Ineens heel erge angst

Kenbaar maken

zsm deze gevoelens kenbaar maken bij je vk of gyn, welke pijnstilling zou jou kunnen helpen of wat zou helpen om nu minder panisch te zijn. Je kan natuurlijk een ruggenprik vragen voor tijdens de ontsluiting.

Een paar weken voor de bevalling was ik al mijn angst kwijt, tot het moment dat ik de ok in reed toen was ik wel even bang, gewoon voor de pijn, de prikken. Achteraf was het nog best een pittige toestand (ruggenprik die tot 2x toe niet lukte, opspattend bloed, gewrik en stress omdat de baby helemaal vast, na bloedingen die maar niet stopte) maar ik kijk er heel positief op terug, ik vond de keizersnede (gepland) echt 1 van de mooiste ervaringen die ik heb gehad, ik was zo blij dat mijn baby elk moment zou komen.

Herkenbaar

Klinkt bekend, ik was voorafgaand aan mijn eerste (lange) en tweede (stort) bevalling ook heel nuchter. Maar toen de bevalling van de derde naderde, merkte ik dat ik er erg tegenop zag. Iedereen riep dat het dit keer wel nòg sneller zou gaan als bij de tweede en dat stelde me niet gerust. Uiteindelijk was ik 13 dagen over de uitgerekende datum en nog steeds geen kind. De volgende dag zou ik overgedragen worden. De gedachte dat de bevalling ingeleid zou worden in het ziekenhuis verontrustte me nog meer. Die avond heeft mijn man de oudste twee weggebracht en heb ik uitgebreid gebeld met een vriendin die een ingeleide bevalling had meegemaakt. Na dat telefoongesprek had ik vrede met de situatie en het feit dat het kind er hoe dan ook uit moest. De volgende morgen vroeg begonnen de weeën en in minder dan 3 uur kwam ons cadeautje ter wereld! Een prima thuisbevalling, niet te lang en niet te kort, wat was ik opgelucht en euforisch!
Inmiddels hebben wij de vierde en dit keer heb ik niet weer zo tegen de bevalling opgezien. Het is wel iets dat moet gebeuren en gewoon een tamelijk zware klus is, maar dit keer zat het me niet in de weg.
Wat ik je kan aanraden is gewoon weer een boek over bevallen er bij te pakken en te gaan lezen, vooral ook de bevallingsverhalen, maar sla de echt ´enge dingen´ even over. Praat met je man over je vorige bevallingen, geef het een plekje. Iedere bevalling is toch weer anders, maar in het algemeen is de tweede (vaginale) bevalling gemakkelijker, gewoonweg omdat heel banaal de stugge bekkenbodemspieren al eens zijn gepasseerd. En ook omdat je zelf weet wat je te wachten staat en wat je moet doen. De derde voelde ik veel beter ´zakken´ en is wist de persweeën goed te gebruiken.
Sterkte en zet ´m op!
Elisabeth.

Lieve *lotus*

Wauw... bijna 38 wk zwanger alweer! Ik heb geen ervaringen met je te delen... wil je gewoon heel veel sterkte en ook succes wensen. Ik hoop dat het je lukt om het enigszins los te laten (anders echt gaan aangeven bij de vk of gyn!) ook nog even kan genieten van je zwangerschap... hopelijk verloopt de bevalling voorspoedig en duurt het niet lang meer voordat je je kleine hummeltje echt mag vasthouden!
Liefs, heli