abortus of niet

moeilijk

Ik vind het moeilijk om je te adviseren in iets dat zo persoonlijk is. Maar ik denk dat als het eigenlijk zo duidelijk voor je is dat je het niet wil, je het ook niet moet doen. Ik lees als enige reden dat je het wel zou willen houden, is omdat je man het wil. Dat lijkt me weinig basis voor iets dat zo ingrijpend is voor jou verdere leven.
Ik zou samen met je man een afspraak maken bij het FIOM. Zij kunnen je helpen bij het afwegen van alle voors en tegens, en ik denk dat het vooral dis heel belangrijk is om dat samen te doen.

Sterkte!

geen advies

maar dat je er mee opstaat en naar bed gaat lijkt me wel heel vanzelfsprekend, ik zou het erg vreemd vinden als dat niet zo was.

Moeilijke situatie verder, lijkt me dat jullie hier erg veel over moeten praten.

Het gaat om jou

Niet om de reacties uit je omgeving.
Jij bent degene die dit kind groot moet gaan brengen. Als je denkt dat je het niet kunt opbrengen, dan, tja: gaat het niks worden lijkt mij. Weet even zo gauw niet hoe dit anders te omschrijven, maar jij moet er straks zijn voor dit kind, niet je man (blijkbaar, of in ieder geval minder) en niet je buren.

Ik hoop dat het FIOM je kan helpen bij het bepalen of het voor jouzelf echt wel of niet een optie is (dus los van wat alle andere mensen ervan vinden).

Gezond kind

Ik ben niet bijzonder pro abortus, maar ook niet tegen. Het hangt er natuurlijk vanaf.

Ik zou een 5e kind zeker niet onderschatten. En gezien jullie leeftijd is de kans op een niet 100% gezond kind ook nog eens (veel) groter dan als jullie jonger waren geweest. Een vriendin van mij raakte ook op iets oudere leeftijd zwanger (van de derde) en kreeg een gehandicapt kind. Onderschat dat niet. Dat is echt heel zwaar. En niemand begrijpt hoe zwaar, tenzij je hef zelf meemaakt.

Ik zou het er echt uitgebreid met je partner over hebben. Ook wat de impact van zo'n vijfde kind (zeker als het niet helemaal gezond is) op de andere kinderen zou hebben.

Veel sterkte.

En sowieso, mocht je de zwangerschap afbreken, aan de anticonceptie.

Veel sterkte met deze moeilijke beslissing.

gewenst

Het beste dat je een kind kunt meegeven in het leven is dat het gewenst is, ook al is het er 'per ongeluk' gekomen, dus ik zou er zeker goed over nadenken.

eens met linda

Een vijfde zal heel zwaar worden, het komt vooral op jou neer begrijp ik en hoe zwaar wordt het dan als je kind gehandicapt is? Ik vind dat elk kind welkom moet zijn, niet alleen een gezond kind want die garantie krijg je nooit. Wat doen jullie je huidige vieur kinderen aan en hoe ga jij om met het verwerken vd eventuele abortus? Denk daar niet te licht over, praat daar over maar kies niet voor houden als je alleen op ziet tegen de verwerking vd abortus.

maggie/enna

maggie:
"Een vijfde zal heel zwaar worden, het komt vooral op jou neer begrijp ik en hoe zwaar wordt het dan als je kind gehandicapt is?"

Wij ouders gaan er in het algemeen toch van uit dat een kind niet gehandicapt is. Ook al ben je 41, de kansen op een gehandicapt kind blijven erg klein.

Het lijkt me een extreem moeilijke situatie, maar volgens mij hebben jullie bewust het risico genomen dat er een kind kwam door geen anticonceptie te gebruiken. Je man wellicht iets meer bewust zan jij, maar ook jij hebt meegedaan. Dus nu is dat kindje er. Nu is de keuze ineens een heel andere. Een abortus met het risico dat je er de rest van je leven spijt van hebt en het de relatie met je man beschadigt. Of het kind laten komen met bijna hetzelfde risico op spijt en beschadiging.

Gesteld voor zo'n keuze zou ik kiezen voor niets doen. Dan kun je als het toch tegenvalt het lot en jullie gezamelijke (gebrek aan) keuze de 'schuld' geven. Kies je voor een abortus dan liggen de verantwoordelijkheid voor die keuze en alle latere schuldgevoelens geheel bij jou.

enna:
"Ik heb altijd geroepen, dat wanneer ik ooit per ongeluk zwanger zou worden en ik zou er voor kunnen zorgen, ik dat gewoon zou moeten doen."

Dat zou ik ook roepen, maar de beste stuurlui staan aan wal.

"Nu vind ik mezelf vreselijk hypocriet omdat ik deze gevoelens heb. Ik ben bang voor alle veranderingen denk ik. Ik denk dat ik ook bang ben voor reacties uit mijn omgeving. Ik ben tenslotte al 41 en we hebben thuis ook al vier kinderen. "Waar begin je aan", daar zullen de meeste gedachten over gaan."

Wat je omgeving vindt zou je toch echt uit je hoofd moeten proberen te zetten, dat begrijp je volgens mij zelf ook wel.

In dit soort gevallen vraag je je wel eens af of we de kerk niet missen (ik ga er even vanuit dat je net als ik niet gelovig bent). Uiteindelijk gaat het in het leven vaak om het aanvaarden van je lot (wat dat ook is). We koesteren soms de illusie dat we onze voortplanting (bijna) onder controle hebben. Niet is natuurlijk minder waar. Net zo min als we onze gezondheid onder controle hebben. We kunnen ieder moment volstrekt afhankelijk worden van iemand, of iemand anders van ons. Op zo'n moment kun je eigenlijk alleen maar hopen dat je de moed en kracht hebt om het juiste te doen. Sterkte!

Keuze

Bedankt voor jullie reacties allemaal. Uiteindelijk heb ik besloten om ervoor te gaan. Ik was zo geschrokken, maar zie nu ook wel in, dat ik ook bang was en bang ben voor alle veranderingen in mijn leven. Ik heb al het nodige meegemaakt, dus mijn verlangen naar rust en regelmaat was erg groot.
Ik durf nu voorzichtigaan weer te gaan denken aan deze nieuwe toekomst. Geen idee hoe t allemaal zal lopen, maar ik heb mijn keuze gemaakt. Het is prettig om verschillende reacties te lezen.

waar ga je dan voor?

voor abortus of voor kind?
gr Angela

Familie van iedereen

Ik hoop dat jullie dan straks met elkaar heerlijk van de baby gaan genieten.
Hij of zij is straks familie van iedereen.

Gefeliciteerd!

In dat geval kan ik jou (jullie) alleen maar heel hartelijk feliciteren! En bedenk, zo'n nieuw leven brengt niet alleen zorg maar ook veel geluk.. en kan zelfs nog een heel positieve invloed hebben in een samengesteld gezin. Iets van jullie allemaal samen, verbindende factor, zeg maar.

Heel veel geluk, en geniet er van!

henriette

Inderdaad: een heel bijzonder kind, familie van iedereen, het kind wat iedereen aan elkaar bindt!

Gefeliciteerd

Dit kindje is niet gepland maar echt gekregen, een cadeautje. Ik snap dat je man er heel erg blij mee is en ik hoop dat je dat straks ook zult zijn.
Je schrijft dat je er alleen voor zult staan, maar ik denk dat het er ook aan ligt in hoeverre je andere leden van je gezin toelaat om mee te zorgen. De andere kinderen zijn ook al wat ouder en hopelijk vinden zij het helemaal geweldig, een klein broertje of zusje.
Veel geluk samen.

Tsjor

Fijn

Fijn dat je een besluit genomen hebt en daar helemaal achter staat (zo lijkt het in elk geval wel). Dan komt het vast allemaal goed.

Hoop dat je heerlijk gaat genieten van je zwangerschap en straks van dat kleintje. Kan ook wel heel leuk zijn zo'n kleintje als je al grotere kinderen hebt. En inderdaad, hopelijk helpen ze mee en valt het reuze mee.

Petje af

Goed gedaan, enna.

Goed zeg

Poeh... ik ben niet jaloers op je. Ik zeg altijd wat jij zei: als het er is, is het welkom. Maar ik zou volledig in paniek zijn als ik nu zwanger zou blijken en dat terwijl het hier in een relatief rustige gezinssituatie zou belanden.

Geef jezelf de tijd om plaats te maken voor dit kleintje in jullie leven. Ik wens jullie heel veel geluk met elkaar.

Maw.

Blij voor je!

Mag ik vragen hoe je tot de keuze bent gekomen? Ik bedoel wist je ineens dat je het toch graag wilde houden? Ikzelf zit namelijk met hetzelfde probleem zwanger van nummer 4 pas net nieuwe relatie nog latten..en ik kom er echt niet uit...Dus ik ben benieuwd of je het ineens gewoon wist of dat je echt dingen hebt zitten afwegen???

Ben wel echt blij voor je dat jullie eruit zijn gekomen!!

ook blij voor je

en voor je man, want die wilde het ook graag. Jullie komen er wel uit!