Pia
26-12-2016 om 23:30
Hoe lang nog wachten tot hij ook wil?
3,5 jaar geleden begon mijn kinderwens, maar toen was hij er niet aan toe, huis zou te klein zijn, nog niet voldoende gespaard, etc. Inmiddels zit hij een jaar thuis vanwege een burn-out. Het gaat wel de goeie kant op na een erg zwaar jaar voor ons beide. Maar hij is er nog niet. En mijn geduld begint op te raken.. inmiddels schreeuwt mijn lichaam en psyche om een kind met hem. Hoe lang moet ik hier nog op wachten? En hoe stel ik het ter sprake met hem? Ben zo bang dat hij er over 2jr nog niet aan toe is en ik mijn vruchtbare jaren aan het verspillen ben... en begin het gemis van een kind als een dagelijks verdriet te ervaren.
Leen13
26-12-2016 om 23:57
Tja
Het is een lastig probleem. Man kan altijd nog kinderen krijgen en zelf wordt je er niet jonger op.
Ik zou mijn kaarten niet op man zetten. In feite heb ik dat zelf ook niet gedaan.
Zelf ben ik indertijd in therapie gegaan, echter dat leidde tot een definitieve scheiding.
Hier was het ook zo'n getouwtrek, hadden we eerder moeten doen, kunnen we later nog doen. En ondertussen loopt je tijd weg.
Wees er open over. Dit is voor jou heel belangrijk en je hoopt het ouderschap met je man te beleven. Echter zet er ook een ultimatum op.
Jou tijd verstrijkt. En bedenk of je het alsnog alleen aan wil gaan want anders is het zaak om ook nog een andere relatie aan te gaan.
Of zwanger te worden met een andere ouder terwijl je op jezelf blijft wonen of in een andere constructie.
Het is niet makkelijk en ik wens je heel veel sterkte.
Kaaskopje
27-12-2016 om 02:02
Mag ik vragen hoe oud je bent?
Als je 27 jaar bent, kun je nog stellen dat een paar jaar geduld niet rampzalig is, maar als je 38 jaar bent, is het een heel ander verhaal.
Ik heb wel eens iemand min of meer verwijtend horen zeggen, dat diegene het raar vond om een relatie te beëindigen vanwege een kinderwens. "je bent toch niet met hem getrouwd om zo aan kinderen te kunnen komen? Is ie alleen daar goed voor of zo?' (was niet tegen mij gericht, hoor) Die dame vond dat je je er maar bij neer moest leggen als man geen kinderen wilde, want het ging om elkaar en niet om nog niet bestaande kinderen.
Ik heb mij daar best over verbaasd. Natuurlijk mag zij dat vinden, maar dan heeft ze denk ik niet zelf ervaren hoe diep een kinderwens kan gaan. Op een gegeven moment kan dat je leven gaan beheersen, wat natuurlijk ook niet goed is, maar zo is het dan op dat moment. En wat doe je dan? Ik zelf zou mijn huwelijk ervoor opgeofferd hebben. Dan maar alleen. Maar die keus is bepaald niet de makkelijkste weg.
Ik heb het idee dat je op het punt bent aangekomen dat er een beslissing genomen moet worden en ik denk dat je man zich moet realiseren dat dat zo is. Wil hij niet, dan is dat verdrietig, maar dan moet je je conclusies trekken. Hem kinderen opdringen die hij eigenlijk niet wil, kan goed aflopen, maar ook niet. Dus of hij staat er volledig achter, of niet en bij dat laatste zie ik dan maar een oplossing, in je eentje doorgaan.
Leen13
27-12-2016 om 03:37
Meer dan gewenst
https://www.meerdangewenst.nl/activiteit/wensouder-informatiebijeenkomst-op-zondag-15-januari-2017/
15 Januari is er een informatiedag.
Olijfje
24-06-2017 om 19:14
ooit relatie verbroken...
Hoi
Hier iemand met een ervaringsverhaal. Ik had ooit een vriend die wist dat ik nog graag kinderen wilde of iig een kindje. Hij wilde dat zgn ook maar toen "ik eenmaal binnen was" wilde hij ineens geen kinderen meer. Vreselijk. Ik wilde het zo ontzettend graag en ik kreeg ook allemaal opmerkingen dat het mij puur om zijn zaad zou gaan en dat soort dingen heel pijnlijk. Ik heb de relatie toen verbroken hoewel ik wel stapelgek op hem was. Maar ik had het in die relatie niet volgehouden, elke keer als ik hem had gezien had ik gedact maar waarom dan niet? Dan was ik liever kinderloos zonder hem gebleven dan kinderloos met hem....
Elisabeth
06-04-2018 om 20:26
Kinderwens
Als je heel erg moet pushen is het geen goed teken jammergenoeg. Misschien dat het wel beter wordt eenmaal hij hersteld is van de burn-out. Dat is op zich al een zware situatie.Dus hij moet zich eerst beter in zijn vel voelen denk ik. Mijn ex man liet zich na 8 jaar samen stiekem stereliseren om van mijn gezeur omtrent kinderen af te zijn, terwijl hij van dag 1 zei ook kinderen te willen.Duurde toen nog een kleine twee jaar eer ik erachterkwam. Zo ver kan het gaan. Ik zou het er niet iedere week over hebben.Anders krijgen mannen het benauwd. Maar wel voor jezelf een deadline stellen,en als hij er over een jaar nog niet aan toe is dat jullie dan eens serieus moeten praten... Anders gaat het echt een zware druk op de dagelijkse gang van zaken leggen als je er iedere dag mee bezig bent...
Reageer op dit bericht
Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.