Leeftijdsverschil tussen kinderen. Voor- en nadelen.
Welke leeftijdsverschillen zitten er tussen jullie kinderen?
En welke voor- en nadelen ervaar je? Was het een bewuste keuze of ging het sneller/langzamer dan je had verwacht?
Puur gewoon om wat verhalen te horen en later misschien te kunnen koppelen aan onze eigen situatie 
Onze dochter is nu ruim 3 jaar.
We twijfelen al geruime tijd of we wel of niet voor een tweede willen gaan. Omdat het bij de eerste ook al wel wat langer duurde voordat ik zwanger was, houd ik daar wel rekening mee.
Wat in mijn hoofd wil zeggen dat áls er een tweede komt, dat pas zal zijn als onze dochter 4/5 jaar is. En dan zie ik weer een hele hoop beren op de weg. Wil ik dan nog opnieuw die babytijd in? Welke praktische zaken komen er dan bij kijken?
Doe ik mijn dochter dan niet tekort? Of doe ik dat nu juist? Wanneer besluiten we dat we het niet meer willen, welk leeftijdsverschil vinden we echt te groot?
Ik ben zelf 5 jaar jonger dan mijn broer en zus, maar ook 5 jaar ouder dan mijn broertje.
Het 5 jaar jonger zijn vond ik moeilijk, maar dat was vooral omdat oudste siblings wel matchten qua leeftijd en ik er echt buiten viel.
Jongste broertje en ik gingen wel heel goed samen. Daar is de 5 jaar nooit echt een probleem geweest. Even toen ik puberde, maar dat is gelukkig maar een paar jaar afzien en daarna komt het weer goed 
Hier 2,3 jaar verschil en dat vind ik nog steeds ideaal. Bij de 2e zaten we nog in de slaapjesfase, luierfase ed. Dat ging in 1 moeite door. Daarna konden we ook uitjes maken die bij beide pasten....dierentuin, musea etc. Ook op vakanties geen keuze hoeven maken in uitjes maar iets kiezen wat voor beide leeftijden leuk is.
Ook nu ze pubers zijn is het ideaal. Gezamenlijk alleen thuis zijn, films kijken weet ik wat. Maar daaraan gekoppeld is wel dat ze goed met elkaar overweg kunnen. Dat is ook niet altijd zo.
Mijn kinderen schelen 5 jaar en 8 maanden. Een prima leeftijdsverschil. De oudste ging al naar school toen jongste kwam, dus ik had voor beide voldoende tijd. Bijkomend (financieel) voordeel is dat ze niet op hetzelfde moment studeren. Hun onderlinge band is niet heel hecht maar ze hebben ook niet veel ruzie gemaakt.
Anders dan ik met mijn eigen zus (4 jaar verschil). Wij hadden regelmatig ruzie en kregen pas een goede band toen zij ook volwassen was.
Hier 2 jaar. Ideaal om redenen die hierboven ook genoemd werden. Een groot leeftijd verschil zie ik in omgeving wel. Veel gedoe met gezinsuitjes en veel 1 op 1. Jammer lijkt mij dat persoonlijk. Daarnaast zie ik ook vaak dat oudste als oppas moet gaan fungeren. Ik vind dat zelf zo sneu altijd. Ophalen op school. In avond oppassen. Mijn buurvrouw scheelt 10 jaar met haar zusje en vond dat echt vreselijk. Ze werd als halve moeder ingezet. Maar goed het is ook beetje hoe je als ouder ermee omgaat.
Net geen 3 jaar. Ik vond het goed te doen. In de tijd dat ze klein waren hadden ze allebei nog veel verzorging nodig. Toen ze wat groter werden konden ze meer zelf hadden ze ook wat aan elkaar qua spel en voorlezen hoefde het niet altijd meer gescheiden. Met uitstapjes was de ballenbak nog net leuk voor oudste toen de jongste daar graag heen wilde.
Met een kind dat veel ouder is, zeg meer dan 5 jaar, is er tijdens een uitstapje altijd 1 die het niet helemaal naar zijn zin heeft.
Nu met een puber en een jongvolwassene is het nog steeds leuk..
Bij mij zitten er telkens ruim een kleine drie jaar leeftijdsverschil tussen de kinderen; de oudste is 10 jaar ouder dan de jongste. Een bewuste keus, als man naar me knipoogde kon ik al naar de drogist voor een predictor. Voordeel van dit leeftijdsverschil vind ik dat je niet twee afhankelijke kleintjes tegelijkertijd hebt, maar er nog wel enige overlap zit tussen de verschillende fases en ze nog wel min of meer tegelijk opgroeien. De meeste gezinsuitjes konden prima gezamenlijk, aparte uitjes voor de kleintjes gingen niet verder dan een speeltuin of kinderboerderij in de buurt.
Een paar konden wat beter met elkaar overweg dan anderen, maar dat had meer met karakter te doen dan met leeftijdsverschil. Er is veel samengespeeld en veel geruzied. Nu het jonge volwassenen zijn kunnen ze gelukkig allemaal goed met elkaar door een deur, zijn blij als we weer eens allemaal blij elkaar zijn en er is gelukkig geen onderliggend oud zeer dat de sfeer bederft.
Mijn dochters schelen 2 jaar en 10 maanden, zijn inmiddels jong volwassen en ik heb het altijd een prima leeftijdsverschil gevonden. Ze kunnen over het algemeen heel goed met elkaar overweg, ondernemen samen ook dingen. Was niet echt een bewuste keuze, gwoon geluk dat toen we dachten: nu is er plek voor een tweede, dat dat ook snel lukte.
Mijn broer en ik schelen trouwens precies evenveel en we vochten elkaar het kot uit. We zijn nu tweede helft 40 en 50 en tegenwoordig gaat het goed, het heeft even geduurd 😂. Zíjn kinderen, 2 jongens schelen 9 jaar, die hebben niet echt iets met elkaar. Dat is eigenlijk 2 keer een enig kind. Mijn neven daarentegen (van de generatie van mijn broer en ik) schelen ook 9 jaar, en dat is altijd dikke mik geweest. Dus volgens mij zegt leeftijdsverschil niet zo gek veel.
Anonima123 schreef op 28-01-2022 om 12:40:
Hier 2 jaar. Ideaal om redenen die hierboven ook genoemd werden. Een groot leeftijd verschil zie ik in omgeving wel. Veel gedoe met gezinsuitjes en veel 1 op 1. Jammer lijkt mij dat persoonlijk. Daarnaast zie ik ook vaak dat oudste als oppas moet gaan fungeren. Ik vind dat zelf zo sneu altijd. Ophalen op school. In avond oppassen. Mijn buurvrouw scheelt 10 jaar met haar zusje en vond dat echt vreselijk. Ze werd als halve moeder ingezet. Maar goed het is ook beetje hoe je als ouder ermee omgaat.
Kun je wat voorbeelden geven van gezinsuitjes die moeilijk gaan? Ik heb ook een groot leeftijdsverschil tussen mijn nummer 2 en 3 en ervaar dat helemaal niet zo. Ik kan eerlijk gezegd geen uitje bedenken dat niet voor alle partijen leuk genoeg is. Dierentuin, speeltuinen, bibliotheek, ergens wat eten/drinken, musea, vakantie; voor alle leeftijden is dit leuk. Een kind van 12 gaat misschien niet meer zo graag naar de speeltuin maar die kan dan ook alleen thuisblijven of eventueel wel meegaan voor de gezelligheid en dan een boek lezen/op zijn telefoon zitten. En uiteindelijk doe je ook niet elke dag uitjes. Alleen van een bioscoop kan ik me voorstellen dat het lastig is als een kind van bijv 2 nog geen hele film kan uitzitten en de anderen wel graag een bepaalde film willen zien. En in een attractiepark moet er iemand bij het kind blijven dat nog te klein is voor bepaalde attracties. Maar daar kun je wel gewoon met zijn allen heen gaan en dat is dan alleen bij bepaalde attracties iets lastiger, maar dat probleem is ook alweer minder als de ouderen groot genoeg zijn om er alleen in te gaan.
Mijn kinderen schelen 1,75 jaar. Ik vind het ideaal, maar ze kunnen dan ook erg goed met elkaar overweg. Ze gaan samen skeeleren, vinden zwemmen leuk, kijken samen films. Met mijn jongste broer scheel ik 7 jaar, hij heeft me leren fietsen, we deden spelletjes samen, maar ook veel dingen alleen.
Hier twee meiden met anderhalf jaar ertussen.
Vijfentwintig jaar later zijn het nog steeds vier handen op één buik. Samen opgegroeid dus.
Ze waren allebei met twee jaar uit de luiers dus ik heb maar 3,5 jaar luierkinderen gehad.
Zou het zo weer doen.
Im 3.5 jaar tijd 3 eigen en 2 pleegkinderen gekregen. Allemaal dicht op elkaar. In het begin nog allemaal in de luiers. En nu is de oudste 22 , de jongste 18, in april 19, en daartussen, 19, 20, en bijna 21.... Heel gezellig,
Hier 13 maanden tussen dochters. Zeker niet gepland (ik kwam na 6 maanden zwangerschapsverlof opnieuw zwanger terug op mijn werk 
) maar ja, het was zo.
Het eerste jaar na geboorte van jongste was het gekkenhuis, ik kan me er zelfs weinig van herinneren, het was gewoon gáán!
Daarna werd het al snel makkelijker, snel van luiers en kdv af en inmiddels zijn het tieners. Ik heb nooit verschillende slaaptijden gedaan, of verschillende bedragen qua zakgeld, of regels, dus wat dat betreft denk ik dat het, uiteindelijk, makkelijker is om ze zo dicht op elkaar te hebben.
Tussen mijn 4 kinderen zit: 20 minuten (tweeling), 12 jaar, 3 jaar (en 15 met de oudste)
Daarnaast heb ik nog een pleegzoon die 1 jaar jonger is dan de tweeling.
De oudste drie zitten dus heel dicht op elkaar. Pleegzoon is er pas veel later bij gekomen dus ik weet niet hoe het zou zijn als we twee peuters en een baby hadden gehad. Dat was wel heel vermoeiend geweest denk ik.
De oudste drie zitten altijd min of meer in dezelfde fase en dat is wel heel relaxed, ze kunnen ook goed met elkaar. Daar staat en valt het wel mee. Als ze veel ruzie zouden hebben dan zou het echt wel lastig zijn omdat ze dan toch wel veel met elkaar geconfronteerd zouden worden. Met uitjes en vakanties is weinig leeftijdsverschil ideaal.
Tussen de jongste twee zit drie jaar en dat is op zich wel prima maar samen spelen is soms toch wat lastig (dat zal misschien wel makkelijker worden als de jongste ook een paar jaar ouder is).
12 jaar is natuurlijk een echt groot verschil. Voordelen: geen ruzie tussen de kinderen, zitten niet in elkaars vaarwater, genoeg tijd voor de baby. Nadelen: kan lastig zijn om aandacht te verdelen tussen verschillende fases, oudsten zullen uit huis zijn als de jongsten nog vrij jong zijn, lastig met uitjes en vakanties.
Woezelisboos schreef op 28-01-2022 om 13:03:
[..]
Kun je wat voorbeelden geven van gezinsuitjes die moeilijk gaan? Ik heb ook een groot leeftijdsverschil tussen mijn nummer 2 en 3 en ervaar dat helemaal niet zo. Ik kan eerlijk gezegd geen uitje bedenken dat niet voor alle partijen leuk genoeg is. Dierentuin, speeltuinen, bibliotheek, ergens wat eten/drinken, musea, vakantie; voor alle leeftijden is dit leuk. Een kind van 12 gaat misschien niet meer zo graag naar de speeltuin maar die kan dan ook alleen thuisblijven of eventueel wel meegaan voor de gezelligheid en dan een boek lezen/op zijn telefoon zitten. En uiteindelijk doe je ook niet elke dag uitjes. Alleen van een bioscoop kan ik me voorstellen dat het lastig is als een kind van bijv 2 nog geen hele film kan uitzitten en de anderen wel graag een bepaalde film willen zien. En in een attractiepark moet er iemand bij het kind blijven dat nog te klein is voor bepaalde attracties. Maar daar kun je wel gewoon met zijn allen heen gaan en dat is dan alleen bij bepaalde attracties iets lastiger, maar dat probleem is ook alweer minder als de ouderen groot genoeg zijn om er alleen in te gaan.
Nou hier vind ik het wel lastig. De jongste kinderen zitten nog in de kinderboerderij en speeltuin fase. De oudsten zijn daar echt te groot voor. Die kunnen natuurlijk prima alleen thuis blijven dus voor buurtuitjes is dat geen enkel probleem. Maar echt iets vinden waar iedereen lol aanheeft is lastig.
De oudsten vinden leuk: naar de bioscoop, uit eten, iets sportiefs zoals paardrijden of kajakken, naar het theater en naar een museum bijvoorbeeld.
Nu krijg ik de jongste kinderen best mee naar een museum of ergens wat eten maar die zijn er dan wel veel vlugger zat van. Dan sta je midden in het museum met drie kinderen die nog lang niet alles gezien hebben en twee kinderen die weg willen. En natuurlijk dan is er wel een oplossing. Een van ons gaat weg met de kleintjes en de rest blijft maar echt handig is het niet.
Attractie park en dierentuin gaan inderdaad wel (al gaan de oudsten dan hun eigen gang als we daar zijn.)
We splitsen dus gewoon meestal en dat gaat prima. Is ook niet perse een reden om niet voor een groter leeftijdsverschil te gaan maar ik merk wel dat het echt een stuk makkelijker is om alleen de oudsten bij me te hebben of alleen de jongsten. We komen dan vlugger tot overstemming.
Zelfs bij de jongsten speelt die drie jaar toch wel een beetje, de een na jongste heeft al echt meer interesses en concentratie vermogen dan de jongste.
