Help ! onverwacht zwanger...

Het lijkt wel een tweeling

pffff..jeetje de jongste 4 maanden, en dan alweer zwanger. Ik snap je helemaal hoor dat je je schuldig voelt maar vooral niet doen. Je hebt drie kids kort op elkaar en dat eist heel veel van je lichaam. Maaaaaar aan de andere kant, he tis natuurlijk wel zo dat 3 of 4 niet meer uit maakt. Ik heb er ook vier en ben zo blij met nummer vier een super exemplaar. Ben nu zwanger van nummer 5.
Ik zou als ik jou was gaan praten met vriendinnen en mensen om je heen. Werk je?, en hoeveel uur. Hoe zou je het kunnen opvangen en zijn er mensen die jou graag zouden willen helpen. Maar wees vooral niet te hard voor jezelf en laat de gevoelens gewoon toe. Alleen zit je nu nog midden in je babytijd vol met hormonen dat je niet echt super rationeel kunt nadenken. En alles komt uiteindelijk goed, maar ik hoop wel dat je mensen om je heen hebt die kunnen helpen en waar je goed mee kunt praten. veel sterkte Kama

Kama

Eerst en vooral proficiat met jullie 5e kindje en bedankt voor je snelle reactie.. Ik denk idd dat 3 of 4 niet zoveel uitmaakt, het is vooral de zwangerschap waar ik tegenop zie. Ik vond de zwangerschap van de jongste al erg zwaar, omdat middelste toen maar net kon lopen. En nu zit ik met twee kleintjes die toch nog vaak opgepakt moeten worden, de jongste sowieso. Middelste is nu al wel wat ouder, maar ik moet hem toch nog in en uit bed tillen, in en uit de auto, trappen op lukt al wel, maar trap af is nog wat te gevaarlijk..
Daarnaast is de vrouw van mijn broer ernstig ziek, dus (naaste) familie is al heel erg in de weer om daar te helpen, dat ik hen hiermee niet wil lastig vallen. Daarom dat ik het even hier post.
Momenteel ben ik nog met zwangerschapsverlof van jongste, ik ga volgende week terug aan de slag voor 22u per week (verdeeld over 4 dagen). Opvang is niet zo het probleem, middelste mag volgend jaar september naar school (is hier in B vanaf 2,5 jaar), dus zijn plaats in de creche komt dan vrij en broertjes/zusjes hebben voorrang. Volgens mijn berekening zou dit ukje ergens in juni komen, dus die kan dan het plekje van middelste innemen.
Huis en auto zijn ook groot genoeg, dus over de praktische en financiële kant maak ik me niet zo erg veel zorgen (tenminste niet meer, na een nachtje tobben en rekenen...) Ik weet alleen niet of ik een zwangerschap op dit moment al aan kan...

Herkenbaar

Een jaar geleden postte ik anoniem nadat ik had ontdekt ongepland zwanger te zijn van nummer 5. Nummer 3 was toen net 2 en numer 4 net 1 jaar oud. Wij hebben serieus een abortus overwogen, omdat ons gezin compleet leek. Schaamte overheersde erg, want nummer 4 was bij ons ook al een verassing... Na veel gepieker, gepraat en posten hiet op OOL hebben we besloten het kindje te laten komen en ook direct mijn man te laten steriliseren. Onze jongste is nu 5 maanden en juist hij heeft ons gezin echt compleet gemaakt, we zijn dolblij met hem! Onze 3 jongsten zijn binnen 3 jaar geboren en met nog 2 wat oudere kinderen is het bij ons altijd druk, maar ik vind het ook een leuk clubje. Ik vond de zwangerschap van nummmer 4 erg zwaar, omdat nummer 3 nog zo klein was. Maar jouw 2 en 3 schelen ook 14 maanden, dus dat ken je al. Deze laatste zwangerschap viel eigenlijk nog best mee, elke zwangerschap blijft toch anders. Je kan gewoon niet voorspellen hoe het gaan zal...

Sterkte met je beslissing.

Risama

Man

is erg geschrokken, maar staat er op zich wel positief tegenover. Maar hij heeft ook wel makkelijk praten natuurlijk , hij ondervindt geen echt ongemak van de zwangerschap. Daarnaast heeft hij een erg drukke baan, hij vertrekt 's ochtends voor 7u (dus voor de echte drukte hier losbarst) en is 's avonds ten vroegste om 19u thuis, dus dan hebben kids ook al gegeten, zijn ze gewassen en zitten ze al lekker in pyama.. Hij doet dan nog wat leuke dingen met ze en hop, ze gaan naar bed. Het is geen verwijt naar hem toe, we hebben er samen voor gekozen dat hij een carrière zou uitbouwen en dat ik er voor de kinderen zou zijn, maar in dit geval vind ik dat mijn gevoelens toch op de eerste plaats komen.
Abortus is wel even door mijn gedachten gegaan, maar omdat we toch niet het idee hebben dat ons gezin met drie kinderen compleet is, vind ik dat niet eerlijk tov dit kind. Het zou niet zijn omdat we geen kinderen meer willen, maar meer omdat het nu effe niet uitkomt. Ik geloof niet dat ik dat zou kunnen verantwoorden voor mezelf als er dan op een later moment nog een kind zou bijkomen.
Ik heb vanmiddag nog eens met de gyn gebeld, ik mag morgen al langskomen. Heb er erg op aangedrongen omdat ik zekerheid wil. Als mijn berekening goed is, zou er nu al hartactiviteit moeten zijn.

Mijn ervaring

Mijn vierde kwam zeer onverwacht. Maar o wat maakt zij ons gezin compleet. Na de derde hadden man en ik besloten om niet nog een kind te krijgen. kind dacht er kennelijk anders over . We hebben echt wel een paar dagen moeten nadenken en praten, voordat we het aandurfden.

Oudste en vierde schelen 4j10m. Tussen mijn kinderen zitten respectievelijk 16, 22 en 20 maanden. Binnen korte tijd dus steeds een zwangerschap en een kind. Ik ervaar het als erg heftig, de drukte, mijn eigen herstel, de borstvoedingsperiode etc. Maar het is ook heel dankbaar, een mooi en groot gezin vol kleine ukken.

Bij de tweede en derde zwangerschap heb ik heel veel last van bekkeninstabiliteit gehad. De tweede dreigde met 27 weken te komen (kwam uiteindelijket 40 weken na de nodige medicatie) en ook bij de derde zwangerschap was er angst voor een vroeggeboorte. Ik keek erg op tegen de voerde zwangerschap. Maar die zwangerschap ging van een leien dakje. Wejnig last van mijn bekken, geen dreigende vroeggeboorte etc. Iedere zwangerschap staat op zichzelf.
Alleen jullie kunnen een beslissing nemen en ik hoop dat jullie samen op een lijn uitkomen. Succes!