Enorme angst

Bespreek dit vooral ook met je verloskundige!! Echt, schroom niet. Er zijn nl plekken waar je hiermee geholpen kunt worden, juist ook nu je zwanger bent. Veel sterkte🌸

Heb je je angsten al eens met een professional gedeeld? Daar zou ik mee beginnen.

Je kunt ook een afspraak maken bij een verloskundige als je nog niet zwanger bent. Huisarts is natuurlijk ook altijd een optie, maar ik denk dat een verloskundige je beter begrijpt. Die krijgt regelmatig te maken met vrouwen die in de zwangerschap angstig zijn, om wat voor reden dan ook. 

Ik herken het wel, ik wilde ook nooit kinderen omdat er in de familie heel veel miskramen e.d. voorkwamen. Tot ik mijn (nu) man leerde kennen, toen sloeg het om en kon ik het niet meer negeren. 
Ik ben uiteindelijk vier keer bevallen, nu geen kinderwens meer, dus ik ben niet zo geschikt als actieve meeschrijver. 

Vervelend!

Waar je jezelf misschien mee kan kalmeren is het feit dat er meer vlotte bevallingen zijn dan problematische. Maar enkel de probleembevallingen worden verteld en diegenen die vlekkeloos verliepen, wat is daar over te vertellen, behalve voor de naaste familieleden die elk detail willen kennen.
Ook wat gehandicapte kinderen betreft: al een keer rond je heen gekeken? Hoeveel 'normale' kindjes lopen er in de wereld rond? Ontelbare! Maar diegenen waar duidelijk iets mis mee is, die vallen op!

Om te besluiten zeg ik ook nog dit: persoonlijk geloof ik in 'het lot': wat op je weg moet komen, zal je niet ontlopen (ik heb het over belangrijke dingen in het leven, niet of je choco of konfituur op je boterham gaat nemen, deze middag. 😁). Als jij dat ook zo zou kunnen zien, dan sta je misschien iets relaxter in het leven, want door overal doemscenario's te zien, ontzeg je jezelf ook veel plezier in het leven.

Ik wens je (als je er klaar voor bent) een fijne zwangerschap, een voorspoedige bevalling en een wolk van een baby.

letterkoekje (ex mamme-zel)

Ik wilde al een hele tijd heeel graag kinderen voordat ik uiteindelijk mijn eerste kreeg. De laatste weken zwangerschap vond ik elke keer weer vreselijk, want door mijn hoofd spookte alle doemscenario's denkbaar. Dat kan je niet tegenhouden, net zoals je je kinderwens niet kan tegenhouden. Ik denk wel dat het het verstandig is hulp te zoeken om die angst een plek te geven, te leren accepteren, er mee om te leren gaan. Grote kans dat die angst niet weg is op het moment dat je een gezond kindje hebt gekregen, dan begint je moederschap pas. En dan blijf je je afvragen 'of je het wel goed doet'. En kan er nog steeds van alles gebeuren. Er is niet voor niets het gezegde 'angst is een slechte raadgever'. Als angst overheerst is niks meer leuk. Ik hoop dat je daar hulp bij kan zoeken/krijgen. 

Voor mij heeft het krijgen van kinderen maar beperkt te maken met logisch beredeneren. Natuurlijk moet je je verstand er bij gebruiken maar het is vooral een biologische behoefte die bij de een eerder en harder toeslaat dan bij de ander.
Ik heb pas achteraf gedacht, nadat ik dat uitdagende gezin met kinderen met autisme had gekregen: wie ben ik om zo'n enorm risico te hebben genomen? Maar je krijgt er ook een extra motivatie bij mee, misschien kun je dat nog delen met je moeder?
En mijn leven is veranderd, ik heb andere doelen gekregen, maar ik had mijn kinderen nooit willen missen in mijn leven en ik geniet van mijn leven hoe dan ook, misschien wel meer omdat je meer het besef van de kwetsbaarheid van het leven hebt.
En vooraf had ik me wel voorgesteld dat een kind lichamelijk gehandicapt kon zijn, maar er was bij mij in de buurt een tyltylschool en een zwembad en daar zou ik me ook wel doorheen roeien, dat is ook wat biologie met je doet, je beeld van je mogelijkheden kan gaan kantelen.

Lastig. Ik weet niet hoe oud je bent, maar bedenk wel dat hoe ouder je bent, hoe groter de kans op complicaties en aandoeningen bij het kind.
Weet je wat het is, je kunt nooit van tevoren bedenken hoe het zal gaan en je kunt het achteraf nooit terugdraaien. Maar er zijn maar heel weinig mensen die spijt krijgen van hun kind. Mijn kind is ook te vroeg geboren en mijn herstel duurde ook vrij lang maar als je me vraagt of het het waard was krijg je absoluut en zonder enige twijfel een volmondig 100% ja. 
Er is nooit een garantie dat je kind gezond is en zal blijven. Iedereen kan ziek worden, iets hebben wat pas later ontstaat, een ongeluk krijgen. Dat is het risico van het leven. Ik ben me daar zeker van bewust maar kies er ook voor om daar niet elke dag bij stil te staan want daar word ik niet gelukkig van.

Ik denk dat dit bij veel vrouwen speelt die geen kinderen willen. Als je vraagt waarom, dan hoor je de meest dramatische angstscenario's voorbijkomen. 

Je bent echt de enige niet. Praat erover met een goede therapeut. Verwerk eerst je eigen trauma's voordat je aan een kind begint. 

Fietsertje, ik hoop dat je wens snel in vervulling mag gaan! Zorgeloos zal de zwangerschap inderdaad niet zijn, de bevalling kan vlot verlopen en je kan een wolk van een baby krijgen. Die laatste twee wens ik je.