Later zwanger worden
hoi!
Zomaar een vraag, denk ik. Mijn partner en ik hebben een kinderwens. Zelf ben ik iets ouder maar nog lang geen 36 (want ik hoor overal dat dat de grens is?)
Nu krijg ik vaak van mijn omgeving (van degene die weten dat we hier mee bezig zijn) het goedbedoelde advies dat ik mijn eicellen moet invriezen. Maar ik heb ruim 8 jaar tot die grens van 36 waar iedereen het over heeft.
Ik krijg dan te horen dat je na je 36ste niet meer geholpen wordt, mocht het niet vanzelf gaan. Maar dat is toch helemaal niet zo?
Ik merk dat ik enorme twijfels krijg. We zijn nog niet eens ‘serieus’ bezig, omdat we nu zo iets hebben als het gebeurt is het hartstikke welkom maar we zijn nog niet op de kalender aan het kijken naar de eisprong zeg maar. En dan heb ik het gevoel dat ik toch die eicellen moet invriezen want ‘wat als’. Het geeft mij onnodige druk, die ik eerst niet had. En dat vind ik erg jammer want die druk neemt alleen maar toe.
wie heeft hier ervaring mee? En is het echt zo dat je na 36 gewoon los gelaten wordt en niet meer geholpen wordt?
troelahoep schreef op 20-05-2024 om 19:07:
Toen ik - alweer zo'n 20 jaar terug - zwanger raakte was is 24. Behoorlijk jong voor een hoogopgeleide vrouw. Iedereen, behalve verloskundigen en dokters (huisarts, gynaecoloog) zei "oh wat ben je jong" en leeftijdsgenoten waren er allemaal nog niet aan toe enzo. Zelfs mensen die het helemaal erg voor mij vonden.
Ik vond het heel opvallend dat verloskundigen (meerdere in de praktijk) en de gynaecoloog er juist blij mee waren. Vaak de opmerking gehoord dat je voor je eigen gezondheid als moeder en zeker je vruchtbaarheid beter nu dan over 10 jaar zwanger kon zijn en dat zo rond de 25 eigenlijk ideaal was, omdat je dan mentaal wel volwassen bent maar fysiek nog helemaal topfit en een zwangerschap en bevalling het beste aan kunt en snel herstelt. Ook veel minder kans op kinderen met (psychiatrische) afwijkingen en vroeggeboorten. Zelfs een verloskundige die zei dat dit soort kennis allemaal niet populair was, en er tegenwoordig onder druk van de publieke opinie minder werd gewezen op de risico's van op latere leeftijd - lees boven de 30 - kinderen krijgen. Dat was overigens wel een jonge verloskundige en niet iemand van de oude stempel ofzo.
Nouja, gewoon even ter info, ik dacht er ineens weer aan door een paar berichtjes hier. Denk niet dat je direct naar het vriesvak moet rennen om je eicellen op te bergen, maar toch.
Ik vind het ook best tricky om vrouwen dat lokkertje van eitjes invriezen voor te houden. Want daardoor denken ze extra tijd te “kopen”, maar je kunt helaas geen extra tijd aan de bovenkant van je leven kopen. Het is nog helemaal niet gezegd dat de generaties die nu volwassen zijn spectaculair ouder zullen worden (de gemiddelde leeftijd van overlijden stijgt de laatste jaren zelfs niet meer), en dan heb je eindelijk je langverwachte kind, kun je er veel minder lang van genieten, idem van eventuele kleinkinderen. Het lijkt een goede oplossing voor vrouwen die bijvoorbeeld tijdelijk geen partner hebben, maar er zitten heel wat haken en ogen aan!
Als je de komende 15 jaar nog niet aan kinderen wilt beginnen, dan snap ik het. Anders echt niet nodig.
Wij hebben toentertijd wel de leeftijd bij 30 gezet, stabiele relatie, dat we voor een kindje wilden gaan, je weet nooit hoe lang zwanger worden duurt.
de leeftijdsgrens van 35 is niet voor hulp bij zwanger worden als het niet lukt. Bij zwangerschap vanaf 35 ben je medisch gezien een oudere moeder. Ik was destijds 35 en kreeg daarom aanvullende testen aangeboden (nekplooimeting en vervolgonderzoeken, NIPT werd destijds nog niet in Nederland aangeboden).
Mugske schreef op 21-05-2024 om 03:59:
de leeftijdsgrens van 35 is niet voor hulp bij zwanger worden als het niet lukt. Bij zwangerschap vanaf 35 ben je medisch gezien een oudere moeder. Ik was destijds 35 en kreeg daarom aanvullende testen aangeboden (nekplooimeting en vervolgonderzoeken, NIPT werd destijds nog niet in Nederland aangeboden).
Dat dus. En wat ik destijds begreep is doordat mensen de laatste decennia steeds op steeds latere leeftijd kinderen krijgen, de norm van wat vroeg of laat is in de publieke opinie, ten onrechte, opschuift. En dat vruchtbaarheidsbehandelingen bijvoorbeeld ook steeds meer tot de norm gaan behoren, wat niet nodig zou moeten zijn. Interessant eigenlijk dat je dat hier direct terugziet.
Ik was 29 toen wij voor een tweede kindje wilden gaan. Dat is nooit gelukt. Ik heb 5 keer een miskraam gehad en werd moeilijk zwanger. Ik heb hormonen geslikt waar ik depressief van werd. Ik heb ook een kijkoperatie gehad maar er was niks te zien wat er mis was. De arts zei toen toch dat het aan mijn leeftijd lag. Veroudering van de eierstokken. Hij zei ook van mijn wachtkamer zit zo vol omdat Nederlandse vrouwen zo laat aan kinderen beginnen. Wij zijn het blijven proberen tot ik 35 was. Daarna vond ik mezelf te oud om nog moeder te worden en het leeftijdsverschil met onze zoon werd ook steeds groter natuurlijk. Mijn arts zei dat 18 jaar lichamelijk de ideale leeftijd is om zwanger te worden maar dan ben je er vaak geestelijk nog niet aan toe.
