43 en zwanger: risico's?
Ik ben 43 jaar en heb net ontdekt dat ik in verwachting ben (van ons 4e kind). Hoewel we deze verrassing enerzijds heel leuk vinden zijn we ook heel erg bang. Wat zijn de risico's op aangeboren afwijkingen etc? En hoe vroeg kun je daarop testen? De kansen pop chromosomale afwijkingen hebbben we wel gevonden (en dat is al niet best), maar weet iemand hoe het zit met risico op ernstige ziekten, spasticiteit etc. Is dat ook verhoogd als je zo laat zwanger bent? En vanaf welke week kun je daar op laten testen? En met welke test dan?
Ik hoop dat iemand hier iets van weet. Alvast bedankt,
Ik had hierboven al gepost..
Maar mijn berichtje is voor jou en hoort dus hier...
Djunal
ik weet dat het een rokende opa argument is, maar mijn zus is vorig jaar op 46 jarige leeftijd bevallen van een gezonde zoon, na een superzwangerschap en een redelijk makkelijke thuisbevalling.
Goed om te bedenken
De kans op aangeboren afwijkingen is x% groter als je ouder bent. Maar als een kleine kans x% groter is, is het vaak nog steeds een kleine kans. Alleen minder klein dan als je 23 zou zijn geweest.
Maar dat is statistiek. Als er 10.000 vrouwen zwanger zijn, zijn er in die groep zoveel kinderen met een aangeboren afwijking. Dat is diezelfde statistiek die zegt dat je zo vreselijk veel minder vruchtbaar bent op je 43e. Dat zegt iets over het grote geheel, maar niets over jouw zwangerschap.
En ik begeef me misschien op glad ijs, maar ik zou me ook nog kunnen voorstellen dat het feit dat je al een aantal (gezonde? dat neem ik aan) zwangerschappen achter de rug hebt de kans op nog een gezonde zwangerschap vergroot.
Er loopt in een andere rubriek een draadje over gezinnen met 13 kinderen. Je kan er natuurlijk donder op zeggen dat in zo'n gezin de moeder op een gegeven moment ook een oudere moeder is. Maar daarmee is niet gezegd dat er per definitie een kind (of meer) met een aangeboren afwijking tussen moet zitten.
Er wordt zoveel nadruk gelegd op 40 als een soort uiterste houdbaarheidsdatum dat je zou vergeten wat hierboven al is opgemerkt: de kans dat het goed gaat is groter dan de kans dat het niet goed gaat. Waarbij 'niet goed' - in de zin van een aangeboren afwijking - natuurlijk ook nog verschillende gradaties van ernst heeft.
Sterkte ermee (enne... gefeliciteerd ? )
Groeten,
Temet
Nog even verder
Mijn reactie had eigenlijk ook in deze draad gemoeten, maar daar kwam ik pas later achter.
Ik heb ooit (al zoekende) wat informatie gevonden over waar je nu precies een verhoogd risico op hebt als je een oudere moeder bent. Ik zal eens even kijken of ik dat nog terug kan vinden.
Maar eigenlijk zou je zo iets volgens mij ook gewoon kunnen navragen bij een verloskundige of qynaecoloog. Zelfs alz zij je het antwoord niet kunnen geven dan kunnen ze je waarschijnlijk ook wel vertellen waar je dit soort antwoorden wel kunt halen.
En ik bedenk me opeens waar ik die informatie mogelijk vandaan had. Ik ga even opzoek.
Eerste link
Nog niets gevonden over mogelijke risico's maar wel een interessante site over prenataal onderzoek: http://www.prenatalescreening.nl/
En kijk maar eens naar de tabel die aangeeft hoe groot de kans is dat je geen kind met down hebt. Dat ziet er al weer heel anders uit!
Ik zoek nog even verder voor je.
En nog eentje
http://www.umcutrecht.nl/subsite/zwanger-onderzoek/Aangeboren-afwijkingen/
Niet alle genoemde afwijkingen zijn gerelateerd aan de leeftijd van de moeder en de kans op een kindje met Down is volgens mij (ik heb een beetje diagonaal gelezen) van alle afwijkingen het grootst (en we hadden al vastgesteld dat die kans eigenlijk helemaal niet zo groot is 
.
Ik heb overigens ook begrepen dat ze nog niet alle mogelijke aangeboren afwijkingen kunnen opsporen met testen. Wel kunnen ze heel veel zien met bij de 20 weken echo.
Succes met lezen en met het maken van een keuze.
Dank je wel temet
Dank je voor je opbeurende reactie. Vandaag is al veel beter dan gisteren. Ik kan het inderdaad wat breder zien, zoals jij het ook al beschrijft. We zijn geneigd vooral naar de risico's te kijken. De cijfers over de risico's springen altijd zo duidelijk van het papier af, zo van "op je 20ste heb je dit en op je 40ste is dat veel slechter". Terwijl je ook kan zeggen: je hebt nog steeds 98% kans op een kindje zonder Down, bijvoorbeeld. dat klinkt veel aardiger. Ik las net het draadje van Tijdelijk even geheim en de reacties daarop en weer sprongen de tranen me in de ogen. Omdat ik ook het idee heb dat ik abortus gewoon niet aankan. Terwijl ik alle begrip heb voor mensen die dat wel doen, ben ik bang dat ik daardoor achtervolgd zal worden (wat als,wat als). Heftige emoties allemaal, maar door alle wolken straalt steeds ook ineens weer even heel fel zo'n blijdschap van "ik ben in verwachting, o wat leuk". Nou ja, ik wilde alleen maar even zeggen: dank je wel voor je reactie!
Lieve dees 68 dank voor je hulp
Lieve Dees 68,
Terwijl ik nog met niemand over deze zwangerschap heb durven te praten kan ik hier mijn hele hart kwijt en dat is geweldig. De steun en de praktische informatie die jij geeft zijn heel waardevol en geven me een beetje perspectief. Wat een goeie site, die van umc utrecht, waar alle afwijkingen worden uitgelegd, met de risico's er bij. Het is me wel even wat om het door te lezen (mijn keel kneep lettrelijk dicht op den duur), maar dan heb je ook wel een heel duidelijk beeld. Er zijn absoluut grotere risico's, het meest op Down. Omdat we al drie kinderen hebben en zo'n kind veel meer aandacht vergt blijf ik dat een heel moeilijk vooruitzicht vinden. We hebben nu afgesproken het een paar dagen te laten bezinken. Ontzettend bedankt voor je moeite, ik heb hier echt houvast aan in deze achtbaan van gevoelens! Liefs,
Djuna
Djuna
Fijn dat je er iets aan gehad hebt.
Ik denk dat als je alle kansen bij elkaar optelt je nog steeds meer dan 95% kans hebt op een gezond kind. En dat is best wel een grote kans hoor. Het punt is dat iemand van 25 misschien wel 99,95 % kans heeft op een gezond kind. En dat is dan dus 5% tegenover 0,05%, en dat verschil lees je dus overal terug. Maar feitelijk heb je dus nog steeds een heel grote kans op een goede afloop. Het is maar net welke cijfers je tegenover elkaar zet.
Maar goed ik kan me voorstellen dat als je al 3 kinderen hebt, je problemen voorziet bij de verzorging van een kind met een handicap. Dat zou ik denk ik ook hebben (heb er ook 3).
Succes met het maken van de keuze. Ik kan me trouwens herinneren dat als je gaat voor prenataal onderzoek (combinatietest) dat je dat dan ruim op tijd moet aanvragen. De test moet uitgevoerd worden voordat je 13 weken zwanger bent en ik moest zeker een maand van te voren al een afspraak inplannen. Wees er dan dus op tijd bij.
Wij zijn eruit (en zo blij)
Iets meer dan een week geleden schreef ik over mijn angten en aarzelingen, toen ik net had ontdekt zwanger te zijn van ons vierde kindje (op mijn 43ste). Aan iedereen die zo lief en behulpzaam geantwoord heeft op mijn vragen wil ik even laten weten dat we na een paar emotionele dagen in rustiger vaarwater zijn gekomen en dat daar het antwoord gewoon heel rustig opdoemde: we zijn eigenlijk toch gewoon weer ontzettend BLIJ dat ik in verwachting ben en verwelkomen dit kind met open armen. De angst voor de risico's blijft en we hebben al een afspraak gemaakt om te praten met iemand van Prenatale Diagnostiek bij de VU in week 8. We willen wel graag een vlokkentest laten doen op het vroegst mogelijke moment. Ik wilde dit maar even melden, met dank voor jullie bijdrage! Warme groet,
Djunja
Fijn. Van harte gefeliciteerd en dat je maar een fijne zwangerschap mag hebben!
