Twijfel om voor een 2de te gaan

Toen je de eerder voor een 2e ging

Kun je dat gevoel nog terug halen? Als je dat nog hebt zou ik zeggen ja
anders nee?

Lilian1

Nee dat gevoel is niet zo sterk meer.
Behalve als ik een baby vast heb, maar zodra de baby weer weg is ebt dat gevoel ook weg.

Aan de ene kant vind ik het prima hoe ons leven nu is, maar aan de andere kant blijft er toch iets knagen.

Heb zelf één kind

En een stiefkind dat veel ouder is maar wel 60% vd tijd bij ons woont. De kinderen zijn leuk met elkaar maar schelen teveel in leeftijd om echt wat samen te doen. Dus in ren bepaald opzicht is mijn kind enig kind.
Ik vind het niet zielig voor een kind om enig kind te zijn maar wij houden wel rekening ermee bij bv vakanties en uitstapjes. In dat op zicht lijkt het mij makkelijker als je er twee (of meer) in ongeveer zelfde leeftijd hebt. Maar idd, je weet van te voren nooit of ze t met elkaar kunnen vinden. Wij nemen vaak een vriendje of vriendinnetje mee met een uitstapje ofzo en dat is dan automatisch iemand met wie kind (en wij) het kan vinden, dat is wel lekker, weinig ruzie 😊
Ook vind ik voordeel van klein gezin dat we heel flexibel zijn. Ik hoef veel minder te plannen dan mijn vriendinnen met grotere gezinnen. En als kind uit logeren is, kan ik ook op stap 😎

Niet egoïstisch

"Is het egoïstisch om onze dochter alleen op te laten groeien. "
Nee, totaal niet!! Sommige broers en zussen kunnen totaal niet met elkaar door één deur, heb je daar over nagedacht?
Er zitten voor- en nadelen aan grotere en kleinere gezinnen, maar wat je ook kiest, het is niet slecht of egoïstisch. Vriendjes en vriendinnetjes zullen voor een enig kind hopelijk een belangrijke rol gaan spelen, maar dat gun je elk kind, ook kinderen uit een groter gezin.

Blij met jullie reacties

Ik zou best nog een jaar willen wachten om te kijken of het gevoel nog terug komt.
Mocht dit niet het geval zijn dan leg ik het naast me neer en zijn we compleet met ons 3en.

Dat broers/zussen geen goede band hoeven te hebben dat heb ik aan de lijve ondervonden. Zoals ik in mijn bericht al aan gaf ik zelf heb geen contact meer met mijn zusje en mijn man ook amper met zijn broer.

Ik geef het nog even de tijd 😊

Vraag

Je schrijft: "Na de laatste heb ik het er bij neergelegd."
Bedoel je dan dat je sindsdien weer de pil slikt of een ander voorbehoedsmiddel gebruikt? Om opnieuw een zwangerschap met miskraam te voorkomen? Dat werd mij niet helemaal duidelijk.

En verder ben je zeker niet egoïstisch als je het heel bewust bij 1 laat. Je zult wel altijd mensen treffen die er een mening over hebben, dus kweek een beetje olifantenhuid.

Verder ontmoette ik deze week een vrouw met 4 kinderen, van 16, 9, 4 en de jongste van 3 maanden. Ik weet niet hoe oud je bent (28?), maar er kan best meer dan 4 jaar tussen twee kinderen zitten. Je hoeft dus niet per se nu of over een jaar te kiezen. Maar ik kan me ook goed voorstellen dat het rust geeft om te kunnen zeggen: we zijn compleet.

vraagje

wil je partner een 2e ?

Ik herken

de twijfel wel. Bij ons was het niet vanzelfsprekend dat er een tweede achteraan zou komen. We hebben hier lang en uitvoerig over gesproken. Ik herken alle argumenten die je geeft, zo hebben wij ook zitten wikken en wegen.

Uiteindelijk toch voor een tweede gegaan en nu zijn we drie jaar verder en ik ben zo blij met die beslissing. Onze tweede maakt ons gezin echt compleet.

De jongens zijn dol op elkaar en zijn alleen maar aan het lachen, spelen en dollen met elkaar. Ze zijn zo close. Eerder ging mijn oudste nog wel eens alleen logeren bij opa en oma, maar hij wil liever dat zijn broertje meekomt, anders mist hij hem te veel. Dus nu gaan ze samen. Opa en oma zeggen ook dat het geen extra last is, omdat ze zoveel met elkaar optrekken en zo ervaren wij dat ook.

De nadelen die ik eerder zag, zijn er dus niet en ik ben alleen maar blij dat we ervoor zijn gegaan. Maar je moet wel een beetje geluk hebben, de garantie dat je een gezond kind krijgt dat leuk met je oudste kan opschieten, kan niemand je geven.