miskraam
Beste,
Dochter kan niet normaal zwanger worden.
Zij en echtgenoot hebben gekozen voor inseminatie.
Na 4de keer was ze zwanger. Iedereen "voorzichtig" blij, want het was nog zo vroeg.
Ze kreeg de inseminatie eind mei ongeveer.
Verleden week vrijdag zou ze volgens de gynaecologe 7 weken zwanger zijn?
Ze kreeg de eerste echo, maar...bleek een leeg vruchtzakje te zijn en geen kloppend hartje 
Nu week afwachten of de miskraam spontaan op gang komt. Eind deze week wel terug op controle.
Ze zijn er vanzelfsprekend ziek van en wij ook.
Ik wil mezelf geen valse hoop geven, verre van (spreek er zeker ook niet over met hen) maar lijkt jullie 7 weken zwanger ook niet al lang, wanneer je pas eind mei, begin juni bent geinsemineerd? Het vruchtje heeft toch ook tijd nodig om zich in te nestelen?
Maar, waarschijnlijk wil ik het niet echt zien dat het verkeerd is gegaan.
Wie heeft hier nog ervaring mee, als zijnde grootouder, ouders...
Hè wat naar zeg voor hen en jullie, sterkte!
Een uitleg over de manier van weken tellen:
Een inseminatie vindt plaats rond de eisprong. De duur/lengte van een zwangerschap wordt geteld vanaf de eerste dag van de laatste menstruatie.
Gemiddeld gezien is de eisprong 2 weken na de start van de menstruatie. Dan zou half mei de start van de zwangerschap geweest zijn en klopt de telling van 7 weken.
Dit voelt vaak als een rare manier van tellen want natuurlijk ben je nog niet zwanger op het moment dat je menstruatie start. Maar zo is het nou eenmaal afgesproken.
Met 7 weken moet er bij een vitale zwangerschap echt wel een embryo te zien zijn met hartactie. Een lege vruchtzak bij deze termijn is niet echt een hoopvol beeld helaas...
Heel veel sterkte en hopelijk mag je dochter binnenkort nog een keer zwanger raken.
Ik heb dit ook meegemaakt. Volgens mijn huisarts is een leeg vruchtzakje de manier van je lijf om om te gaan met een bevruchte eicel waar iets mis mee is. Je lijf zet de zwangerschap dan niet door.
Sterkte voor je dochter. Ik hoop dat de miskraam snel op gang komt en graag geef ik mee dat het lang kan duren (zoals een heftigere en langere menstruatie) maar ook kort en hevig kan zijn met veel bloedverlies. Ik had het laatste en ben me wild geschrokken. Ik had dit graag vooraf geweten en kraamverband in huis gehad.
Ik gun jullie weldra een gezonde zwangerschap!
Ach wat naar, kan me voorstellen wat dit met jullie doet. Sterkte! 
Ik heb 5 keer een miskraam gehad. Bij mijn eerste was ik al 12 weken zwanger. Gelukkig heb ik ook een gezonde zoon van nu 31. Ik zei tegen mijn arts van ik heb geen vertrouwen meer in mijn eigen lichaam. Toen zei mijn arts van jouw lichaam doet het wel goed want het stoot een kindje af wat niet gezond is. Dat was wel een grote troost. Mijn man had een zus die geestelijk en lichamelijk gehandicapt was. Blij dat dat mij bespaard is gebleven. Liever geen tweede kind als een kind zoals de zus van mijn man.
Wat rot! Als je geinsemineerd bent weet je in tegenstelling tot op de natuurlijke manier tot op de dag wanneer de bevruchting plaats heeft gevonden, ik vrees dus dat de gynaecoloog gelijk heeft met de termijn. Als er een leeg vruchtzakje te zien is en geen hartactie dan is er helaas geen reden tot hoop. Ik heb een keer een miskraam gehad bij die termijn, maar die was spontaan en we hadden toen nog geen hartje gezien. Dat viel toen fysiek erg mee, al was ik erg verdrietig.
Als het haalbaar is zou ik je dochter aanraden om te wachten tot de miskraam vanzelf opgang komt, dat vond ik zelf veel minder heftig dan het opwekken ervan. Ik hoop dat je dochter gauw gezond zwanger is!
Ah wat naar. Zelf ook ervaring mee; ook inseminatie. 4e poging zwanger. Met 6 weken miskraam. Poging daarna weer zwanger, zij wordt in november 3 jaar.
Weken tellen doe je idd vanaf laatste menstruatie of vanaf inseminatie + 2 weken. Ze beginnen dus niet te tellen vanaf innesteling oid.
Ik wil mezelf zoals ik al eerder zei geen valse hoop geven, maar vind die telling toch een beetje raar. Kan toch ook dat je niet meteen zwanger bent na de inseminatie?
Waarom ze er dan 2 weken bijtellen snap ik niet goed, zeker al niet wanneer het allemaal gepland wordt. Ik heb ook al vaak gehoord dat men op deze manier een verkeerde diagnose stelt en je dus minder lang zwanger bent en dat speelt toch een grote rol bij de eerste echo. Bij 5 weken is er vaak nog heel weinig te zien. Soms enkel een vruchtzakje omdat het embryo nog zo piepklein is en nog geen hartslag.
Maar...het is allemaal een beetje dubbel nu. Als ouder kan je zo weinig doen. Dochter wil er niet over praten en dat respecteren wij natuurlijk. Haar dit rustig samen met partner laten verwerken.
En hopen op een volgende gezonde zwangerschap.
Hanne-Marie schreef op 16-07-2024 om 00:26:
Ik wil mezelf zoals ik al eerder zei geen valse hoop geven, maar vind die telling toch een beetje raar. Kan toch ook dat je niet meteen zwanger bent na de inseminatie?
Waarom ze er dan 2 weken bijtellen snap ik niet goed, zeker al niet wanneer het allemaal gepland wordt. Ik heb ook al vaak gehoord dat men op deze manier een verkeerde diagnose stelt en je dus minder lang zwanger bent en dat speelt toch een grote rol bij de eerste echo. Bij 5 weken is er vaak nog heel weinig te zien. Soms enkel een vruchtzakje omdat het embryo nog zo piepklein is en nog geen hartslag.
Maar...het is allemaal een beetje dubbel nu. Als ouder kan je zo weinig doen. Dochter wil er niet over praten en dat respecteren wij natuurlijk. Haar dit rustig samen met partner laten verwerken.
En hopen op een volgende gezonde zwangerschap.
Er wordt van oudsher geteld vanaf de eerste dag van de laatste menstruatie, omdat je weet wanneer dat is geweest. De eisprong is vaak zo’n 2 weken erna, maar dat kan nogal schelen per persoon. Dus dat is niet zeker. En het is niet handig om een andere telling aan te houden dan de standaard, als je dat wel weet.
En heel veel sterkte voor je dochter en man, en ook voor jullie. Helaas weet ik uit ervaring wat voor impact een miskraam kan hebben, zeker als je niet zomaar zwanger wordt.
Bedankt voor de reacties.
Eergisteren toch met dochter een beetje kunnen chatten. Deed deugd.
Als ik haar zo hoor, lijken ze beiden ook niet erg zeker te zijn van de telling van de gynaecologe. Ze vond dat de arts nogal moest zoeken om het vruchtzakje te vinden. Dit viel hen beiden op.
Nu blijkt dat ze eigenlijk pas 7 juni de inseminatie heeft gekregen, dus een week later
dan ik eerst dacht. 2 weken later zoals afgesproken met de arts, test gedaan die positief was.
In het ziekenhuis nadien ook bloed laten nemen om zeker te zijn.
Eind juni zou ze dus in werkelijkheid 2 weken "echt" zwanger zijn. (de 2 weken die ze bijtellen afgetrokken) in de veronderstelling dat de innesteling ongeveer een weekje zou duren.
We zijn nu weer 14 dagen later.
Hoe kan ze dan een vruchtje dragen van bijna 6-7 weken oud?
(in doktersterm gesproken zou ze inderdaad zo ver zijn)
Maar in werkelijkheid dus niet.
Zie ik nu spoken of was het echt nog te vroeg om iets van het vruchtje te zien op de echo?
Nu vrijdag terug controle.
Alhoewel we geen valse hoop willen koesteren, hopen we toch dat er dan wél iets te zien zal zijn.
Als ik meetel met je verhaal, kom ik toch echt uit op een zwangerschap van 7 weken. Het vruchtje is dat inderdaad nog niet, maar de zwangerschap wel. Bij mij was er bij 7 weken zwangerschap toch al heel duidelijk een embryo met een hartslag te zien. Ik wil niet jullie hoop de grond in boren, maar ik zou je toch maar instellen op dat het niet goed is, hoe verdrietig ook. Uiteraard wens ik voor jullie dat ik geen gelijk heb, maar ik ben er bang voor.
In ieder geval sterkte voor jullie in deze onzekere tijd!
Hoelang je zwanger bent wordt écht gemeten vanaf de laatste menstruatie of vanaf 2 weken voor de inseminatie. De artsen weten hoe groot een vruchtje hoort te zijn bij 7 weken zwangerschap. Bij die termijn zijn alle vruchtjes even groot. Er is dus geen sprake van 'je bent eigenlijk 7 weken zwanger, maar het vruchtje was wat langer onderweg voordat het innestelde en is daarom nu een weekje kleiner. Juist bij iui zwangerschappen kun je de termijn heel nauwkeurig berekenen. En zelfs als het pas 6 weken zou zijn zou het vruchtzakje niet leeg moeten zijn.
Misschien heel hard, maar ik denk niet dat je je dochter of jezelf helpt door te twijfelen of de arts wel goed gerekend heeft. Hoe verdrietig ook, dit is niet goed.
