Ik weet niet wat ik moet doen.. Niet gepland zwanger
Hoi.. Ik weet niet wat ik moet doen... En kwam op dit forum terecht hopelijk kunnen jullie me advies en tips geven..
Ik ben zwanger.. Ik heb nog geen idee Hoelang.. Maar ik verwacht maximaal 4 weken de laatste menstruatie starte op 5 juli.. Vorige week werd ik niet ongesteld dus heb ik een test gedaan deze was negatief.. Inmiddels zijn we een week verder en maakte ik me lichte zorgen en heb ik net getest.. Deze was positief.. Slik.. Wat moet ik nu?!
Ik ben 23 en heb al bijna 6 jaar een vriend we wonen allebei al thuis en hebben net beide een eigen zaak opgestart.. De zaken zijn nog aan het opbouwen dus het is nog geen volledige inkomen..
Vanaf mijn 16e ben ik altijd aan de pil geweest, maar sins 2 jaar geleden reageerde mijn lichaam niet meer goed op de pil. Ik werdt soms niet ongesteld en kreeg soms bijna geen bloed verlies.
Ik ben hiervoor na de huisarts geweest en deze heeft aangegeven dat ik 3 maanden moest stoppen om te kijken of het normaal wel goed zou lopen. Dat heb ik gedaan en dat klopte en begon daarna weer.. Maar de pil bleef hetzelfde effect houden. Toen ben ik weer gestopt en was het weer oké en voelde me lekkerder in me vel. Na ongeveer 3 maanden heb ik samen besloten met me vriend om te stoppen met de pil zodat we niet weer in de stress konden raken als mijn lichaam "raar" deed.. Wij zijn twee serieus mensen dus besloten we de condoom weer te gebruiken zoals vroeger.. 3 weken geleden waren we iets te "vrolijk" en je kan wel raden wat er is gebeurd..
Ik zou nooit een kindje kunnen weghalen, ik heb een voor liefde voor kinderen en werk veel met Pas geboren kinderen.. Ik ben ervan overtuigd als je een klein wondertje mag opvoeden dat je de zorg en plicht moet dragen.. En dat jr voldoende geld, een huis en zorg kan aanbieden..
Op dit moment had ik mijn leven toch even anders nog gepland.. En mijn vriend zeker die is er zeker niet aan toe.. Maar hij weet mijn standpunt al vanaf het begin van onze relatie..
Kort gezegd, ik ben zwanger, 23 jaar, 6 jaar een vaste relatie, thuis wonend, net startende ondernemer en geen voldoende geld om een kindje groot te brengen en of een eigen plek te kunnen aanbieden.. Ik weet dat mijn ouders mijn 200% zouden steunen en mijn schoonouders daarin tegen echt niet..
Ik weet niet wat ik moet doen.. Niemand weet het nog alleen mijn vriend en ik..
Werken
Je zou een baan kunnen zoeken. Gelukkig heb je voorlopig onderdak bij je ouders. Datzelfde geldt voor je vriend. Als je een kind hebt ben je niet in de positie om rustig aan een bedrijfje te starten maar moet er gewoon vast inkomen hebben. Als je op jezelf woont kom je in aanmerking voor allerlei toeslagen. Sowieso heb je altijd recht op kinderbijslag en kindgebonden budget. Dus dat komt best in orde.
Nu dus eerst je vriend inlichten en daarna je ouders.
Reactie vesper
Dankjewel voor je reactie, me vriend weet het al. Onze ouders nog niet maar we weten het nog niet eens 24uur! Kwa werken.. Ik lig goed in de markt alleen als ondernemer kan je niet snel kopen/huren en particulier is erg duur.. Mijn vriend heeft een bedrijf wat hij niet zomaar aan de kant kan zetten, het is namelijk een winkel. En loopt best goed voor de opstart fase en houdt €800 per maand ongeveer over. (Elke maand is tot nu toe een verbetering) Ik hou ongeveer rond de €750 over dus opzich is er wel geld maar nog niet om een huis of
Iets dergelijks te kunnen betalen.. Ik moet bepaalde opdrachten binnenslepen alleen komt dat langzaam.. Ik zou het zonde vinden als ik mijn droom carrière aan de kant moet zetten.. Waar ik 4 jaar voor gestuurd heb we zijn nu allebei ongeveer 8 maanden ondernemer
Voorzichtig gefeliciteerd
Want ik begrijp dat een kindje op zich welkom is, alleen liever nog niet nu. Weet je, praktische problemen lossen zich uiteindelijk wel op, heb daar vertrouwen in. Een mooie kreet vind ik altijd, als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan. En het kan altijd op vele manieren.
Om te beginnen moet je vriend een knoop doorhakken: wil hij wel of niet samen met jou een kind grootbrengen? Ik ga er even vanuit dat hij dat wel wil. Dan gaan jullie samen jullie ouders vertellen dat er een kleinkind op komst is. Vertel dat met enthousiasme, en ga het in eerste instantie niet hebben over dat het niet gepland is en welke beren je op de weg ziet. Het zou namelijk heel fijn zijn als alle opa's en oma's gewoon blij kunnen zijn met hun kleinkind, en van daaruit is het dan ook veel makkelijker om alle praktische zaken het hoofd te bieden.
Onthoud dat een kindje niet veel nodig heeft, dat scheelt je veel zorgen. Een vader en moeder die van hem/haar houden is eigenlijk al voldoende. Baby's hoeven helemaal geen mooi babykamertje, ze kunnen de eerste maanden zelfs bij jou in bed, veel mensen (en baby's) vinden dat juist erg fijn. En een derdehands wandelwagen voldoet ook prima, je hoeft niet het duurste nieuwe model te hebben. Dus eis dat niet van jezelf, maar vraag gewoon in je omgeving naar gebruikte spullen en kijk op marktplaats/gratis af te halen of ga naar de kringloop. Je zult zien dat die uitzet wel te regelen is.
Woonruimte is even een ander dingetje. Maar als je denkt dat je ouders je hoe dan ook zullen steunen is het misschien verstandig om voorlopig bij je ouders te blijven wonen. En misschien is het dan haalbaar dat je vriend bij jullie intrekt? Als jullie zaak eenmaal loopt is het vast makkelijker om iets te huren of misschien zelfs te kopen. Anders bestaat tegenwoordig de mogelijkheid voor ouders om garant te staan voor een hypotheek, omdat zij vaak hun eigen huis al (grotendeels) hebben afbetaald wordt dat gebruikt als onderpand.
Nou ja, er zijn natuurlijk talloze dingen te regelen, en ik kan je lang niet met alles helpen, maar ik weet wel dat het altijd helpt om positief te denken. Jij wil je baby graag houden, en je weet dat je ouders hoe dan ook achter je staan. Dat is een hele goede basis, van daaruit lukt het je om alles te regelen. En je hoeft niet nu je carrière al helemaal op poten te krijgen, heel veel mensen doen dat pas op latere leeftijd. Echt, het komt allemaal goed. Heb vertrouwen.
geniet
je hebt best een hele mooie leeftijd (je bent geen 18 meer) eigenlijk lekker jong! Heerlijk toch als je een jonge moeder bent.. Ik snap best dat het schrikken is en dat je anders gepland hebt. Je hoeft echt geen nieuwe dingen te kopen, 2e hands is prima als basis; kijk eens bij de switch of via marktplaats: prima bedje, box en zo te krijgen. Matrasje zou ik wel nieuw nemen. Het kost alleen erg veel energie als de baby geboren is, daar moet je je niet in vergissen; 1e jaar is zwaar en dan kun je niet echt veel er bij hebben (qua eigen bedrijf). Spaar goed en doe niet te gek met vakanties en zo, dan komt dat best goed. Ben je al aan de foliumzuur?
wees verstandig
Tsja, eerst neem je geen morning-afterpil en daarna ben je in paniek dat je zwanger bent. En nu vraag je hier om raad ('wat moet ik nu doen?') maar je weet al dat je geen kindje weg kunt laten halen.
Weet je: het is geen kindje. Ieder denkt daar anders over natuurlijk, maar in deze fase zou ik niet over een kindje spreken. Het zijn cellen en als je snel bent hoef je er verder geen drama van te maken.
Kijk, dat je 'me vriend' schrijft en zo, zal niet uitmaken voor de omstandigheden waarin je mogelijk toekomstige kind opgroeit. Maar dat de vader van het kind hier 'absoluut niet aan toe' is vind ik geen goed teken. En dat je het heel zonde vindt omdat je dan je droomcarriere op moet geven (en je vriend heel druk met zijn bedrijf zal zijn, of uit beeld raakt natuurlijk) vind ik wel zorgelijk.
Misschien niet echt het antwoord waar je op zit te wachten maar je kunt ook verstandig zijn en wachten op betere omstandigheden. Jij beter inkomen, en een vader voor je kind die er wel voor gaat (deze misschien maar later, of een ander).
Mocht je het toch houden: stop direct met drinken & roken (mocht je dat doen) en ga foliumzuur slikken en probeer verder een ontspannen zwangerschap tegemoet te gaan! Hopelijk met een betrokken vader voor je kind.
Vraag je ouders om raad
Als je een goede band hebt met je ouders, vraag hen dan om raad. Je geeft zelf al aan dat je verwacht dat jullie het met z'n tweetjes niet zullen redden, dus je hebt je ouders sowieso nodig. Vraag hen om advies en ondersteuning bij het maken van een beslissing, dan kun je je blijdschap/verdriet/twijfel/emoties delen en kunnen ze je helpen bij het verwerken van dit alles. Je hoeft dit niet alleen te doen en ook niet met z'n tweetjes!
Geld geen excuus
Ik ben met 22 jaar moeder geworden, toen woonde ik met mijn vriend in een flatje van 400 euro met 2 slaapkamers. De buurt was niet super maar we moesten ergens beginnen. Kinderen spelen tot zoveel jaar toch niet buiten. Nu een paar jaar later hebben we een huis gekocht in de buurt waar we ons kindje ook naar school willen brengen volgend jaar.
En qua financiën... ik vind een kind niks kosten. Je kan alles op marktplaats kopen.
Luiers en voeding was nog geen 50 euro per maand. Tegen de tijd dat ze duur worden ben je allang een stuk ouder en zal het met werk ook wel goed zitten.
In het ergste geval zal je in het begin thuis moeten blijven wonen...
Beetje late reactie
Zie de startdatum van dit draadje. Ik neem aan dat TO inmiddels bevallen is...
Oops
Oh haha, dan ben ik best benieuwd hoe het allemaal gegaan is!
Mocht je dit nog lezen geniet van de kleine!
Wat wil jij echt?
Een kind verzorgen en groot brengen is een grote beslissing. Het vereist veel geld, al jouw tijd en al jouw energie.
Mijn advies om het te overleggen met jouw ouders ter informatie. Het eindbesluit ligt wel aan jou, maar vraag eerst zoveel mogelijk aan jouw ouders of schoonouders eventueel.
