3e kindje. Ouders zijn ontzettend boos
Hi,
Zoals de titel al zegt.. Ik ben zwanger van ons 3e kindje. Zat (nog) niet in de planning maar vriend en ik zijn er enorm blij mee. Bij nr 2 duurde het 2.5 jaar voordat het eindelijk goed ging dus dit is echt een verrassing. Inmiddels ook de 3 maanden al ruimschoots gepasseerd, we weten het pas net.
Nu wist ik al dat mijn ouders hier niet blij mee zouden zijn. Ze vinden mijn partner niet de juiste keuze (vriend en mijn ouders zien elkaar zo weinig mogelijk, mijn kinderen en ik zien mijn ouders nog wel vaak genoeg, 2 volledige weekenden per maand ben ik bij hun) maar mijn moeder is echt uit haar dak gegaan na het horen van deze zwangerschap.
Ze vindt dat ik me, door een 3e kind, te veel afhankelijk maak van mijn vriend. (we hebben allebei een goede baan dus ben totaal niet afhankelijk van hem, behalve dan dat hij de papa van mijn kindjes is en we daardoor sowieso al altijd aan elkaar verbonden zullen blijven )
3 is te veel, want we hebben nog een kindje in huis, dus in werkelijkheid hebben we er straks 4. En door deze zwangerschap kies ik volgens haar voor mijn vriend in de ruzie die zij hebben.
Voor de duidelijkheid: ik kies helemaal voor niemand want ik gun mijn kleintjes een vader EN een band met hun opa en oma. Net zoals ik zelf graag buiten hun ruzie gehouden wordt... Wat soms wel lukt, en vaak genoeg dus ook niet.
Ik weet ook niet precies wat voor adviezen of tips ik van jullie zou willen krijgen. Dit kindje komt er, maar ik voel me zo ellendig dat mijn moeder hier zo negatief op reageert. Ze is namelijk een top oma voor mijn kids, maar dit beschadigt wel een beetje de band die ik met haar heb....
Waarom ben je twee volledige weekenden per maand bij je ouders?
ja die snap ik ook niet
Waarom inderdaad?
Ze wonen ver weg
Mijn ouders wonen op 4 uur rijden afstand van mij. Ik ben er dan dus vrijdagavond laat en rij op zondagmiddag dan terug naar huis. Het is te ver om 1 dagje op en neer te rijden.
maar waarom zo vaak?
Als ze zo ver wonen, waarom twee weekenden per MAAND?
Willen ze dat of zo, om je van je vriend weg te houden?
Nou ja zeg
Toen de kinderen nog klein waren zat ik ook vaak twee weekenden bij mijn ouders. Weliswaar samen met mijn man, dus misschien dat dat nog verschil maakt in jullie ogen. Maar anders: waarom slaan jullie dat zo op aan? Het waren voor ons gouden tijden waar ik graag aan terugdenk.
negativiteit
Maar je gaat toch niet twee weekenden in de maand ergens naar toe waar je alleen maar commentaar krijgt? Zelfs al houden ze zich stil als de kinderen er zijn, de (negatieve) sfeer voelen de kinderen toch wel.
En waarom niet verdelen? Zij een weekend bij jullie en jullie een weekend naar hun?
Ouders
Weet je wat de oorzaak van de wrijving is tussen je ouders en je partner? Is daar nog over te praten en hoe denkt je partner er over? Hebben ze een punt over je partner of is het een soort jaloezie dat ze je kwijt zijn?
Met alle respect naar je ouders. Het is jouw leven, jouw gezin en nu is het je zwangerschap die ze ter discussie stellen. Pijnlijk dat ze jouw keuzes afwijzen omdat ze je partner niet goed genoeg vinden. Maar waarschijnlijk is het zo, dat ze op andere en meerdere momenten de discussie zoeken om jou en je partner aan te vallen. Ik zou toch het contact wat minderen, ook al zijn ze goed voor je kinderen en zullen ze ook goed zijn voor je derde. Je zit niet te wachten op dit soort stress.
ginny
Omdat haar ouders haar partnerkeuze afkeuren. Dan vind ik het vreemd dat ze daar zo vaak en zo lang wel gaat logeren, zonder partner. En er staat ook dat ze vaak genoeg niet buiten hun ruzie wordt gehouden, dus het is nog een actief iets, die afkeur. Bovendien ging haar moeder echt uit haar dak. Dat klinkt niet gezond gewoon. Haar ouders hadden inmiddels die partner allang kunnen accepteren: er zijn al twee kinderen.
maar buiten dat
twee keer in de maand 4 uur heen rijden zou ik ook teveel vinden bij een goed contact. Je hebt toch ook gewoon een eigen leven in je woonplaats? Kinderen met activiteiten en zo?
Ja dat dus Floria
Ik had het er wel voor over.
Ik weet niet hoe vaak jullie je ouders zien, maar voor mij was een flink eind rijden het enige alternatief.
Toen de kinderen groter werden, werd het inderdaad minder vaak en minder lang.
Ik lees niet dat haar ouders alleen maar commentaar geven. Wel dat haar moeder nu uit de bocht gevlogen is.
Hier reden de grootouders en niet wij
Toen mijn kinderen klein waren, reden mijn schoonouders geregeld naar ons toe. Zij vonden het te belastend voor de kleine kinderen om zo veel heen en weer te rijden. Reisafstand was 2 uur heen (of terug). Voor volwassenen is dat een stuk beter te doen dan voor jonge kinderen.
Mijn ouders kwamen ook geregeld naar ons toe, maar niet zo vaak als de schoonouders. Mijn ouders hadden meer kleinkinderen te bezoeken.
Mijn advies is om de verhoudingen juist te krijgen. Het is niet acceptabel dat je ouders commentaar hebben op het krijgen van een derde kind. En het idee dat je daarmee tegen hen als grootouders handelt, is absurd.
Neem je plek in de familie in. Jij bent de de moeder van je kinderen en de vrouw van je man/de vader. Dat is je belangrijkste plek. Daarnaast zijn je ouders de grootouders. Zij gaan nergens over in jullie gezin. En het is tijd om dat uit te stralen. Zij moeten je man accepteren als vader van hun kleinkinderen. Hij heeft jou daarbij nodig.
Zonder acceptatie zou ik elk contact weigeren. Geen weekend meer daar.
En als zij meegaan in jouw voorwaarde, dan alleen een weekend daar als jou dat uitkomt. En je man kan gewoon mee, zoals het hoort als gezin. En zij komen ook geregeld bij jouw, geen eenrichtingsverkeer.
Mijn advies
Jij bent gelukkig met jouw vriend. Als jij géén geldige reden ziet voor de negatieve houding van je ouders, je weet zeker dat jouw vriend een goede man voor je is, dan hoor je dat naar je ouders te verdedigen. Zij hebben totaal geen inspraak in keuzes die jullie maken, hoe spontaan en ongepland dan ook. Kies voor je vriend, is dus mijn advies. Dat wordt de hoogste tijd volgens mij. En ga daarna als de drommel genieten van deze zwangerschap!
( Dit zal zeer doen, dat besef ik. Maar het geeft ook rust. )
Hoe ik t zag
Ik zat in een andere situatie maar bij mij was mijn schoonvader boos toen ik van de tweede in verwachting was. Hoe kon ik zo stom zijn? Hij hield van zijn enige kleinkind en hij ging toch niet houden van nog een kleinkind. Ik stond met mijn mond vol tanden en voelde me er erg naar onder.
Als ik lees hoe jij alles in orde maakt om jouw ouders tegemoet te komen, alsof je ze iets misdaan hebt, dan wil ik je waarschuwen je leven in eigen hand te nemen.
Ook ik heb mijn schoonouders teveel zeggenschap gegeven en toen ik t wilde terugnemen was het huis te klein. Heel moeilijk is het want als je niet doet wat je ouders willen, dan zijn ze boos.
Ik wens je alle kracht en sterkte. Mij is het niet gelukt om ze het duidelijk te maken.
Bedankt
Bedankt voor ieders reactie!
Ik ben er inderdaad vaak, mede omdat er ook nog veel vrienden en vriendinnen van mij wonen. Ik ben pas op latere leeftijd verhuist dus een gedeelte van mijn sociale leven speelt zich nog steeds (in die 2 weekenden dus) daar af. En de kinderen gaan altijd graag mee, ze krijgen de keuze om thuis te blijven, dan past mijn schoonmoeder met liefde op. Gebeurt wel eens als de oudste bijvoorbeeld een kinderfeestje heeft.
Mijn partner werkt om het weekend dus we gaan altijd in het weekend dat hij werkt. Kan me trouwens wel voorstellen dat de kinderen, als ze groter zijn, minder vaak mee willen en dat is prima.
Mijn ouders zijn inderdaad echt niet alleen maar negatief gelukkig, maar dat er strijd is tussen vriend en ouders is af en toe wel goed te merken. Die strijd heeft trouwens veel te maken met verschil in geloof en mijn ouders kunnen dat niet zo goed accepteren. Zij zien continu beren op de weg, maar dat is niet nodig. Want inderdaad, ik ben gelukkig met vriend en onze relatie is hartstikke goed (anders begin je hopelijk ook niet aan kinderen)
Ik vrees dat ik zelf al eerder een duidelijk standpunt in had moeten nemen zoals een aantal van jullie al zeggen. Dat ga ik nu dus ook doen. Maar doet toch een beetje pijn als je een afwijzing krijgt op iets, de zwangerschap, waar je zo blij mee bent, van degene waar je juist zoveel van houdt 😔
Geloof
Ik begon al te vermoeden dat het daarmee te maken had. Tja, je hoort rampverhalen, maar ook succesverhalen. Jij kunt hopelijk goed inschatten welk verhaal het is.
Het enige waar ik me misschien wat zorgen over zou maken als moeder van, is of schoonzoon in zijn land van herkomst, tijdens een vakantie, niet opeens uit een ander vaatje gaat tappen. Heel onterecht misschien, maar je hoort dat toch weleens. Daartegenover zie ik gezinnen waar het prima gaat en dat zou mijn uitgangsbasis ook zijn, omdat ik erop vertrouw dat mijn dochters verstandige keuzes maken.
Kaaskopje
Waar lees jij iets over een land van herkomst ?
Kaaskopje
Je trekt wel erg snel conclusies. En ook weer lekker politiek correct zonder het beestje bij de naam te noemen. Doordenkend in jouw straatje kan het ook zijn dat juist de topic starter een moslim uit Turkije of Egypte is (zo, dan is het maar gezegd wat jij bedoelt) en de man een niet-islamitische Nederlander.
Of zij is gristelijk en hij katholiek. Ook een geloofsprobleem.
Aanname
Dat was een aanname gebaseerd op "geloof". Daar doe ik niet ingewikkeld over. Ik zou geen andere reden weten dan dat dat speelt. Of zijn er nog steeds mensen die katholiek en pkn onacceptabel vinden?
En met land van herkomst bedoel ik waar zijn familie vandaan komt. Als dit niet aan de orde is, dan is mijn aanname niet correct en ook daar zal ik dan niet ingewikkeld over doen. Dan zat ik fout.
Geloof en afstand
Ja, er zijn nog steeds legio mensen die de verkeerde christelijke stroming een probleem vinden. Zeker binnen de bible belt.
En het is wel zo dat een reisafstand van 4 uur enkele reis binnen Nederland best lastig is (uitgaande van vervoer met de auto), dus dan zot je al vrij snel in een buitenland.
afhankelijk
Klopt het dat je ouders op je kinderen passen als jij daar naar je vrienden gaat? Ik denk dat je jezelf teveel in een afhankelijkheidsrelatie zet, waardoor ze zich teveel met je blijven bemoeien. Zo blijf jij dat kleine meisje en zij de ouders.
Stel je zelfstandiger op, ga naar je ouders toe met je kinderen en neem je kinderen daarna mee naar je vrienden. Maak het in ieder geval niet vanzelfsprekend dat je ouders elke keer op je kinderen passen. Neem je man vaker mee in de weekenden dat hij niet werkt, dan leren je ouders hem ook eens wat beter kennen. Ze zien hem weinig, dan houd je de vooroordelen in stand (niet dat je jezelf moet bewijzen, ze hebben hem wel te accepteren. Het is jouw leven)
Kaaskopje
Inderdaad, moslim en katholiek. In al die jaren nog nooit enig probleem over gehad samen, helaas vinden vooral andere mensen er wat van.
kaaskopje, in het begin heb ik er zeker uitgebreid met ouders over gesproken. Ook met schoonouders trouwens. Maar we zijn inmiddels jaaaaren verder, en ook wat kinderen gekregen, dus had gehoopt dat het allemaal wat zou kalmeren.
Mijntje, als ik daar ben gaan de Kids meestal mee naar vrienden, want de meeste vrienden hebben ook kids rond dezelfde leeftijd, dus ze spelen regelmatig samen. Maar vaak gaat mijn moeder ook met een of meerdere kids op pad. Maar ik moet idd denk ik zelfstandiger worden hierin!
Kaaskopje
"Het enige waar ik me misschien wat zorgen over zou maken als moeder van, is of schoonzoon in zijn land van herkomst, tijdens een vakantie, niet opeens uit een ander vaatje gaat tappen. Heel onterecht misschien, maar je hoort dat toch weleens. "
Leg me eens uit waarom dat geen racistische uiting is...
Je weet iets over een religieuze groep, dat je 'wel eens hoort'. Vervolgens projecteer je dat op een individu van die groep.
Nou hou ik er niet zo van om mensen van racisme te beschuldigen (omdat ik denk dat iedereen in wezen racistisch is), maar jij begon er pas nog een heel draadje over. Noblesse oblige.
En juist *dat*, iemand bij voorbaat ergens van verdenken omdat hij deel uitmaakt van ene groep, dat is toch wat we racisme noemen? En dat dan openlijk op een forum zeggen is dan volgens mij een racistische uiting.
Ondanks wat jullie natuurlijk van mij denken probeer ik dat soort uitspraken juist te vermijden dus daarom valt het me extra op.
Vinden dat grootschalige moslimimmigratie een probleem is en denken dat een bepaalde moslim waarvan je verder niets weet z'n kinderen wel eens zou willen ontvoeren zijn twee uitspraken van een geheel andere orde.
N.m.m. is de eerste uitspraak niet racistisch, maar de tweede wel.
Heel bijzonder inderdaad.
Moslim-katholiek
Kaaskopje (en Ad) je gaat er hier vanuit dat bij SGO thuis de man moslim is en de vrouw katholiek. Ik lees het nergens expliciet. En wat is 4 uur rijden? Van Zuid-Nederland naar Noord-Frankrijk of van Groningen naar Middelburg, Enschede-Berlijn?
Verder helemaal met Ad eens hoor 
