Ivf en borstvoeding

Sunja

Je hebt vast al de info hierover gelezen op o.a. borstvoeding.com? Op freya.nl en andere sites staan vergelijkbare stukken, allemaal op basis van hetzelfde artikel.

Ik heb geen ervaring met ivf, maar misschien kun je toch wat met mijn ervaringen. Toen ik een derde kind wilde, deelde ik mijn werkkamer met fertiliteitsartsen en die adviseerden me te stoppen met het borstvoeden van mijn tweede. Ik ben toen alleen geminderd om mijn cyclus weer terug te krijgen en was vervolgens binnen twee maanden zwanger. Dat werd een miskraam, maar dat lijkt me vooral met mijn leeftijd te maken hebben (ik was toen 40). Uiteindelijk ben ik gestopt met het voeden van de tweede toen ik zo'n 25 weken zwanger was van de derde. Tussendoor heb ik nog een miskraam gehad, maar ik was, ondanks mijn leeftijd, steeds na één of twee cycli zwanger. Nu was dit natuurlijk geen ivf, maar innestelen ging bij mij dus probleemloos, terwijl ik nog ongeveer drie keer per dag een kind aan de borst had.

Ik denk dat ik in jouw schoenen niet zou stoppen met bv, je menstrueert wel weer, toch? En ik zou dat niet vermelden bij de fertiliteitspoli.

Heel veel succes, ik hoop dat die derde er komt!

Biene

Hey Biene, wat een aardig berichtje, dankjewel! En jij was dus ook veertig, ik nog niet maar wel bijna (39). Mensen zeggen dat het gekkenwerk is wat ik nu wil. Zo oud en zo moeilijk zwanger raken en dan al twee kinderen hebben, het is vragen om problemen.
En een tijdje probeerde ik er ook zo over te denken maar het idee van een derde kindje krijg ik maar niet uit mijn hoofd. Ik blijf er maar mee bezig. En nu denk ik dat als ik het niet probeer ik er misschien te erge spijt van krijg.
Die miskramen lagen niet aan het innestelen, ze waren later? Ik heb inderdaad gelezen dat dat het risico is, dat de prolactine van de bv van invloed is op dat proces. Ik ben inderdaad weer ongesteld in mijn normale cyclus dus die heb ik terug. Ik heb er met een lactatiekundige over gesproken en zij zei ook dat ik niet hoefde te stoppen met bv nu ik mijn cyclus terug heb en niet zo vaak meer voed. Dan klimt die prolactine-spiegel alleen heel af en toe bij het eerste zuigen van mijn zoontje. Zij zei ook dat als ik mij hier emotioneel goed bij voel, dat meer zal tellen.
Maarja! Wat als de poging mislukt, denk ik dan 'was ik maar gestopt met die bv', dacht jij dat bij die miskramen?
Hihi, dat je zegt dat ik er niets over moet zeggen. Had ik zelf ook al bedacht. Idioot eigenlijk.
Sunja

Goh biene

Dat is helemaal een mooie conclusie! Ik ga er maar voor denk ik. Al was het alleen maar omdat ik zo erg het idee heb mijn zoontje iets af te nemen waarvan het onzeker is of we er iets voor terug krijgen. Ik maak mij nog steeds wel zorgen om hem en ben dan blij dat ik hem in elk geval die bv kan bieden.
Jee, 23 weken zwanger en dan nog borstvoeden, goed gedaan joh. Alleen al zo'n peuter over je buik proberen te leggen )

Andere mening

hallo Sunja, ik ben zelf na lang wachten en mislukkingen 2x een ivf poging gedaan, de 2e poging is gelukt en mijn jongste is inmiddels 2.

Ik zelf zou in deze situatie anders handelen en het beleven als jij. Als eerste spuit je jezelf vol met medicijnen, waarvan ik mij afvraag wat dat voor effect heeft op je kindje (navragen bij de ivf gyn) en als 2e zou ik alles wat de kans op succes vermindert weg nemen. Verder vond ik het ivf traject erg zwaar, emotioneel gezien, dus in die zin snap ik wel dat bv geven als je daar veel waarde aan hecht en warmte uit haalt 'steunend' kan zijn.

ja ik zou de bv stoppen als de gyns aangeven dat de kans op zwangerschap daarmee afneemt.

Manda rijn

Je schrijft precies op waarom ik twijfel: als ik zeker zou weten dat de kans op zwangerschap afneemt bij bv dan zou ik zeker stoppen. Maar dat is dus niet bewezen. Wel als je nog volledig voedt en je cyclus nog niet terug is. Maar niet als je een 'langvoedster' bent en nog maar een paar keer per dag aanlegt.
Dat van die hormonen en wat daarvan in de bv terechtkomt heb ik nagevraagd bij een lactatiekundige en zij heeft het helemaal uitgezocht: het is verwaarloosbaar. Het grootste deel zijn lichaamseigen hormonen die je toch al doorgeeft als je zwanger bent, maar ook dan is het van een type dat niet bij je kindje terechtkomt. Mocht er om een of andere gekke reden toch iets bij je kindje komen dan is het niet schadelijk. Dat is wel allemaal bewezen en uitgezocht.
Dus dat maakt de keuze steeds moeilijker. Ik denk dat ik doorga en als de poging mislukt, zal ik het mezelf ongetwijfeld kwalijk nemen (ondanks dat die poging sowieso al meer kans heeft om niet te slagen dan wel) en mijn conclusies trekken voor een eventuele volgende... Dat denk ik nu! We gaan eind deze maand nog praten met de gyn

Hier wel ervaring

Na mijn eerste ivf-kind, geboren toen ik 41 was, wilde ik zo snel mogelijk het traject weer ingaan, om nog een kans te maken op een tweede kind. Na precies 6 maanden ben ik gestopt met borstvoeden, omdat dat een 'eis' was van het ziekenhuis. Ik heb me destijds uitgebreid geinformeerd op diverse fora, en de geluiden zijn verschillend. Om kort te zijn: pro-bv-organisaties zeggen (uiteraard, zeg ik bijna) dat het geen kwaad kan, als je je cyclus weer terug hebt. Artsen staan er meestal toch anders tegenover. Dus inderdaad: als je weet dat je niet wilt stoppen: beter niet zeggen.
Ik was na zes maanden nog niet ongesteld geweest, en ben na precies 6 maanden gestopt met afbouwen en ben meteen met de eerste menstruatie weer begonnen met ivf. Achteraf met dubbele gevoelens, omdat ik ondanks vele pogingen niet zwanger werd. Anderzijds: als ik niet was gestopt met bv zou ik inderdaad bang zijn dat het aan het geven van bv heeft gelegen dat het niet gelukt is. En, wat Manda Rijn ook zegt, al die hormonen spuiten in combinatie met bv is geen lekker idee, hoewel ook dat voor zover bekend geen kwaad kan, volgens onderzoekers.
(Op dit moment, ot, toch (28 w.) zwanger, spontaan!, dus wat mij betreft moet je je niet te snel laten ontmoedigen vanwege je leeftijd, ik vind dat mensen daar in Nederland snel een negatief oordeel over hebben.)