1 jaar geleden

Deze discussie is wel al eens vaker gestart, maar vind het toch wel altijd leuk om te lezen bij anderen.

Vorig jaar was ik hoogzwanger en moesten we 11 februari op controle bij de gyn. Was ons kindje dan nog niet ingedaald, ging de ks door op 14-02. Stiekum hoopte we dus dat dit ook het geval was, want dan hadden we heel snel ons kleintje in de armen.

11-02-2008 bleek dus idd dat hij niet was ingedaald. Alles regelen al voor ks en dan weer naar huis. 12-02 aan iedereen verteld dat we 14-02 een geplande ks kregen.
Woensdag 13-02 lekker nog alles gepoetst en opgeruimd. Wat we niet meer verwachtte gebeurde!! Om 16.45 uur verlies ik mijn slijmprop en om 21.45 breekt het water! Hup, de verloskamers gebeld in paniek en toen naar het ZH! Jee, wat duurde die rit lang zeg!! Hartstikke mistig!
Daar aangekomen aan de CTG en plassen op de po, omdat ik niet meer uit bed mocht. Alles was nog goed, niks aan de hand. Om 24.00 uur zitten we volop in de weeen, en om 01.00 uur heb ik 3-4 cm. Onze kleine man ligt nog hoog in mijn bekken. We mogen kiezen, ruggeprik en afwachten of stoppen ermee en meteen een ks. Tja, daar lig je dan. Je hoopt natuurlijk dat je gewoon kunt bevallen, maar ik was ook wel bang om een hele nacht daar te liggen en dan alsnog de volgende ochtend een ks. Gelukkig hoefde ik zelf niet te kiezen. Ze zijn gaan bellen met de dienstdoende gyn. Die zou komen en er werd een team bij elkaar gebeld. Helaas voor mij kwam er een spoedks tussen en heb ik tot 03.45 uur volop in de weeen gelegen. Om 04.16 is onze mooie zoon Wout geboren, 4240 gram en 53 cm!! Man, wat kijk ik met weemoed terug op deze geweldige dag!!! Deed hem zo weer over!!

En nu, 1 jaar later wordt hij alweer bijna 1! Wat gaat de tijd toch snel!!!