Ben zo bang dat ik zwanger ben
Ik ben zo vreselijk bang dat ik weer zwanger ben! Het kan haast niet, maar toch word ik maar niet weer ongesteld.
30 juni ben ik voor het laatst ongesteld geworden, maar dat was veel minder, korter en kwam ook iets eerder dan normaal. Geen last gehad, kon 2 dagen de hele dag met 1 verschoning doen en de derde dag was het alweer over. Maar wel vreselijk moe en hoofdpijn.
28 juli bleef de menstruatie zo goed als helemaal uit. Ik verwachtte het (ben eigenlijk altijd heel regelmatig) dus had uit voorzorg alvast een OB ingedaan. Daardoor ontdekte ik dat er wel een klein bloedinkje geweest is maar het mag amper een naam hebben. 1x heel ietsje rood en later ook iets bruinig (sorry voor deze details). Daarna niets meer.
En nu had het gisteren weer moeten komen maar kwam helemaal niet. Wel heb ik ongelooflijk opgezette borsten, vreselijk moe en geen trek (vaag misselijk).
Maar het kán haast niet! We hebben eigenlijk (door omstandigheden) weinig gemeenschap gehad en passen altijd goed op. Daarnaast gebruiken we altijd condooms.
Verder ben ik 40 en heb ik al 4 kinderen (tussen de 17 en 8 jaar). We zitten er dus bepaald niet op te wachten. Maar mocht het toch zo zijn dan is het welkom, al moet ik er even niet aan denken nog. We dachten een periode afgesloten te hebben...
Maar stel nou dat ik toch niet zwanger ben. Wat zou er dan aan de hand kunnen zijn?
Natuurlijk weet ik wel dat ik naar de huisarts moet gaan en dat ga ik ook doen. Maar ik wilde hier mijn verhaal ook even kwijt.
Eveline
Jij in de eerste plaats gefeliciteerd! Ik had je draadje al gelezen en was benieuwd hoe het met je ging.
En ja, overgang heb ik ook al even zitten denken maar ik ben echt nog maar net 40 en het schijnt dat dochters vaak net als hun moeders zijn daarin. Mijn moeder was pas laat in de overgang, dus ik verwacht dat dat bij mij ook nog niet aan de orde is. Zeker niet nu ik ook wat vage zwangerschapsklachten begin te krijgen (naast pijnlijke en gespannen borsten en vermoeidheid werd ik vandaag ook misselijk na de koffie. En nu ik eten sta te koken begint het weer).
Een test doen... ja, heb ik al een aantal keren aan gedacht. Maar ik durf gewoon niet. Ben bang dat ik het resultaat niet onder ogen durft te zien nog. Eerst maar even langzaam aan het idee wennen dat het mogelijk wel eens zo zou kunnen zijn.
En wat die prolactine-aanmaak betreft, ik zal daar vanavond eens op gaan googlen.
Bedankt voor je reactie in elk geval.
Test gedaan...
Ik heb vanochtend een test gehaald en gelijk maar gedaan. En waar ik dus al bang voor was was inderdaad het geval. Duidelijk twee streepjes... Ik ben er helemaal van in de war. Hier zaten we dus echt niet op te wachten! Het is zo onwerkelijk! Aan de andere kant maakt het ook weer andere gevoelens bij me los. Pfff moet er wel enorm aan wennen. Beginnen we weer helemaal opnieuw.
Langer zwanger dan je denkt?
Dat is wel schrikken ......
Het zou heel goed kunnen dat je half juni al zwanger bent geraakt en dat die vreemde ongi dus geen ongi was.
In ieder geval maar snel een afspraak maken voor een termijnecho, zodat je weet waar je aan toe bent, en kunt nadenken over wat jullie willen met deze zwangerschap ?
Sterkte de komende tijd.
M.
Hart onder de riem
Ik kan me goed voorstellen hoe je je voelt. Ben nu bijna 37 weken zwanger van een ongeplande zwangerschap. Het is echt heel emotioneel geweest vooral ook omdat ik wist dat mijn man enorm tegen grote families is en we hebben er al 3. Ik moest echt enorme moed bij elkaar schrapen om het hem te vertellen en was heel bang dat hij zou zeggen dat hij wilde dat ik baby zou laten weg halen. Gelukkig deed hij dat niet... Mijn jongste is dan nog maar 2 jaar oud, maar van 3 naar 4 is een hele overgang vooral als het niet gepland is. Zag er al helemaal naar uit om nummer 3 uit de luiers te hebben, door de nacht slaapt ze nog niet dus hoopte dat mijn nachtrust gauw terug kwam. Educatie, vakanties, sporten, etc. Ja, het is nog steeds wennen, echt waar, maar kijk er ook wel weer naar uit nu. Ik ben dan ook nog jonger dan jij, maar mijn man weer niet, die is een stuk ouder dan ik en voor hem is het nog vaak erg moeilijk. Maar zoals je zelf al zegt, baby is welkom en je oudere kinderen kunnen goed helpen nu en zo'n klein mensje is toch weer een nieuw wondertje op de wereld en er zullen geweldige dingen komen samen met de moeilijke maar daar slaan jullie je wel doorheen.
Juul
Mis
Gisteravond begon ik te vloeien en kreeg ik enorme buikkrampen. Na onderzoek vanochtend bleek het misse boel te zijn.
Wel heel erg dubbel allemaal. Net nu ik aan het idee begin te wennen gaat het mis.
Bedankt voor jullie meeleven en hart onder de riem. En sterkte Juul (e.a.) jij zult nu bijna uitgeteld zijn denk ik. Ik heb bewust even niet meer gereageerd in deze draad omdat iemand me herkend had. Maar nu het mis gaat wil ik dat toch even melden.
Nogmaals bedankt voor jullie reacties.
Groetjes Eventjes nog geen naam
