Derde zwangerschap voel mijn borsten weinig,kan dat normaal zijn?
Ik ben nu 7 weken zwanger heb al een zoontje van 5 waarbij ik ongeloofijke gevoelige/gespannen borsten had en bij mijn dochtertje van 4 lang niet zo erg,maar nu ben ik zwanger van de derde en zie wel dat ze wat groter worden en ben af en toe misselijk,bij bijv. rook of toiletlucht,maar ik vind het vreemd dat ik mijn borsten bijna niet voel(hoewel ik bij de tweede ook al minder voelde,niet zo gespannen,maar nu echt weinig,dus denk dat het weer een meisje wordt,wat me overigens niet uitmaakt,maar gewoon omdat ik bij de eerste zo'n gevoelige borsten had denk ik dat,maar is het normaal,dat je je borsten weinig voelt?
Ja, echt waar hoor!
Volgens mij vroeg je dat 2 weken geleden ook al 
Ik had in mijn 1e zwangerschap erg veel last van mijn borsten, en in _alle_ zwangerschappen daarna (4) he-le-maal niet. Echt waar. Zoek anders eens in het archief, ik snap best dat je niet steeds gerustgesteld wordt door alleen mijn verhaal Maar volgens mij maakte ik me er toen ook zorgen over, ik denk dat er best veel over te vinden is. Het komt vaker voor.
Is er nog een andere reden dat je je zo'n zorgen maakt deze zwangerschap? Gaat het echt om je borsten, of heb je ergens deep down een gevoel dat er iets niet goed zit?
Dank je idd deze zwangerschap zit ik gewoon niet goed in mijn ve
Hoi
Het is idd niet alleen de borsten maar vindt het vreemd dat ik die de vorige keren wel meer voelde,ik snauw op de kids en tegen manlief,ik ben veel moe(weet dat dit wel bij zwangerschap hoort),maar daardoor dat ik zo anders ben maak ik me zorgen,zelfs mijn moeder(die weet nog van niets)zei van de week wat is er toch met jou aan de hand(deed chagrijnig tegen haar)en maak me ook druk om kleine dingen waar ik me ander nooit zo druk om maak!
Heb het zwaar en ben nog maar 7 weken,en mijn moeder was ook ongepland zwanger bij de derde,net als ik en heeft na de bevaling een deprssie gekregen,wat natuurlijk zwaar is bij een derde kindje,maar ze dacht dat dat kwam omdat ze eigenlijk maar 2 kinderen wilde en onverwacht(ook al had ze een spiraaltje)zwanger is geraakt,ik ben ook bang omdat ik echt anders ben dat ht niet goed zit,maar niemand weet van mijn zwangerschap,wil eerst de echo afwachten,want doordat ik me druk maak om kleine dingen,wil ik eerst zeker weten dat het goed zit,het is echt niet zo dat ik denk dat ik geen derde wil,maar houdt wel in mijn achterhoofd kan ik het wel allemaal aan,want manlief heeft een eigen bedrijf en is weinig thuis enz enz,ik praat mocht het goed blijven gaan over 2 weken wel even met de vk over dit...........,ik ben een beetje slecht in plannen en wat chaotisch,als ik dat wat beter op een rijtje heb,zou het ook al veel schelen,hoewel mijn poetshulp is gestopt sinds 6 weken en ik om de week nog 30u werk(andere week 22),is het natuurlijk ook veel om een huishouden bij te houden en de kids t verzorgen enz,want het meeste komt op mij neer ook koken enz!
Zo ik moest het even kwijt en manlief wil niet dat
ik minder ga werken(liefst wil ik iedere week 22u),terwijl dat ook makkelijk kan,maarja
Meid toch
Je hebt het echt ff zwaar zo te lezen. Kun/wil je je moeder bijv. niet toch in vertrouwen nemen? Is zij iemand aan wie je het wel zou willen vertellen als het mis zou gaan? Of is er iemand anders in je omgeving die je in vertrouwen kunt nemen? Je klinkt wel een beetje eenzaam zo, met je gepieker.
Dat je sacherijnig bent, kan toch ook heel goed te maken hebben met al die zorgen waar je mee zit? In combinatie met hormonen? En misschien is een goed gesprek met je man ook op zijn plaats. Als je echt minder wil werken, en dat kan financieel ook, dan moet dat toch bespreekbaar zijn? Weet híj eigenlijk wel hoezeer je piekert?
Sterkte!
Maak tijdig kenbaar...
een depressie in een zwangerschap komt vaker voor dan je denkt, en helaas wordt dit nog veel te vaak niet onder ogen gezien... En praat erover, juist met je man!
heel veel sterkte en een dikke knuffel!
Dank je voor de reacties
dank je voor de reactie,vreemd,maar het gaat sinds enkele dagen beter,of het dan toch de hormonen zijn open af weet ik niet,ik moet alleen tegen de kids rustig dan als ze niet luisteren en dan wil ik nog wel eens hard roepen/schreeuwen dat mijn vriend zegt dat ik rustig moet doen,anders wordt het alleen maar erger zegt ie!
Ik moet zeggen ben erg moe geweest en lig al vanaf vorige week om half 9 te slapen tot de volgende dag,dus voel ik me wel uitgeruster!
Maar goed nu voel ik me al 2 dagen beter en zaterdag ga ik lekker dhoppen met een vriendin,doet me goed!
Maar het kan morgen misschien weer anders zijn dus ik ben voorzichtig,ik maak me helaas nog wel om kleine dingetje druk,maarja misschien ook deels hormonen!
