9 weken zwanger maar zo zat van "zwangerschapskwalen" :-(
Hoi allemaal,
Ik ben nu ruim 9 weken zwanger. Heb al 2 andere kids en daar heb ik vrij "rustige" zwangerschappen van gehad. In ieder geval niet met de symptomen die ik nu mee maak. Ik ben echt extreem misselijk en moe. Het liefst slaap ik de hele dag en voel me compleet uitgeteld. Ik ben normaal best iemand die de dingen aanpakt en altijd bezig is maar dat is nu helemaal uitgesloten. Dat gaat nu al zo een 4 weken door en ik heb het gewoon gehad. Zowel huisarts als de verloskundige kunnen er (uiteraard) niet zoveel aan doen en komen steeds met de dooddoener dat het er "nu eenmaal bij hoort". Ik kan echter niet meer positief naar deze zwangerschap kijken en voel me zelfs af en toe een beetje depri door alles. Verleden week de 1e echo gehad maar zelfs daar voelde ik niks bij. Mijn man heeft alle begrip voor mijn gevoelens en helpt me waar hij helpen kan maar ik wil graag mezelf weer op de rails krijgen en een beetje gaan genieten van deze zwangerschap, maar hoe krijg ik dat voor elkaar?
Accepteren
Het is een dooddoener, dat weet ik. Maat met name bij m'n eerste zwangerschap was ik ook heel moe het eerste trimester (gelukkig niet misselijk) en ik heb in de periode, buiten m'n werk, eigenlijk maar 1 ding gedaan: op de bank liggen en wachten tot het over was.
Het is vreselijk balen dat je nu niet meer kan, maar het gaat over, echt waar... Ik denk dat als je accepteert dat het nu eenmaal zo is, het al een flink stuk scheelt, omdat je je daar niet meer druk om hoeft te maken. Probeer dingen te vinden die je wel kunt doen, misschien op de bank met een puzzelboek of wat dan ook, babykleertjes breien kan ook. 
En de dingen die je wilt doen maar niet kunt doen, zorg dat iemand anders die doet, desnoods een schoonmaakster voor in huis. Probeer hulp te krijgen voor de opvang van je kinderen.
En het enige advies wat ik kan geven tegen de vermoeidheid is floradix, dat werkt erg goed, maar het is ook geen wondermiddel. Je wordt hooguit net iets minder moe.
En... meestal wordt het na 3 maanden een stuk beter, bij mij ging het met 10 weken al een beetje beter. Je komt in de buurt!
Heel veel sterkte!
Beter laat dan nooit een reactie 
Ik hoop dat je je inmiddels een stuk beter voelt, als dat niet zo is, praat er dan duidelijk over. Ik had in mijn tweede zwangerschap steeds meer het idee dat ik een parasiet in me had en had niets met die kleine, uiteindelijk ben ik met een prenatale depressie opgenomen in het ziekenhuis. Iets wat vrijwel altijd wordt onderkent en waarvan iedereen zegt dat 'het erbij hoort'. Laat je niet te snel wegsturen, tegen veel klachten kunnen wel wat dingen helpen in de vorm van middeltjes of tabletten. Niet altijd, maar het wordt veel te weinig verteld!
sterkte...en genieten he
Ook late reactie 
Hier ook een nare zwangerschap qua kwalen. En ja, ik kan me ook vreselijk ergeren aan de dooddoener 'het hoort er nu eenmaal bij'. Ja, dat klopt, het hoort er bij. Maar er zijn mensen bij wie het nauwelijks aanwezig is of na 12 weken over gaat en mensen bij wie dat niet zo is. Ik ben nu 21 weken zwanger en nog misselijk en heel erg moe, bekkenklachten enz. Ik ben er zat van, dus in die zin herken ik je erg (was het ook bij 9 weken al zat). Maar ja, die baby zit er in, we zijn daar ook wel heel blij mee, maar ik moet de tijd wel uitzitten, en in die zin moet ik het accepteren dat ik me nu eenmaal voel zoals ik het voel. Dat is ook een dooddoener, helaas maar wel waar. Soms kan ik d'r niks mee, en tegelijkertijd klopt het ook wel. Ik ben van het type me daar nogal tegen verzetten en dan gaat het nog beroerder. Kortom: rust pakken waar je kan (en dat is lastig met nog 2 koters over de vloer), niet schuldig voelen als je slaapt/ vroeg naar bed gaat. Misschien helpt floradix voor jou goed, dat is een ijzer/ vit. B supplement wat bij veel vrouwen heel goed helpt tegen vermoeidheid (verkrijgbaar bij de etos, de tabletjes zijn beter te doen dan het drankje).
Ik hoop in elk geval dat je je inmiddels wat beter voelt!
Veel sterkte,
Liefs, Merel
