Twijfel om voor een 3e te gaan
Zoals de titel het al zegt, wij (of eigenlijk ik) zijn heel erg aan het twijfelen om voor een 3e kindje te gaan.
We hebben nu 2 jongens, 1 van 4 (gaat sinds 2 weken naar school) en 1 van 1,5. We hebben allebei een vaste baan en we zijn gelukkig. Alleen mijn gevoel en verstand zijn het niet met elkaar eens.
Na de zwangerschap en bevalling van de 2e ben ik een zware periode doorgegaan. Ik heb veel bloed verloren tijdens die bevalling en heb daar heel lang van moeten herstellen. Heb daarbij ook nog een burn out gehad dus dat heeft best een impact gehad op ons. Nu gaat alles weer goed maar en begint het wel weer te kriebelen.
Financieel hebben we het goed, we kunnen de jongens geven wat ze willen, kunnen dagjes weg gaan, kunnen op vakantie. Dus ze komen niks te kort.
Maar sinds de geboorte van onze jongste heeft mijn man nieuw werk (bedrijf was failliet dus hij moest wel) en dit is een 3 ploegen dienst wat hij werkt. Dus hij werkt ook de nachten. En daar zie ik dus tegen op en weet ik niet of we voor een 3e kindje moeten gaan. Want als hij in de nacht zit betekend dit dat ik de hele nacht alleen moet doen, maar ook de andere 2 naar school brengen (de jongste gaat dan naar een speciale peutergroep bij de oudste op school) en dan is hij pas uit zijn bed tegen dat de jongens weer uit school komen.
Zouden jullie dit aandurven en het erbij nemen om toch voor een 3e kindje te gaan of het gewoon bij 2 houden?
Mijn mening
Die keuze kunnen jullie alleen zelf maken.
Maar je vraagt onze mening. Als ik in jouw schoenen zou staan, zou ik het bij twee laten. Het leven is nu al zwaar genoeg. Je man kan minder helpen en jouw veerkracht is na je burnout waarschijnlijk niet meer wat hij was. Ik zou het lot niet tarten (risico op een volgende burnout) en in plaats daarvan volop genieten van wat je nu hebt: een prachtgezin.
Waarom
wil je een derde? Zou je ook een derde hebben gewild als de tweede een meisje was bijv?
Als het na de derde weer gaat kriebelen?
Niki73
Niki73, als je het zo schrijft heb je inderdaad wel gelijk. Het is een heel zwaar jaar geweest en het is nog niet altijd even makkelijk. Voel me ook heel gezegend met deze 2 mannetjes.
Triva
Triva, we gaan niet voor een 3e om een meisje te hebben. Een 4e komt er sowieso nooit want dat gaat hier nooit passen
Uitstellen
Ik zou eerst een jaar, of zoveel langer als nodig, wachten tot je een besluit neemt. Jongste is nog maar anderhalf, over een jaar is het weer helemaal anders, vaak gemakkelijker, dan kun je dan kijken of een derde erbij past. Hoeveel nachten werkt je man? In mijn omgeving zijn veel mannen met in drie ploegendiensten en die moeders vinden het niet extra zwaar, de man is veel vaker overdag thuis dan met een normale werkweek. Zelf heb ik vier kinderen en de nachten deed ik meestal alleen, ik gaf borstvoeding en daar had ik man niet bij nodig. Mijn man is van 's ochtends 7 uur tot's avonds na 18 uur thuis en ik denk dat dat niet zwaarder of gemakkelijker is dan een man in ploegendienst.
hier
Ik ben zo'n vijf maanden geleden bevallen van mijn derde kind (en volgens mij ben ik even oud als jij trouwens). Ik kan alleen voor mezelf spreken als ik zeg dat het me alles mee viel. Ik had het na de geboorte van de tweede ook een tijdje best zwaar maar dat kwam vooral omdat ze maar 13 maanden schelen. Tussen de tweede en derde zit alweer 2 jaar en 4 maanden, en tweede is een makkelijke peuter die al heel vroeg kon praten, dat scheelt. Dus het ligt ook een beetje aan de oudere kinderen. Zijn ze rustig en makkelijk, dan zou ik de keuze makkelijker maken.
Zelf
heb ik trouwens nu al (!) het idee van 'hmmm zou hier eventueel een 4e bij passen?' maar ergens hoop ik dat die gedachte wegwaait, de laatste bevalling was nogal pijnlijk 
Neem de tiid
"Een 4e komt er sowieso nooit want dat gaat hier nooit passen"
... Dan is het maar te hopen dat een derde zwangerschap geen tweeling is...
Maar om op je vraag jn te gaan, ik zou de beslissing uitstellen. De jongste is pas 1,5. Eerst even aankijken hoe je je over een jaar voelt.
bij twijfel niet doen
Neem de tijd om er rustig over na te denken. Zoals anderen ook al zeggen, overhaast niets.
