Gestopt met werken
Hallo iedereen,
Wanneer zijn jullie tijdens de zwangerschap volledig gestopt met werken en om welke reden??
Ik ben benieuwd hoe dat bij jullie is gegaan aangezien ik nu 20 weken zwanger ben en volledig in de ziektewet zit.
Ha!
Ik ben zelfstandige en kan slecht plannen. Geen gelukkige combinatie. Ik was officieel al met verlof maar er moesten nog allerlei dingen geregeld worden, en ik had toch nog een afspraak gemaakt; de ochtend voor die afspraak zat ik thuis en braken de vliezen, dus toen heb ik kantoor maar gebeld dat ze die meneer moesten afbellen.
Dus je zou kunnen zeggen dat ik op de dag voor de bevalling pas echt ben gestopt. Ik raad dat overigens niemand aan.
Het is misschien leuk om ervaringsverhalen te lezen, maar voor jou maakt het feitelijk niet zoveel uit natuurlijk. Kennelijk ben jij te ziek om te werken. Het is niet anders.
Wel rot, overigens. Beterschap gewenst. Hopelijk ben je na de bevalling snel weer op de been (en liefst daarvoor natuurlijk al, maar dat zal wel te hoog gegrepen zijn vrees ik)
Groeten,
Temet
Ook al snel
Bij de eerste ben ik 7 weken voor de bevalling gestopt omdat het toen zomervakantie was (ik werk in het onderwijs). Bij de tweede helaas al met 25 weken zwangerschap en bij de derde met 22 weken.
Wat naar dat je al zo vroeg thuis zit, of vindt je dat niet erg? Bij mijn tweede zwangerschap vond ik het echt verschrikkelijk. Het idee zo lang thuis te moeten zitten terwijl ik ook nog eens weinig kon..... Uiteindelijk heb ik het toen wel geaccepteerd maar dat heeft een tijd geduurd. Ik voelde me schuldig en daarnaast werd ik gek van het niks doen thuis. Bij de derde heb ik meteen geaccepteerd dat het niet anders was en was ik blij dat ik niet meer hoefde te werken en ik kon ondanks alles echt genieten van het thuiszitten. Ik hoop dat dat bij jou ook het geval is.
Hier
Hoi
Hier werkte ik 32 uur. Ging zwanger op vakantie, kreeg daar bijna een miskraam (met 11 weken) en vanaf die tijd was ik dood-en doodmoe, misselijk tot 7 maanden en ik heb vanaf dat moment eerst een paar weken 9 uur, en daarna 12 uur gewerkt, uiteindelijk tot aan mijn verlof (met 34 weken). Ik vond het heel rot om zo thuis te zitten, maar het ging niet anders, was blij tot mijn verlof officieel inging.
en ook van mij sterkte natuurlijk.
groetjes, Loek
Ik voel me inderdaad wel schuldig, want ik ben iemand die wel van werken houdt. En ik blijf doorgaan totdat het niet meer kan. En ik ben altijd bang dat ze o werk denken dat ik mij aanstel.
Maar dit is nu mijn tweede zwangerschap en bij mijn eerste heb ik heel veel problemen gehad, mijn moedermond werd al heel vroeg dun en de kans op een vroegeboorte was heel groot en heb in het ziekenhuis gelegen aan de weeen remmers. En nu bij de tweede moet ik heel erg oppassen dat het me niet weer gebeurt, dus voorkomen is beter dan genezen. Maar ik verveel me wel hoor, maar ik heb het er wel voorover want ik wil een gezond kind op de wereld brengen en een rustige zwangerschap beleven met minder zorgen.
Maar ik vindt het ook leuk de verhalen jullie te horen, en hoe het bij jullie allemaal is gegaan.
Pas met 20 weken? 
Bij nummer 1 heb ik mij ziekgemeld met 6 weken (omdat ik in week 5 vakantie had) en ben toen van 80, naar 30 naar 0 procent gegaan, ruim voor mijn verlof inging.
Nu heb ik mij voor 100 procent ziek gemeld in week 8, maar ook vooral omdat week 4 t/m 7 in de vakantie zaten.
Ik heb mij ook wel eens ziek gemeld in week 3, maar dat heb ik toch maar op griep gehouden, en dat was maar goed ook, want dat was heel snel weer over.
Er zijn gelukkig geen echte medische problemen, maar ik heb gewoon geen energie meer om te werken.
3 kids mam
Wat grappig, ik herken volledig wat je schrijft. Bij mijn eerste 6 weken voor de uitgerekende datum gestopt, bij de tweede met 27 weken zwangerschap en bij de derde met 25 weken zwangerschap, nadat ik vanaf de 19e week 50% werkte. Bij de tweede had ik een enorm schuldgevoel, voelde me erg vervelend dat ik eerder moest stoppen en wilde wel weer aan de slag (ik had vroegtijdige weeen), heb me erg verveeld en heb hier en daar nog wat werk thuis kunnen verrichten. Bij de derde ging het al snel weer richting een dreigende vroeggeboorte en dus met 25 weken helemaal gestopt. Vanaf het moment dat ik naar huis toe reed heb ik het van me af kunnen laten glijden. Geen schuldgevoel toegelaten en gewoon genoten van de tijd die kwam. Ik vond het wel leuk om te lezen dat jij dezelfde ervaring hebt!
was vanaf 2maanden al thuis....
kreeg bonje met mijn baas en ben lekker in de ziekte wet gegaan tot de dag van vandaag.....
vind het heerlijk maar wil binnekort wel weer gaan werken.
Ik was 17 weken zwanger en moest stoppen ivm BI.
Afgelopen maandag is mijn officiele verlof pas ingegaan, dus ik ben al even thuis. Ja er was weinig aan te doen.
Wel is het zo dat mijn baas het eigenlijk makkelijk vond om zo onder een vast contract uit te komen. Omdat ik toch in de ziektewet liep en aansluitend verlof, het uwv de kosten draagt, is mijn tijdelijke contract niet omgezet in een vast contract. Eind van mijn verlof moet ik maar langs komen en dan maakt hij een nieuw contract op........
Maar ik ben niet gek, dan kan en mag hij weer beginnen met eerst 2x een tijdelijk contract en daar trap ik dus niet in... Dus ik neem lekker 2 maanden langer verlof en dan begin ik voor mijzelf. Omdat ik veel vasten klanten had, buren en familie van mij, weet ik nu al dat die straks mij bellen en niet meer naar de zaak gaan.. Daardoor kom ik er straks toch nog goed uit.
En zeker na dit alles heb ik geen schuld gevoel dat ik zo snel moest stoppen met werken (niet dat ik dat hiervoor wel had) Mijn baas wilde weinig veranderen, het enige ik kreeg mijn pauze, die normaal verviel.
Hier
heb ik bij de eerste full time gewerkt tot 36 weken. Bij de tweede moest ik met 32 weken stoppen omdat ik oververmoeid was en wat gevloeid had. Ik werkte nog steeds full time en eigenlijk meer dan dat, omdat er aan het begin van zijn zwangerschap twee collega's vertrokken waren. Bij de dere werkte ik 70%. Ik heb mijn zwangerschapsverlof met 36 weken laten ingaan, maar ik had zo ontzettend veel vakantie-uren dat ik in week 34 een halve week vakantie heb opgenomen en week 35 helemaal vakantie had. Had ik die uren niet gehad, dan had ik lichamelijk gezien kunnen doorwerken tot 36 weken, maar of ik het ook gedaan had, weet ik niet. Moest me tijdens de derde zwangerschap wel twee keer kort ziek melden ivm blaasontsteking.
Groetjes,
Carolien
Ziek ot
"Ik kreeg bonje met mijn baas en ben lekker in de ziekte wet gegaan tot de dag van vandaag...."
Zo'n opmerking vind ik dus lastig. Alsof het 'lekker' en 'heerlijk' is om in de ziektewet te zitten. Hoewel ik natuurlijk niet weet wat er allemaal speelde en hoe hoog de dingen opgelopen zijn, waardoor je er misschien ziek van was, maar dit klinkt alsof de ziektewet een makkelijke manier is om problemen te omzeilen en thuis te kunnen genieten van je zwangerschap en je baby.
De ziektewet is voor mensen die door ziekte niet kunnen werken. Niet voor iets anders. Al weet ik natuurlijk dat je door interpersoonlijke problemen goed ziek kunt zijn en dat het soms een werkgever ook uit kan komen een medewerker ziek te houden, zeker tijdens zwangerschap. Maar dan toch...
Groetjes,
Carolien
Vroeg en normaal
Toen ik zwanger was van oudste ben ik met 20 weken gestopt met werken (fulltime) omdat ik bloedingen kreeg. Na 2 weken ziekenhuis mocht ik niet meer werken van de gyn. Bij jongste werkte ik parttime (50%) en heb ik zonder problemen de 34 weken volgemaakt. Toen ben ik lekker gestopt en van mijn verlof gaan genieten. Aansluitend op het verlof heb ik direct 3 maanden volledig ouderschapsverlof opgenomen zodat ik pas weer aan het werk hoefde toen jongste bijna een half jaar was. Dat vond ik wel heel erg prettig. Tegen die tijd hadden we alles goed opde rails, bv was zodanig dat ik dat ook kon redden met 1x tussendoor naar huis om te voeden. Ik vond het een ideale oplossing.
Hier laat
Bij mijn eerste stopte ik ongeveer met 32 weken omdat mijn contract afliep. Hij kwam met 36 weken. Bij mijn tweede werkte ik de dag dat ze geboren werd. Werkte tot 1500 en ze was er om 2030, dat was 40+ weken. bij mijn derde was ik aan het studeren. Deed laatste practische werk rond 38 weken, lessen met 39 weken en toen ik 40 weken was was ik hard aan het studeren voor het grote examen. Toen is ze geboren en met 6 dagen oud deed ik het examen. Ook niet aan te raden. Ik hoop dat het voor degenen die vroeg moeten stoppen het allemaal goed zal gaan verlopen!
Juul
Hier
Bij de eerste met 29 weken gestopt omdat ik wegens vroegtijdige weeen opgenomen moest worden in het ziekenhuis. Met 32 weken het Hellp syndroom gekregen.(uiteindelijk is mijn zoon met 33 weken gekomen)
Bij de tweede ben ik met 25 weken halve dagen gaan werken vanwege veel harde buiken. Met 32 weken helemaal gestopt omdat het steeds erger werd. Uiteindelijk met 38 weken ingeleid omdat ik weer Hellpklachten begon te krijgen.
groetjes lisa
Hier
Bij de eerste rond de 30 weken gestopt vanwege BI.
Bij de tweede heb ik het zo lang mogelijk proberen vol te houden.
ben eerst nog halve dagen gaan werken met ongeveer 16 weken. Heb een invalideplaats geregeld op mijn werk zodat ik niet meer ver hoefte lopen vanuit de parkeerplaats, toen kwam ik met krukken omdat ik niet meer zelfstandig kon lopen. En toen ik rond de 20 weken niet meer kon rijden van de pijn ben ik uiteindelijk helemaal moeten stoppen. Ik heb heel veel problemen gehad met mijn werk. Ik moest bij mijn baas en pz op het matje komen omdat ze een anonieme tip hadden gekregen dat ik winkelend in de stad was gezien, waar en wanneer wilden ze niet zeggen. Zit je daar in je rolstoel, iemand moet je brengen want zelf kun je niet meer rijden en of je niet even kunt bewijzen dat jij het niet was 
Of ik toch niet in staat was om te rijden. brivenf van de vk, gyn en fysio hielpen niet want die waren bevooroordeeld. En na de zwangerschap moest ik maar bewijzen dat ik weer te vertrouwen was.
sorry lang vehaal en eigenlijk ondodig
Reactie op ayla
Ik vindt dat heel erg wat je hebt meegemaakt, dat kan toch niet, je bent zwanger en nog gelofen ze je niet. Ook al had je geen krukken en zou je normaal kunnen lopen, dan nog kun je klachten hebben waardoor je niet kan werken. Ik zou zelf een klacht indienen bij de arbo hoe ze je behandeld hebben is niet normaal. Jij staat in je recht en net hun, en dat ze jouw niet gelofe is hun probleem en niet jouw probleem.
Anders
Bij ons in het luchtvaart leven stop je met werken als je 26 weken zwanger bent je mag dan de lucht niet meer in!
Bij mijn 1ste ben ik al eerder gestopt met 16 weken en heb ik 10 weken op kantoor gezeten 3 halve dagen.
Nu bij mijn 2de (nu 21 wk zw) vlieg ik nog en ga ik as zaterdag mijn laaste vlucht doen om dat vervolgens met verof te gaan en dat is dus wel iets eerder dan "normaal" maar hier houd het voor mij op...
Dus wel een voordeel van mijn baan als stewardess!
Liefs fem
Vraagjes
Hoi,
Even voor Femmetje: meld je je dan gewoon nu ziek? Of hoe werkt dat?
En waarom mag je vanaf 26 weken niet meer vliegen? Is dat gevaarlijk?
En voor de anderen: als je eerder stopt, meld je je dan ziek? En hoe reageert je werkgever daarop?
Liora
Nee
Nee het is niet ziek melden je mag niet meer werken volgens de cao. Je past dan ook niet meer in dat uniform en je kan je niet makkelijk meer bewegen door de buik...Wij werken natuurlijk rare tijden nachten lang door enzo en dat is niet te doen met een ukkie in je buik..
Wij bij Martinair hebben niet genoeg vervangent werk op de grond dus dan mag je thuis uit buiken!!
Prima geregelt dus! Komt wel verandering in geloof ik... Las laatst wat van de vakbond daarover,,
Maar dat ga ik niet meer mee maken deze zwangerschap!
Voor andere werk gevers moet je je wel ziek melden en kom je in het vangnet geloof ik jij behoud je salaris en je werkgever krijgt gewoon betaalt voor jou.
Grt FEM
Liora: ziekgemeld
Ik heb me bij oudste ziek gemeld en dat lijkt me ook terecht: 2 weken met bloedingen in het ziekenhuis gelegen en daarna van de gyn rust voorgeschreven gekregen. Mijn werkgever heb ik hier nooit over horen klagen (werk bij groot bedrijf dus dat krijg je niet mee) en mijn directe chef was alleen maar heel bezorgd en kwam regelmatig met een paar collega's even langs.
Vergeet
Het belangrijkste!!!
Vanaf 30 weken kan veel werken in een druk cabine weeen opwekken dus........ dat lijkt me niet zn goed plan!
FEM
Aha
Hoi,
Femmetje, ik zat me inderdaad af te vragen of het na 26 weken dan wel veilig is om te vliegen, maar dat dus wel. Het is alleen een probleem om heel veel te vliegen begrijp ik.
Puck, natuurlijk moet je je ziek melden bij complicaties! En natuurlijk is je werkgever dan bezorgd en leeft mee.
Ik vraag me alleen af hoe het werkt als je vanwege vermoeidheid al veel eerder stopt, of daar begrip voor is. Voor de duidelijkheid: dat begrip is er bij mij zeker!
Liora
Liora
Ik vond dat er wel begrip voor was, zeker van collega's, die zeiden altijd dat ik eerst aan mezelf en beebje moest denken. Nu ben ik niet volledig gestopt met werken tot aan mijn verlof, maar ik werkte nog maar 12 uur (ipv 32), en dat ging dan nog met moeite. Mijn collega's waren zeer begripvol, en namen het extra werk op zich, ondanks hun toch al hoge werkdruk, mijn teamleider was een stom mens, maar regelde dat dan toch nog wel en ik heb gesprekken gehad met de verpleegkundige (is dat van de arbo..ahum...weet het niet meer), in elk geval over het ziekteverzuim; en later ook nog een gesprek met een arts. die constateerde dat het beter was voor mij en de kleine dat ik niet meer dan 12 uur ging werken tot mijn verlof, en dat gaf vooral rust voor mijzelf. Toen kon ik pas echt accepteren dat dit nu eenmaal zo was; En ik weet nu in elk geval heel erg goed hoe extreme vermoeidheid je enorm kan belemmeren in je functioneren, wat is dat erg zeg, en dan mensen die dat chronisch hebben...pfffffffffffft. was blij toen het over was na de zwangerschap.
Oh ja, na zo'n 6 weken, toen duidelijk was dat ik echt niet meer ging werken dan wat ik deed is ook mijn caseload herverdeeld en geregeld dat degene die mijn zwangerschapsverlof deed ook een stuk ziektevervanging deed. Heel fijn geregeld dus in mijn situatie.
Loek
