Extra pauze tijdens zwangerschap (werk)
Ik las ergens dat je gedurende de zwangerschap recht zou hebben op 1/8 van de werktijd aan extra pauze. Nu ben ik echt zwak ziek en misselijk de eerste weken en eigenlijk is een werkdag amper vol te houden. Zou ik dat uurtje extra pauze op een werkdag mogen gebruiken om 1 uur eerder naar huis te gaan? Of ga ik dan een hele gekke vraag stellen aan mijn werkgever. Dan kan ik even een uurtje slapen voordat de rest van de meute thuis komt. Ik wil me er niet om ziekmelden, voel me ellendig, maar kan gelukkig alle eten nog binnen houden. Of zou deze extra pauze alleen gelden voor de laatste maanden. De regeltjes zijn allemaal leuk verzonnen, maar ik zie me al aankomen bij mijn werkgever met de vraag waar een bed staat zodat ik tussen de middag een uurtje kan slapen (wat ik nu dus op mijn vrije dagen echt doe) 
Ja dat kan
Ja dat kan, ik heb het gedaan.
Bij ons stond er in de EHBO kamer een bed/bank waar ik een uurtje op kon gaan rusten, maar als dat er niet van kwam ging ik soms ook een uurtje eerder naar huis.
De regels gelden vanaf het eerste moment, en gelden zelfs nog een tijdje na de bevalling.
Ja hoor
Ik weet niet hoe lang je al zwanger bent, maar ik ben tijdens mijn laatste zwangerschap al vanaf 20 weken twee uur minder gaan werken per dag. Vanaf week 32 moest ik zelfs helemaal stoppen met werken. Ik heb alles in overleg met mijn vk/gyn en de arbo-arts gedaan.
Hier ook
minder werken. Vanaf ehm ff denken 11 weken of zo ben ik minder gaan werken. eerst nog 'in overleg' tijdens de vakantie van mijn collega (2 dagdelen minder per week), en na die 3 weken is het formeel vastgelegd dat ik voor 25% in de ziektewet zit. alleen nu dan ook 2 uur eerder per dag naar huis. Dit is ook in overleg met VK, bedrijfsarts/ arbo en dan krijg je uiteraard ook met het UWV te maken. Maar ik heb nu het advies van de bedrijfsarts om het tot het verlof zo te laten, het kan hooguit nog minder worden.
Dus ja: zoek het overleg als je het niet trekt. Ik ben ook uit voorzorg minder gaan werken (vorige zwangerschap moe, misselijk tot 7 maanden enz.). En nu merkte ik dat ik het al moeilijk trok en ik wilde niet helemaal uitvallen. Vandaar dus minder. Ze hebben nog minder aan je als je straks van de ene op de andere dag uitvalt. Pauze heb ik dus niet gebruikt (ook te ver om naar huis te gaan), en bij mij is het dan helaas ook vooral zo omdat de verschijnselen van de eerste maanden niet verdwijnen. Maar als jij beter functioneert met dat uurtje extra rust is dat altijd beter dan dat je je 2 weken ziekmeldt omdat je op bent.
Sterkte met je kwalen, hopelijk verdwijnen ze gauw!
Merel
Aanvulling
Voor je werkgever kan het aantrekkelijker zijn als jij je ziek meldt dan wanneer je gebruik maakt van je 1/8 deel van de werkdag extra pauze.
Ziekteverzuim wegens zwangerschap krijgt de werkgever nl vergoed van het UWV. Als jij alleen minder werkt krijgt je werkgever niets vergoed.
Mag
Hoi,
Je mag inderdaad een uur extra pauze, en de meeste werkgevers vinden het prima als je dat aan het begin of einde van de werkdag neemt. Echter, dit recht heb je alleen als je je werkgever hebt verteld dat je zwanger bent, en of dat slim is zo aan het begin van je zwangerschap, is de vraag.
Verder verbaast het me dat veel mensen zoveel minder werken tijdens de zwangerschap. Ik ben ook maanden dood- en doodmoe geweest, maar de arbo-arts vond gedeeltelijk ziek melden vgeen goed idee.
Liora
Gouden tip tegen misselijkheid?
Op mijn werk hebben ze liever dat ik me gedeeltelijk ziek meld, inderdaad omdat ze dit vergoed krijgen. Maar dit wil ik niet. Het ging mij juist om een beetje Dat uurtje pauze is echt pauzetijd en is niet bedoeld om de dagen wat in te korten. Even speling om 's ochtends rustig aan te doen als ik me erg beroerd voel of het einde van de dag even thuis te kunnen liggen als dat nodig is. Dus we sukkelen nog even door.
Iemand misschien de gouden tip tegen misselijkheid?
Op mijn werk weten ze dat ik zwanger ben. Als het mis gaat ben ik ook even thuis en moet ik het toch vertellen (ervaring 
)
O.t. liora
Liora, er zijn mensen die zich nu eenmaal helaas moeten ziek melden omdat de klachten groter zijn dan bij de gemiddelde zwangere. De eerste consequenties daarvoor liggen dan - voor wat mezelf betreft dan - bij mijn huishouden en mijn sociale leven (+ vroeg naar bed), maar als het daarna nog amper vol te houden is, dan moet je wat. Ik had me liever ook niet ziek gemeld, maar het is niet anders. Het is overigens niet een kwestie van alleen maar 'moe' zijn. Bovendien is moe een erg subjectief begrip en blijkbaar voor veel mensen erg verschillend. Het is moeilijk te meten. Maar als het dusdanig je werk gaat beinvloeden dat je daar ook niet lekker meer functioneert, dan denk ik dat het beter is om je wel ziek te melden. Ik ben blij dat mijn arbo-arts er wat dat betreft hetzelfde over dacht en zelfs nog stellender was dan ikzelf.
Merel
Geen gouden tip, maar een klein tipje
ik werd toen ik zwanger was 's cohtend altijd misselijk als ik mijn tandenpoetste. Alleen al die pepermuntgeur maakte dat ik boven de wc-pot hing. Overgestapt op Paradontax en het was het over.
Geen gouden tip, maar wellicht een klein tipje...
groetjes van Purk
'ziek' en joghidrink 
Hier twee keer last gekregen van heftige bekkeninstabiliteit, dus mijn werk (verpleegkundige) was niet erg vol te houden. Volledig ziek gemeld (voor de financien van de baas) en vervangend werk gedaan (dossiers genoeg om bij te werken ) Uiteindelijk beide keren wel eerder gestopt met werken, pijn was killing...
Om de eerste drie maanden de misselijkheid te omzeilen heb ik, ook snachts, elke twee uur een glas joghidrink genomen, zo had ik toch wat in mn maag steeds. Ik weet het, slecht voor je tanden etc, maar anders was ik de rest van de nacht/dag zo misselijk dat ik niet meer moest...
succes
Bah liora
En ja hoor, weer zo'n nare reactie van die Liora op Ouders Online, schep je hier genoegen in ofzoiets?
Het gaat hier niet om jou het gaat hier om degene die het draadje heeft gestart en die zit vast niet te wachten op jouw verbazing en die irritante "kijk mij eens flink mijn hele zwangerschap hebben doorgewerkt" houding.
Iedere zwangerschap is immers weer anders.
Net zwanger: ik hoop dat je snel een manier vindt om de werkdag beter door te komen en dat je misselijkheid snel minder zal worden.
Ik wens je een voorspoedige zwangerschap toe!
Kaatje
Ach ik stoor me niet aan zulke opmerkingen. Heb 2 zwangerschappen tot 36 weken zonder problemen door kunnen werken, dus ik weet dat het anders kan. Helaas is niet iedere zwangerschap hetzelfde of ik moet ineens veranderd zijn in een zielige zeurpiet
Ben blij dat tot nu toe al het eten binnen blijft, maar 24 uur per dag 7 dagen in de week misselijk zijn is echt niet leuk.
Beetje vet
toen ik zwanger was van de eerste ben ik vanaf week 4 misselijk geworden. Heel veel overgegeven en net als jij de hele dag misselijk. Ik at de hele dag door droge crackers, maar dat hielp dus ook niet. Op een gegeven moment vroeg mijn man of hij nou echt niets voor me kon doen. Ik, misselijk en de crackers meer dan zat, zei dat hij wel een bak patat voor me mocht kopen. Of ik nou van een cracker spuugde of van patat... wonder boven wonder bleef de patat er wel in (geen hele bak gegeten hoor, een paar stukjes maar)! Vanaf toen ben ik wat vetter/hartiger gaan eten. Niet gezond, maar het hielp wel. Vooral 's middags om een uur of 4 als de misselijkheid het hevigst was, nam ik een handje pinda's of japanse nootjes. En dat hielp mij dus enorm. Het ochtend-spugen heb ik maar geaccepteerd, dat werd gewoon een onderdeel van mijn ochtenritueel. Is na een paar maanden gelukkig ook overgegaan. Veel sterkte ermee!
Nou ja kaatje
Wat een idiote reactie van jou, je hebt duidelijk mijn reactie niet goed gelezen.
Ik had dus heel graag minder willen werken maar de arbo-arts wilde er gewoon niet aan meewerken. Dat vond ik heel vreemd, ook omdat ik weet dat meestal het niet zo'n probleem is als zwangeren op een gegeven moment wat gaan minderen.
Mijn reactie was dus helemaal niet om te zeggen dat ik zo dapper heb doorgewerkt, maar om aan te geven dat ik verbaasd ben dat veel arbo-artsen er veel makkelijker in zijn dan de mijne was.
Of ik heb het verkeerd aangekaart, dat kan ook.
Liora
Vrouwen die eerder stoppen met werken
Ik had er erg veel moeite mee om al zo vroeg minder te gaan werken en vond dat echt zwak van mezelf. Toen ik dat tegen de bedrijfsarts vertelde, zei hij dat er heel veel vrouwen waren, een stuk jonger dan ik, die al veel eerder in de zwangerschap minder gingen werken. Bij mijn eerste zwangerschap ben ik heel lang veel uren blijven (over-) werken. Dat resulteerde in een ziekenhuisopname met gedwongen bedrust voor 4 weken. Daar ga je dan met je stoere gedrag
Gember, cola en vettig eten
Wat mij de eerste weken van een zwangerschap erg hielp was de dag beginnen met thee met een stukje verse gember erin. Verder dronk ik geregeld een slokje cola en had ik een hang naar vet eten. Waarom weet ik niet, want dat eet ik normaal nooit.
Ik ben nu zwanger van de vierde en heb in alle zwangerschappen erg vreemde eetgewoontes ontwikkeld. Daags na de bevalling waren die weer weg en dan dacht ik echt, dat ik me maanden had lopen aanstellen. Want wie verliest er nu toch eetlust... Tot de volgende zwangerschap zich aandiende en ik weer heel vreemd ging eten.
O ja
En inderdaad, je mag dat uur inzetten zoals jij het wil. Je kunt niet tegen je zin in ziekgemeld worden, volgens mij. Het is inderdaad zo, dat de ene arboarts flexibeler meedenkt dan de ander. Ik had het 'geluk' van een arboarts, die vond dat ik zelf een ppd heb ontwikkeld door het geven van borstvoeding... Zo zie je maar, de een denkt mee en de ander moet eigenlijk niet denken
Liora
Bij mij had de arbo-arts niet veel in te brengen. Ik wilde minder gaan werken ivm ernstige rugklachten (die alleen acceptabel waren bij liggen, en daarvoor had ik de verkeerde baan 
en de vk stond daar helemaal achter. Dus van haar kreeg ik een verklaring dat ik minder moest gaan werken. M'n baas was het er mee eens en bij de arbo-arts hoefde ik toen alleen maar de verklaring te laten zien en te zeggen dat m'n rug pijn deed, toen kon ik de rest van de zwangerschap halve dagen blijven werken.
