het nieuws vertellen aan je vent
Mijn vraag is: hoe jullie het nieuws voor een kleintje hebben vertelt aan jullie man/vriend?
Gewoon
'Ik ben zwanger'
Antwoord:
'Leuk'
of
'dat dacht ik al'
(als ik de dagen daarvoor al vaak misselijk was geweest)
Test gedaan.
Samen in afwachting....yes!
Verschillende manieren
Eerste twee keer samen test gedaan, samen afgewacht en meteen samen geknuffeld van blijdschap.
Derde keer heb ik man per sms op de hoogte gebracht.... Hij was wat langer op reis en ik wilde niet wachten met testen tot hij terug was, maar wel dat hij het gauw wist!
Gefeliciteerd trouwens, goede zwangerschap gewenst!
Aagje
test
We hebben samen de test gedaan. Gefeliciteerd!
idee
Ik wil dit eigenlijk vertellen door soort van kleine puzzels over de dag verspreid.
Maar ik vroeg me wel een beetje af hoe
Ik dacht sowieso tijdens het avondeten met blauw en roze te koken. Ookal zou het met kleurstof moeten.
En voor ontbijt in eens beschuit met muisjes eten.
En dit blijven doen natuurlijk tot hij de link zal zien.
wat
je arme ongeboren kindje nu al vergiftigen met kleurstoffen??? 
maar waar ik benieuwd naar ben....kun jij het zo lang voor je houden dan?
tante sidonia
Ik vind het idd wel heel lastig.
Maar ik hou het tot nu toe nog redelijk voor me.
Alleen wil ik hier zaterdag mee beginnen.
Maar
misschien een paar heel domme vragen:
- waarom zou je het voor je willen houden?
- waarom moet het nieuws extra leuk/origineel gebracht worden?
Het is prachtig nieuws dat je hebt. Zo mooi dat het in mijn ogen geen originaliteit of leukigheid nodig heeft om verteld te worden. Ik zou als 'andere ouder' eigenlijk not amused zijn als de ander het al een tijdje wist maar het nog maar niet vertelde. Maar goed, dat ben ik hè, mijn/onze manier hoeft niet de jouwe te zijn. Maar mijn vragen zijn wel oprecht hoor.
Aagje
Trol
Trol
Persoonlijk
Zou ik het liefst zien dat je niet kon wachten om het me te vertellen.
Vertellen
De eerste keer was ik zo overrompeld dat ik vanaf de badkamer mijn man wakker heb gegild zodat hij kwam kijken wat er aan de hand was.
De tweede keer heb ik een foto gemaakt van de test en het naar hem gestuurd. En tijdens het ontbijt droogjes opgemerkt dat hij een berichtje had en even zijn telefoon moest checken.
Ik zou het nóóit langer dan een uur volhouden het voor me te houden.
Maareh
ben jij dezelfde 'ikke ben' die een week of twee geleden postte met het probleem dat je vriend spijt had van het feit dat jullie onbeschermd gevreeën hadden omdat hij bij nader inzien het krijgen van een kind toch niet zag zitten?
Als dat zo is denk ik dat je hee erg op moet passen om het al geweldig nieuws te brengen terwijl hij zonzijde reserves heeft.
Aagje
Zeggen
Ik zou het zeggen. Zo snel mogelijk. Puzzels, gekleurd eten kan ook een teleurstelling worden. Jij verwacht waarschijnlijk een you tube filmpje waardige reactie maar als die niet komt dan ben je enorm teleurgesteld.
Gewoon vertellen werkt altijd prima. En ik vond de tijd daarna altijd zo gezellig. Samen over de baby praten. Stiekem omdat niemand anders het nog weet.
Fijn om te merken
dat het bij zoveel stellen een leuk nieuwtje is
Niet leuk
Nu Paddington er aan refereert, dat het bij veel stellen n leuk nieuwtje is. Een blij moment.
Als ik terugdenk aan het moment dat ik t vertelde, kan ik nog verdrietig worden. Ongeloof , dat kan nooit, t is nog niks, hij kon pas blij zijn als hij zeker wist dat alles goed zat en tot die tijd deed ie gewoon of t niet was dan kon hij ook niet teleurgesteld raken. Geen felicitatie, ook niet bij de geboorte. Nog steeds t idee dat hij eerst te horen moest krijgen dat alles goed was. Toen de verloskundige zei dat ze nooit voor de volle 100% kon zeggen dat het goed was, want in de ontwikkeling van een kind zitten altijd verrassingen en onvolkomenheden, ook toen kon hij nog niet blij zijn. De kraamverzorgster heeft hem op pad gestuurd om bloemen voor me te kopen. Met een vaas erbij want die hadden we niet. Hij gaf me nl. nooit bloemen.
Toen bij de tweede dacht ik dat we dit zouden overslaan. Heb t er van te voren over gehad. Maar ook toen geen blijdschap geen felicitatie. Donderklap erbovenop was mijn schoonvader die niet begreep dat we een tweede wilden want hij wist nu al dat hij van t oudste kleinkind hield en niet van het jongste. Dat kon hij niet. Van twee kleinkinderen houden.
Ik kan er vaak nog verdrietig om zijn, om alle mooie momenten in je leven die je kunt hebben. Dat ze zo negatief geworden zijn en dat ik dat nooit meer zal ervaren hoe het wel mooi kan zijn. Nooit meer de blijdschap ervaren van de man die van je houdt en waarvan jij het kind in je draagt.
Tja
Ik ben twee keer ongepland zwanger geraakt (terwijl het eigenlijk niet kon) dus de boodschap was niet echt een feestelijk moment. Uiteindelijk zijn er bijzonder leuke kinderen uit gekomen waar iedereen blij mee is. Dus nee, ik ken ook niet de blije periode van ervoor gaan en wachten op een positieve test. Jammer, maar zo heb je altijd wel je teleurstellingen.
Jammer
dat er ook mensen zijn bij wie het niet een leuk moment was, net als bij mij.
De vader van mijn kind stortte letterlijk in elkaar van ellende toen hij het nieuws hoorde, verschrikkelijk vond hij het. Tijdens ons huwelijk liet hij onze dochter ook meestal over aan mij. Nu zijn we gescheiden en hij wilde een co-ouderschap. Nu in de praktijk is onze dochter meer met zijn vriendin dan met hem. Ik heb daarom ook het gevoel dat hij alleen maar co-ouderschap wilde om mij te treffen. Wat hij daarmee zijn dochter aandoet ziet hij niet.
Daarom ben ik zo blij dat ik hier lees dat veel kinderen werkelijk door beide ouders zijn gewenst.
Samen getest
Bij nummer 1 heb ik op weg van werk naar huis een test gehaald en hebben we samen naar het vakje zitten kijken tot het streepje kwam. Hoera, eindlijk! Na 5 jaar proberen toch nog resultaat.
Een kleine 2 jaar later bij nummer 2 was ik vanaf dat ik een uur overtijd was kotsmisselijk en heb ik niets hoeven vertellen. Na twee ochtenden kotsen (we waren in het weekend in Frankrijk dus nergens een test te koop) wisten we zonder test zeker dat het weer raak was. De hele familie was in Frankrijk met tenten dus op dag 3 was iedereen op de hoogte. Die optelsom was snel gemaakt. En stiekem kotsen in een tent is er niet bij.
17 keer
Ik heb 17 keer met een positieve zwangerschapstest gestaan, vier kinderen mogen krijgen. Bij ons was het na de eerste keer vooral zenuwen en afwachten. Maar mijn man was nooit afstandelijk. Hij wilde zich alleen niet hechten voordat het geboren was, maar toen het kind er was was hij volop papa.
mooi - en hier ook
Mooi verhaal, Stickertje. Al voelde jij je natuurlijk wel rot. Maar als verhaal is het mooi.
Hier ook blijdschap. We hadden zo'n beetje bedacht vanaf we zouden gaan proberen dat ik zwanger zou worden, voor over een maand of 9 a 10. We werden wat enthousiast van dit idee en zo ontstond onze eerste. Te vroeg qua 'planning', maar heel gewenst. Volgens mij was het net hemelvaart toen ik graag wilde testen, de winkels waren dicht. Toen ik wel kon testen deden we het samen. Af en toe weer kijken. Samen het tweede streepje - zou het echt? Wat, nu al? Van die ene keer? O jee....maar...wat fantastisch!
Ze kwam 15 jaar geleden.
De tweede kwam op een soortgelijke manier en die test deed ik ook met man in de buurt, ook hierbij even: 'nu al?' maar meteen bij allebei intense blijdschap en omhelzingen.
Ook bij de geboortes zelf was mijn man een grote steun en deels bescheiden/op de achtergrond, maar zodra het nodig was efficient, behulpzaam, troostend bij erge pijn. En erg gelukkig met de pasgeboren baby. Ook om mij gelukkig te zien.
Als ik dat zo schrijf, en als ik sommige verhalen hierboven hoor, besef ik weer hoezeer ik het getroffen heb.
woord weggevallen
"We hadden zo'n beetje bedacht vanaf we zouden gaan proberen dat ik zwanger zou worden," moet zijn > vanaf wanneer we zouden gaan proberen..(..)
Als Aagje gelijk heeft
en jij bent inderdaad dezelfde die postte over haar vriend die spijt had van onbeschermde sex dan zou ik echt niet met beschuit met muisjes gaan ontbijten. Dat lijkt me vragen om een hoop problemen. Ik zou het maar gewoon recht toe recht aan vertellen. Niks geen poespas.
