Ouder met een beenamputatie
Goedemorgen, ik ben Marije en mis mijn rechterbeen. Ik heb een kinderwens, maar ken geen lotgenoten die ook kinderen hebben gekregen en hebben opgevoed. Ben jij iemand met dezelfde beperking, of ken je iemand van dichtbij? Ben benieuwd naar je ervaringen.
Te moeilijk
Waarom zie je beren op de weg? Ik ken blinde ouders, ouders met dwerggroei, alleenstaande moeder met onvolledige dwarslaesie en ‘normale’ ouders. Elk heeft zijn eigen uitdagingen maar ook hen lukt het. Als je wilt, ga er dan voor!
Hier ook
Mijn moeder had een vriendin die door een auto ongeluk in een rolstoel terecht kwam. Ze kreeg later een dochter met haar man. De vader overleed echter door een ziekte toen het kind klein was. Allemaal goed verlopen.
Toen ze oma werd pastte ze zelfs op haar kleinkinderen, twee tegelijk. Als die er waren bleef ze in de nacht in haar rolstoel zitten slapen om snel te kunnen reageren als er iets was.
Marije
Ken iemand die door een hogeamputatie haar hele been kwijt is geraakt.
Heeft twee kinderen zonder veel problemen opgevoed, waarbij ze toen de jongste een jaar of zeven was, ook nog gescheiden is.
Wel waren sommige dingen moeilijker voor haar dan voor andere ouders.
Zo kon ze s’avonds en s’nachts de baby niet uit bed halen, omdat ze dan haar kunstbeen af deed. Dit deed haar man dus.
Voor de momenten dat haar prothese te veel pijn deed had of heeft ze een simpele rolstoel.
Ze hadden verder voor een huis, opvang en basisschool gekozen die dicht bij elkaar lagen, zodat het ook voor haar allemaal op loopafstand was.
voor kinderen is wat ze zien vaak gewoon
Volgens mij maakt het voor kinderen vaak helemaal niet uit als je er anders uit zien. Voor hen is het vaak vanzelfsprekend, tenminste als jij het zelf ook zo zal zien!
Niet twijfelen
Ik heb zelf geen beperking en ken ook niemand in mijn onmiddellijke omgeving die in dezelfde situatie verkeert, maar ik zou omwille van deze reden toch niet twijfelen. Als jonge vrouw heb jij net zo goed een kinderwens. Zwanger zijn met een geamputeerd been lijkt me helemaal niet zo’n onoverkomelijk probleem (ik ben er zeker van dat jij daar hebt mee leren leven en oplossingen gevonden hebt voor problemen die zich mogelijks voordoen) en je kindje opvoeden zal – misschien met enige hulp indien nodig – ook zeker lukken. Veel succes!
