter elkaar. In eerste instantie raakte ik wel in paniek maar na een half uurtje kreeg ik er aardig controle over. In twee uur ging ik van 0 naar volledige ontsluiting. Vervolgens drie kwartier persen en toen was onze dochter er. Alleen dat eerste half uur, toen ik nog geen controle had vond ik echt verschrikkelijk. Het fijne was dat het erg snel ging en overdag was. Na de bevalling en dus ook de dagen erna was ik helemaal niet moe.
Bij de volgende twee ben ik thuis bevallen. Het thuisbevallen vond ik in verhouding tot het ziekenhuis veel fijner maar als ik puur naar de bevalling kijk, vond ik de ingeleide bevalling niet echt veel erger. Bij de derde was de bevalling wel makkelijk maar beviel ik midden in de nacht. Hierdoor was ik de hele kraamweek extra moe. Dat vond ik echt een nadeel.
Succes in elk geval.
2 x ingeleid
Ik ben 2 x ingeleid. Bij mijn derde zwangerschap met 39 weken en van de vierde bij 38, beide vanwege bekkeninstabiliteit.
Ik vond het 2 keer prima te doen. Geen horrorverhalen met weeën die niet op te vangen waren, weeënstorm en uiteindelijke kunstverlossingen, maar "gewoon" 2 keer een vlotte bevalling zonder problemen. Scheelt misschien wel dat het niet mijn eerste bevalling was, de eerste 2 waren er ook al aardig vlot namelijk.
Ik zou in ieder geval je zorgen met de vk of gyn bespreken! Heel veel succes met de laatste loodjes en de bevalling!
Nog een geruststelling
Van de bevalling van de 3e ben ik ook ingeleid. De verloskundige had al aangegeven dat ik zelf ook de vinger aan de pols moest houden hoe het ging.
Het infuus werd steeds een standje opgevoerd, hierop kreeg ik weeën die niet volledig weggingen (erg vervelend), toen hebben ze het infuus weer een tandje lager gezet en het ging toen goed. Echt een superbevalling heb ik gehad hoor! (Maar ik beval sowieso vrij vlot, moet ik er wel bij vermelden).
Bij mij rommelde het ook al een beetje: ik was 42w+2 en de zh-verloskundige had zojuist ook nog een keer gestript waardoor ik het al een beetje voelde in mijn buik (anders dan bij het stippen door de eigen vk bij 41w+6).
Succes!! Jesse
En hier
Ik ben met mijn 3e bevalling ingeleid. Precies 42 weken. Ik kreeg om 07:30 gel, om 12:00 had ik 2 cm en nog geen enkele wee. Toen heeft de vk toch de vliezen kunnen breken (lastig met 2 cm, maar gelukt) en toen ging het vrij snel. Weeen bouwden zich op (aaah wat heb ik daar toch een hekel aan) en iets na 16:00 uur is mijn zoon geboren. Hij was een sterrekijkertje (gezichtje naar boven gekeerd) en tegen de 9 pond, dus een vacuumpomp was nodig. Mocht om 19:00 uur naar huis.
Ik wilde ook liever thuis bevallen, maar had me er gewoon bij neergelegd, en ik denk dat ik anders halverwege toch naar het ziekenhuis had gemoeten (vanwege zijn ligging). Zo is het dan ook eigenlijk wel prima, ik vond ook alles goed gaan. Gelukkig was er geen infuus nodig, want ze zeggen wel eens dat het dan te snel kan gaan (hele heftige weeen).
Kaart het wel absoluut aan! Ze moeten weten dat je er zo tegenop ziet! Veel succes!
Ook een positieve ervaring
Vooropgesteld dat bevallen niet mijn hobby zal worden heb ik mijn derde bevalling als heel positief ervaren.
Ik ben ingeleid met 38 weken en 2 dagen. En dat vond ik ook echt lang genoeg. Het begon veel te zwaar te worden (ook letterlijk, 22kg aangekomen, zoonlief 4380 gram en de placenta 1100 gram(!!).
Zelf had ik totaal niet het idee de controle kwijt te zijn. Toen de verloskundige de vliezen brak bleek Kyan gepoept te hebben. Daarom moest ik continue aan het CTG. Maar dat kon met telemetrie, dus draadloos. Ook kreeg ik een infuus met weeenopwekkers (weer s wat anders dan de weeenremmers met 26 weken 
.
Maar met al die toeters en bellen lag ik gewoon heerlijk in bad. En toen het me met 7 cm toch wat te gortig werd kreeg ik een ruggenprik.
Ik had een hele fijne verloskundige en zij en de verpleegkundige zijn continue bij me geweest. Ook was er een co-assistent. Hij mocht er van mij bij zijn, maar ik wilde niet dat hij zich medisch met de bevalling zou bemoeien. Dus hij heeft de taak van fotograaf op zich genomen. Achteraf hoorde ik dat hij fotografie als hobby had. En dat is te zien, ik heb de meest mooie foto's aan de bevalling overgehouden. Echt prachtig. Daarnaast was hij mijn steun en toeverlaat op de o.k. waar de ruggeprik gezet werd. Daar mag je partner helaas niet mee naar toe.
Het persen ging ook heel goed. De vk zag dat ik bang was tijdens het persen (omdat dat stuk de oudste 2 bijna fataal werd). Ze liet me daarom mijn eigen gang gaan. Ik ging op mijn zij liggen en toen ik voelde dat de baby echt ging komen ging ik vanzelf weer op mijn rug en liet het kindje rustig komen. Ging super. Zonder kleerscheuren vanaf gekomen deze keer 
Dit is mijn 3e ziekenhuiservaring en ik zou eerlijk gezegd niet eens thuis willen bevallen. Voor mij heeft dat geen toegevoegde waarde (maar is voor iedereen anders). Ben tijdens de bevalling toch niet met mijn omgeving bezig. En mijn ervaring is dat je ook in het ziekenhuis de controle kunt houden als je zelf maar aangeeft wat je wel en niet wilt. En tijdens de bevalling durf je dat wel hoor
Succes!
Groetjes Fem
