Kinderwens nieuw samengesteld gezin
Hoi hoi ,
De afgelopen 3 jaar proberen mijn man en ik al om op een natuurlijke manier zwanger te raken. Helaas wil het maar niet lukken.
Ik ben dit jaar 30 geworden en heb altijd van een groot gezin gedroomd.
Daarom zijn we onlangs op consultatie gegaan in het AZ Antwerpen afdeling fertiliteit.
Ik schrok een beetje van de reactie van de behandelend gynecologe.
Mijn man is 49 en heeft 4 kinderen uit een eerdere relatie.
Die kinderen wonen op zichzelf behalve de jongste van 14 die bij ons woont.
Hij gaat een paar x per jaar op bezoek bij zijn moeder.
Contact met de oudse kinderen is verder goed, al wonen ze erg ver weg dus is meestal via whatsapp/ Skype.
De gynecologe wil ons enkel verder helpen na een gesprek/ onderzoek door de sociale dienst, ze zegt dat dit standaard is bij nieuw samengestelde gezinnen.
Ze vroeg ons ook nogal nadrukkelijk of we dat wel zien zitten om zelf nog een gezin te starten daar mijn echtgenoot al 4 oudere kinderen heeft, en toch ook al bijna 50 is.
Ik wilde er zelf ook graag een 3 a 4, daar leek ze al helemaal van te schrikken.
Ik ben natuurlijk verdrietig dat het nou maar niet gelijk wil lukken.Endat het eerder bij 1 a 2 kindjes zal blijven als het nou al zo moeilijk gaat bij een 1 ste zwangerschap.
Ik voel me eigenlijk een beetje beledigd. Ik ben van beroep onthaalouder en werk dus dagdagelijks met kindjes. Ik heb geen zin in een gesprek met de sociale dienst die me toestemming moet geven om zelf kinderen te mogen hebben 
De gynecologe zal er wel gelijk in hebben dat het standaard procedure is.. Maar emotioneel is het best zwaar en ik zie op tegen het medische traject..
Maar als het na 3 jaar nog niet lukt op de natuurlijke weg...
Zijn er nog mensen die nare reacties kregen bij het opstarten van een vruchtbaarheidstraject ?
Liefs
Elisabeth
Vervelend
Ik heb geen persoonlijke ervaring (mijn zwangerschappen zijn spontaan ontstaan) maar ik heb wel een adoptie-proces is mijn nabije omgeving van dichtbij mee gemaakt. En daar doet jouw verhaal me aan denken. De adoptie ouders werd het vuur behoorlijk na aan de schenen gelegd.. alle testen..vragen.. ze zijn binnenste buiten gekeerd! Heel frustrerend.. zeker als je je realiseert dat iedere 'Jan met de korte achternaam' kinderen kan krijgen zonder dat er een haan naar kraait..
Ik kan die gyn in zoverre begrijpen dat zij een procedure moet volgen en geef toe; jullie zitten in een situatie die niet bepaald standaard 'huisje boompje beestje' is. Zo'n behandeling kost veel (gemeenschaps)geld en ze wilt de kans op toekomstig gezinsgeluk zo groot mogelijk houden. Dus dat ze jullie extra wilt laten nadenken over jullie besluit kan ik volgen. Ik neem aan dat jullie fluitend door alle testen komen en gewoon geholpen kunnen worden. Ik wens je veel sterkte en geluk!
Ervaring
Ik weet van een vrouw die via kid alleen een kind wilde. Ze heeft daar eerst met de arts/kliniek een gesprek over gehad. Ze wilden weten of ze een netwerk had, realistisch in het leven stond. Dat is allemaal goedgekomen. Daar kan je van alles van vinden, maar zelf geloof ik niet dat een arts zomaar alle behandelingen klakkeloos zou moeten uitvoeren.
Ik begrijp echter niets van de sociale dienst hierin. Heeft je man een uitkering? Heeft het met vergoedingen/verzekering te maken? Waarom zou een man van 50 geen "tweede leg" mogen beginnen van de staat? Waarom zou een vrouw van 30 niet zelf kunnen weten van wie ze een kind krijgt? Jullie doen dit toch helemaal volgens het boekje? Is het iets Belgisch mensen met een gezonde kinderwens zo te controleren? Ik zou me ook zwaar beledigd voelen. Hebben jullie nagedacht over een behandeling in Nederland?
kinderwens
Het is inderdaad voor mensen die voor adoptie gaan ook zo, het schijnt ook een heel zwaar proces te zijn. Onze situatie is ook niet zo standaad nee, maar voor mij voelt het gewoon als mijn huwelijk en mijn gezin.
Oudste kinderen zijn zelfstandig en de jongste voelt ondertussen ook echt als mijn eigen kind. Hij heeft nauwelijks contact met zijn moeder, misschien een 4 tal dagen per jaar. Ze wenst ook totaal niet betrokken te worden bij de opvoeding en school enzo.
Ik snap dat dat bij mensen vreemd overkomt, misschien is dat de reden dat we bij de sociale dienst langsmoeten... maar als zij het zelf niet wil dan kan niemand haar daar toe dwingen denk ik...
Het voelt gewoon als mijn gezin wat ik graag nog wil uitbreiden met toch wel een tweetal broertjes of zusjes, ik wil ook zelf graag eens een zwangerschap meemaken.
Ik werk dus als onthaalouder van thuis uit,
mijn man is directeur/bedrijfsleider bij Albert Heijn en heeft de leiding over circa 500 man personeel. We hebben een eigen koopwoning en blablabla, dus ik snap niet wat we bij de sociale dienst moeten gaan doen...
Ik snap ook wel dat ivf en dergelijke voor de staat wel een grote investering is, dat is wel een goeie bemerking..
We gaan nou toch ook eerst even langs in een kliniek in Nederland en dan zien we wel waar we ons het beste bij voelen denk ik...
nou...
Als ik jou hoor zeggen: ik wil zelf ook wel eens een zwangerschap meemaken, dan vraag ik me wel een beetje af of dat je enige motivatie is. Ik weet niet wat je tegen haar gezegd heb maar als dat ook zo ging...
Ik denk dat de vraag ook uit bezorgdheid gesteld wordt: nu al 4 kinderen en straks nog 3 of 4 erbij is een grote zware belasting, zeker voor een vader die al wat ouder is. En dat is toch ook zo, dat dit iets is waar je goed over na moet denken?
Zij gaan investeren in jullie om je te helpen, is het zo erg dat er kritische vragen worden gesteld?
kinderwens
Thaha nou nee dat is nie mijn enige motivatie...
Ik wil heel graag alles samen van het begin meemaken met mijn man..
Ik heb al vele jaren een sterke kinderwens...
De oudste 3 kinderen wonen nu allemaal alleen of met een partner..
We zien die enkel met kerstmis of op familliefeestjes,omdat ze erg ver weg wonen.
Dus zo'n zware belasting is dat niet op ons gezin...
Ik snap wel dat mensen het een aparte situatie vinden en dat er daardoor meer vragen gesteld worden..
Ik had er niet zo bij nagedacht dat het traject weer zo zwaar zou worden... De vragen, de sociale dienst, de bloedonderzoeken,eventueel IVF ...
Mijn man steunt mij gelukkig en wil het zelf ook enorm graag.. Daar hij al 3 kinderen grootgebracht heeft, weet hij heus ook wel dat dat veel werk is.. HIj heeft altijd voltijds gewerkt en s nachts de zorg voor de kinderen ook op zich genomen, hij was altijd degene die de luiers ververste s nachts en de flesjes gaf.
En hij is misschien al wat ouder maar heel energiek.
Draaide tot vorig jaar vaak werkweken van 80 a 90 uur en nooit problemen mee gehad. Wel gaan we het rustiger aan doen als er nog kleine kindjes komen, zodat hij het ook allemaal van dichtbij mee kan maken... en het niet meer zo zwaar is zoals het bij de oudste kinderen soms was...
Juf Ank
Ik heb niet de indruk dat TS alleen maar kinderen wil omdat ze "ook wel eens wil weten hoe het is om zwanger te zijn".
Als je via een ongebruikelijke weg kinderen wil krijg je veel kritische vragen. Het is ook helemaal niet verkeerd om er over na te denken. (Als je dit forum zo doorleest kun je je afvragen waarom dat niet standaard gedaan wordt, maar dit terzijde).
Wat ik echt niet begrijp is de rol van de sociale dienst. Denken ze nou echt dat dat helpt tegen...ja, tegen wat eigenlijk?
Elisabeth, verstandig om bij meerdere klinieken te gaan praten. Het is belangrijk dat je je goed voelt bij een behandelaar.
sociale dienst
Het is gewoon zoveel makkelijker als het allemaal op de natuurlijk manier komt....
Ik had wel al wat ervaring met hormoonbehandelingen, maar had niet verwacht dat er zo achterdochtig op nieuw samengestelde gezinnen gereageerd wordt en dat er zoveel vragen gesteld worden. Ik bedoel het waren niet alleen een paar kritische vragen van de gynecologe, we moeten echt een onderzoek laten doen door de sociale dienst.. Toen ik met mijn ex man bij de gynecolooge zat vanwege mijn kinderwens kreeg ik die vragen niet. Wij waren gehuwd en hadden beide nog geen kinderen en dan worden er blijkbaar veel minder vragen gesteld...
Elisabeth
Ik las je laatste bericht pas later. IVF is een zwaar traject, daarom is een prettige behandelaar zo belangrijk. Ik wens jullie veel sterkte!
kinderwens
We zullen inderdaad eens bij een kliniek bij ons in de buurt (Nederland) ook langsgaan.. En zien waar we ons het beste bij voelen..
risico
Oudere mannen hebben een verhoogd risico op genafwijkingen bij de baby. Dat is iets minder bekend maar mogelijk dat de gynaecoloog daar op doelt. Wat je niet moet weerhouden natuurlijk en ook niet zo handig en professioneel gebracht.
Niet alleen
de vruchtbaarheid van de vrouw vermindert na het 35e jaar sterk, ook het zaad van de man wordt steeds minder. Genetische afwijkingen en allerlei andere aandoeningen komen veel vaker voor wanneer de man oud is.
Ik vind het opmerkelijk dat je daar niet van op de hoogte bent en dat je dacht dat het allemaal makkelijk zou kunnen, nog 4 kinderen krijgen met jouw man. Hij is 50 (!!) Hoe fit hij ook is, zijn vruchtbaarheid is sterk verminderd en zij fitheid zal snel afnemen.
Ik zie dat aan de generatie boven mij. Met 50 nog heel erg fit, maar na de 60 beginnen de eerste gezondheidsklachten toch echt in rap tempo te komen en met 65+ zie je mensen achteruit gaan. Stel jullie zouden nog 4 kinderen krijgen in de komende 10 jaar, dan is je man 60 als hij zijn jongste krijgt, zijn 8e kind....
Eerlijk gezegd zou ik, als je echt een heel sterke kinderwens hebt, eerder op zoek gaan naar een man die nog geen kinderen heeft en jong genoeg is om dit avontuur samen met jou aan te gaan.
