Goed voorbereid naar fertiliteitsarts en dan?
Hallo allemaal,
Na veel wikken en wegen heb ik besloten om me toch aan te melden bij een forum. Ik ben 35 jaar en ik ben begin november 2013 gestopt met de pil, helaas heeft het tot nu toe niet tot een zwangerschap geleidt.
In juli 2014 heeft mijn man een spermaonderzoek gehad en was de uitslag goed. Begin november 2014 zijn we naar de huisarts geweest en doorverwezen naar de fertiliteitsarts in een perifeer ziekenhuis. Daar hebben we eind november ’14 een 1e gesprek gehad en heeft mijn man wederom zijn sperma in moeten leveren, ook ik heb de nodige onderzoeken gehad zoals echo, uitstrijkje en bloedprikken (tweemaal). Begin januari ’15 terug voor de uitslag en deze was van de ene kant positief. Bij mij is alles in orde, helaas kregen we te horen dat mijn man zijn sperma niet goed was. Kanttekening is wel dat hij in november een paar dagen ziek is geweest met koorts, dit kan invloed hebben op de kwaliteit. Ondertussen krijg ik iedere maand inwendige echo’s om na te gaan of er een eisprong plaatsvindt en dat is gelukkig zo. Begin april hebben we weer een afspraak bij de fertiliteitsarts en zal hij zijn sperma daarvoor weer moeten inleveren. Uiteraard zijn we heel benieuwd of het sperma deze keer wel goed is, dat zou een enorme opluchting zijn.
Maar ook denk ik vaak na over wat als bij beide alles goed blijkt te zijn, wat dan? Heeft iemand hier ervaring mee?
Ik ben erg ‘bang’ dat we dan naar huis worden gestuurd met ‘ga het nog maar eens een x aantal maanden proberen’. We hebben geen samenlevingstest gehad, zou ik hier om kunnen vragen? En wanneer kom je in aanmerking voor bijv. IUI?
Hoop hier wat antwoorden te vinden om me zo goed mogelijk op het gesprek voor te bereiden.
Dank je wel allemaal voor jullie reactie.
Liefs Mino
nee hoor
Op jouw leeftijd gaan ze echt niet gewoon naar huis sturen. IUI lijkt me het eerste dat ze dan gaan proberen. En dat is niet vervelend of zo.
Gewoon bespreken
Heel belangrijk is dat je bespréékt wat de opties en het te volgen traject zijn. Er zijn protocollen die afhankelijk zijn van leeftijd, omstandigheden, gezondheid, uitslagen onderzoeken enz. En die protocollen zijn niet in elk ziekenhuis hetzelfde. Streekziekenhuizen gaan langer door met proberen en met IUI bijv, dan academische ziekenhuizen. Die hebben meer mogelijkheden en zullen daar ook eerder op overstappen (denk aan moment van overstappen van IUI naar IVF, al is dat bij jullie totaal nog niet aan de orde).
Klinkt als
Ons verhaal. Zelfde leeftijd. De eerste fertiliteitsarts wilde het nog maar een jaartje aanzien. Vonden wij geen goed plan, hop naar Belgie. 2x IVF/ICSI. 0 resultaat. Hopeloos volgens de Belgische expert. Waren aangewezen op eiceldonatie volgens hem, eitjes waren onbruikbaar. Niet gedaan.
We hebben nu twee eigenwijze mannetjes van 5 en 8. Gewoon op eigen kracht. Kostte wel ca. 3 jaar per stuk om ze te verwekken. (voor normale mensen is dat een half jaar of zo)
Mijn advies aan jou? Geen idee. Ik weet wel dat een hoop subfertiele mensen die vroeger uiteindelijk gewoon een kind hadden gekregen nu in de medische molen gaan.
Een paar valkuilen:
- Denken dat je onvruchtbaar bent wanneer je wellicht alleen verminderd vruchtbaar bent.
- Denken dat die artsen met al hun procedures het nu ook echt weten.
- Denken dat je rustig kunt wachten tot na je 30e om dan met kinderen te beginnen.
- Denken dat IVF altijd beter werkt dan natuurlijk.
