Ben bang dat het richting hellp gaat
Hoi,
Ik ben zwanger van mijn derde kindje. Tijdens mijn eerste zwangerschap ben ik heel veel aangekomen, waarvan later bleek dat het grotendeels vocht was dat ik vasthield. Mijn bloeddruk is normaal 60. In week 33 was deze 70. In week 35 75 en in week 37 gestegen naar 80. Dit zijn geen echt hoge waarden, maar in week 38 bleek ik toch eiwit in de urine te hebben. Pre-eclampsie dus. Ik werd daarom met 37wk en 2 dagen overgenomen door de gyn in het ziekenhuis. Mocht wel nog gewoon naar huis. De volgende dag braken mijn vliezen en 36 uur later is onze zoon geboren. Moeilijke start, maar verder gezond en een prachtig gewicht (7,5 pond) wel had hij klompvoetjes (maar das helemaal goedgekomen hoor!!!)
Tijdens mijn 2e zwangerschap heb ik veel last gehad van mijn rug en bekken en kreeg ik al heel vroeg weeeen, die gelukkig niet tot ontsluiting leidden. Mijn zoontje lag in stuit, versie is gelukt en is met precies 40 weken geboren. Achteraf bleek ik wel al een week een hoge vliesscheur te hebben. Wat ik zelf wel wist, maar waar maar geen zekerheid over kwam bij de verloskundige. Maar mijn gewicht is al die tijd mooi laag gebleven, net als mijn bloeddruk. Geen pre-eclampsie dus deze keer.
Nu ben ik zwanger van mijn derde kindje. En het gaat helemaal niet lekker. Door de invloed van de hormonen op mijn toch al zwakke bindweefsel (bindweefselafwijking) kreeg ik deze keer al heel vroeg klachten. Hierdoor moest ik al heel vroeg stoppen met werken en het rustig aan doen. Ook heb ik helaas een aantal bloedingen gehad en zit er een hematoom (bloeduitstorting) op mijn placenta. Dit hematoom lijkt wel kleiner te worden gelukkig. Dat is dus een beetje de stand van zaken deze keer.
Nu kreeg ik echter vorige week (3e keer pas deze ronde :-s) een blaasonsteking, waardoor ik wederom weeen kreeg. Ik heb direct antibiotica gekregen, maar het blijft maar rommelen. Gisterochtend daarom wéér voor een extra controle naar de verloskamers en daar aan de toco (weeenregistratie). Inderdaad weeen, maar gelukkig is mijn baarmoedermond echt lang (6cm) dus van een vroeggeboorte is geen sprake. Mijn bloed is nagekeken en prima in orde. Evenals mijn urine. Geen infecties of bacterieen meer.
Maar nu blijkt dus dat mijn bloeddruk wederom gestegen was. Normaal dus 60, vorige week vrijdag 70, zondag 75 en gister dus 85! Ik noem trouwens telkens alleen de onderdruk, omdat die (voor mij in elk geval) het meest bepalend is. Mijn bovendruk is altijd aan de hoge kant en was nu 145, maar dat zegt volgens mij niet zo veel. Gelukkig had ik geen eiwit in mijn urine, dus van een pre-eclampsie is geen sprake.
Maar ik ben nu zo bang dat er "nu nog" geen sprake van is. Dat ik dus wel bezig ben die kant op te gaan. Want zelfs tijdens de pre-eclampsie haalde mijn onderdruk geen 85! En ook met mijn gewicht gaat het deze keer weer veel harder (morgen 24 weken zwanger en 10 kg aangekomen, tegenover 9 kg tijdens de hele 2e zwangerschap). Daarnaast heb ik last van tintelende vingers, waardoor ik zelf al dacht dat mijn bloeddruk was gestegen. Kende dat gevoel nog van de 1e zwangerschap. Ook krijg ik in toenemene mate last van hoofdpijn (maar misschien ook van alle zorgen..)
Ik ben onder controle bij de gyn omdat dit moet vanwege de bindweefselafwijking. Ten tijde van mijn andere zwangerschappen was dit nog niet gediagnostiseerd en was ik in principe gewoon onder controle van de vk. Dat vind ik op zich wel een fijn idee. Maar bij de gyn wordt niet standaard de urine gecontroleerd op eiwit. En bij de verloskundige wel (raar trouwens!). Als morgen blijkt dat mijn bloeddruk nog hetzelfde is of stijgt wil ik wel dat dat in de gaten gehouden wordt. Dus ik neem even aan dat ik ook zelf om zo'n eiwit-stick mag vragen?
Zijn er hier meer meiden met deze klachten zo vroeg in de zwangerschap? Ben dus morgen pas 24 weken en het zit me niet lekker. Als dit zo door gaat voorspel ik geen lange zwangerschap.
Wat ook heel erg meespeelt is dat ik nu voor de eerste keer zwanger ben van mijn huidige partner. Nu hoorde ik dat ik daarom in principe weer bij 0 begin en mijn 1e zwangerschap hierin best wel eens een voorspellende waarde kan hebben. (meer kans nu, omdat ik het toen ook had). Iemand hier ook ervaring mee?
Veel vragen dus. En veel onzekerheid. Ik heb er echt de balen van. Vooral als ik me bedenk dat ik op zijn minst nog 3 maanden zo door moet. Natuurlijk hoop ik dat dat gewoon wel gebeurt! Maar sjee.. het is niet makkelijk zo. Ik deed al rustig aan, vanwege mijn gewrichten. Maar door de weeen en rommelende buik moest ik van de gyn sinds vrijdag echt bedrust (bankrust in mijn geval overdag, met mijn laptoppie erbij is t tenminste nog een beetje te doen). En dat moet ook wel, want als ik wat meer onderneem krijg ik gelijk harde buiken. Vaak al als ik gewoon even op sta.
Maar juist hierdoor vind ik het zo beangstigend dat mijn bloeddruk zo hoog is. Ik doe al zo rustig aan. En ik weet het, 85 klinkt niet hoog. Maar voor mij is het echt heel hoog. Met maarliefst 25 waarden gestegen tegenover normaal.
Ik hoop gewoon zo dat er niks aan de hand is. Dat t misschien gewoon wel is omdat ik me ondertussen zo'n zorgen maak.
Fem
Eiwit
Pfoe wat een hoop zorgen. Van HELLP of pre-eclampsie heb ik geen verstand, wel zijn er een aantal symptomen waar je op kunt letten, onderstaande heb ik even gekopieerd van http://nl.wikipedia.org/wiki/HELLP-syndroom:
"De klachten die optreden zijn dezelfde klachten al bij het ontstaan van een pre-eclampsie optreden. NB: tussen haakjes, het percentage van voorkomen van het symptoom bij HELLP:
* verhoogde diastolische bloeddruk (70%);
* misselijkheid en/of braken (50-85%);
* pijnlijk band-gevoel in de bovenbuik ter hoogte van de lever (85-95%);
* hoofdpijn(50%);
* vocht vasthouden in de vorm van perifeer oedeem (55-65%);
* eiwit uitscheiding in de urine (85-95%) en
* tintelende vingers."
Verder, als je al bij een gyn loopt en hij/zij vindt je bloeddruk zorgwekkend, dan zal er zeker ook naar de urine worden gekeken hoor. Bij mijn laatste zwangerschap had ik er ook last van (stuk hoger dan de jouwe overigens), en toen kreeg ik standaard een bekertje mee om urine in te leveren, elke keer als ik weer kwam. Af en toe zat er een spoortje eiwit in de urine, 1x zelfs iets meer (toen zei de assistente: "nog een puntje hoger en dan word je opgenomen!"), maar dat zegt op zich ook nog niet alles geloof ik. Ze lieten me toen wel sneller terug komen, binnen de week, maar de keer daarop was de urine weer normaal. Het kan dus ook een momentopname zijn.
Onderdruk van 85 is inderdaad niet hoog, ik geloof dat ze pas rond de 95 zorgelijk gaan kijken. Inderdaad wel een beetje afhankelijk van hoe je normale bloeddruk is, ik zat van mezelf altijd al op 140/90 ongeveer, dus dan is 95 niet veel hoger en werd er ook niks gedaan. Als jij op 95 zou zitten is dat waarschijnlijk een ander verhaal.
Hoge bloeddruk merk je overigens nergens aan, daar krijg je geen hoofdpijn of tintelende vingers van. Zie http://nl.wikipedia.org/wiki/Hoge_bloeddruk
Ik zou het gewoon eens navragen de volgende keer dat je bij de gyn zit, of nu bellen met je vraag en vragen of je teruggebeld kunt worden omdat je je zorgen maakt. Want dat gepieker is op zich natuurlijk ook niet bevorderlijk voor je rust en je bloeddruk.
Oh, er staat ook nog op die pagina: "Bedrust laat de bloeddruk niet dalen, maar zorgt er wel voor dat alle energie de baby ten goede komt. Ook komt het lichaam van de vrouw tot rust."
Neem dat rusten maar wel serieus, want al die harde buiken zijn wel een seintje dat je lijf rustiger aan wil. Neem dus alle hulp die je krijgen kunt, ook vanwege het feit dat je er al 2 hebt rondlopen. Is niet makkelijk, hulp vragen (hoor wie het zegt 
) maar wel belangrijk nu, doe het maar voor die kleine daarbinnen. Misschien is er iemand die je andere kinderen naar school kan brengen en halen (als ze al zo groot zijn), of ze een keer een middag kan meenemen zodat jij kan rusten?
Sterkte intussen, want zo lijkt zwanger zijn me niet echt leuk.
Groetjes Tink
Tink
Bedankt voor je reactie.
Gister tijdens de extra controle op de verloskamers hebben ze mijn urine wel onderzocht op eiwit. Gelukkig was er niets te bespeuren. Wellicht zal mijn gyn dat morgen tijdens de controle ook doen dan. Mocht ze dat niet doen dan zal ik het haar wel vragen.
Die waarden van mijn bloeddruk vind ik zelf nogal verradelijk. Van wat ik er gister van meekreeg denkt niemand bij zulke waarden aan een hoge bloeddruk. Tot ik zelf zei dat ik normaal gesproken 60 had en dit pas sinds een week aan het oplopen is. Toen wilden ze dus opeens mijn urine nakijken.
Ik vind het gewoon een beetje eng dat mijn bloeddruk nu opeens 145/85 was, nog hoger als ten tijde van de pre-eclampsie in de 1e zwangerschap dus, terwijl de beginwaarden wél hetzelfde zijn. En als ik me er goed bij zou voelen zou het wat anders zijn. Maar ik voel me behoorlijk beroerd ondertussen. Probeer me ook wat minder druk te maken, want daar krijg ik alleen maar een heel opgejaagd gevoel van.
Mijn kinderen worden op het moment opgevangen, dus die zijn er niet. Dat zou me op dit moment ook echt niet lukken. Ben te moe om iets te doen en als ik wel wat doe wordt het direct afgestrafd met harde buiken.
Fem
Fem
Geen ervaring mee maar wil je wel heel veel sterkte wensen en hopeijk komt het goed.......! Zonder al te veel complicaties!!
Liefs FEM
Sterkte
Ten eerste sterkte ermee met al die zorgen!
Op dit moment klinkt het alsof je pregnancy induced hypertension hebt. Pre eclampsia komt meestal pas later op zetten (niet dat het niet mogelijk is om eerder te beginnen). Wanneer meten ze je bloeddruk? Welke machine gebruiken ze? En wachten ze om weer een tweede te nemen? Handmatig is het beste, dus geen automatische bloeddruk machine. Zorgen dat je de juiste cuff size hebt maakt ook enorm veel uit. Als je net binnen bent gekomen of achter de kinderen aan gerend hebt dan is dat ook niet bevorderlijk. En nu je je zorgen maakt, krijg je misschien meteen hoge bloeddruk zodra je naar de gyn of verloskundige moet. Ik zou dus zorgen dat je rustig bent of misschien ergens een sphygmomanometer (bloeddruk machine) kan huren om het thuis te meten als je rustig bent.
Ze zullen pas echt zorgen gaan maken als je onderdruk over de 95 of zo gaat, hoewel in jou geval 80 al hoog is. Er zijn medicijnen die voorgeschreven kunnen worden in zwangerschap zoals aldomet om je bloeddruk omlaag te helpen.
Tja, er is idd een kans dat je weer preeclampsia krijgt, dus let op de symptomen die al eerder beschreven zijn en je vast wel weet van de laatste keer. Eiwit in de urine is een latere symptoom. Misschien kan je eens om een liver function test vragen om te kijken wat je leverenzymen, platelets en uric acid zijn en wat later misschien een ultrasound om te kijken of baby goed groeit, want hoge bloeddruk en preeclampsia kan een vertraagde groei geven, en naar placenta functie kijken. Ik denk dat je maar goed met de obstetrician en / of verloskundige moet praten en ze je zorgen moet vertellen zodat jullie samen tot iets kunnen komen waardoor jij je minder bezorgd maakt en er wat dingen getest worden en vaker.
Sterkte
Juul
Bedankt voor de reacties!
Ik maak me alweer een stuk minder druk nu. Mijn bloeddruk was vanochtend weer supernetjes; 130/65. Ik ben echt heel erg opgelucht. Volgens mijn gyn zou het kunnen dat de bloeddruk zo opliep omdat ik ook telkens erg veel pijn had. Dat was volgens haar het meest waarschijnlijk.
Over 2 weken moet ik weer op controle en krijg ik een groei-echo. Ook wordt mijn bloed dan weer gecontroleerd.
Ze houden het dus gelukkig echt wel in de gaten. Ga me proberen vanaf nu echt wat minder zorgen te maken. En met zo'n bloeddruk als vanmorgen gaat dat ook wel lukken.
Bedankt allemaal!
Fem
Oh, fijn
Houden zo . Fijn dat je goed in de gaten wordt gehouden.
Kan het wittejasseneffect misschien ook nog mee spelen? Mijn bloeddruk stijgt zo een aantal punten als ik een dokter zie
Hihi tink
Dat hoor je wel vaker he! T zou zomaar kunnen hoor. Wie weet. Al geloof ik dat het dan vooral effect heeft op je bovendruk. Dat verschil in mijn onderdruk was toch wel erg groot vergeleken bij normaal.
Misschien een combinatie van beide? Ach wat maakt het ook uit. Het is nu prima en ze houden het in de gaten.
Grtjs Fem
