Draagmoederschap
Na het archief doorgezocht te hebben en het internet afgestruind te hebben toch hier maar eens een draadje.
Vorige week even mee naar de IVF kliniek met een vriendin want haar man kon helaas niet. Na talloze pogingen lijkt het erop dat ze moeten gaan accepteren geen kinderen te kunnen krijgen. De embryo's zijn er maar zij kan geen zwangerschap dragen. De behandelend arts keek mij vriendelijk aan toen zij suggereerde dat draagmoederschap een optie zou zijn.
Dat brengt behoorlijk wat vragen op. In principe zou ik er niet op tegen zijn alhoewel ik niet helemaal in het perfecte draagmoeder hokje pas. Maar moet je zo ver willen gaan voor een zwangerschap? 'Moeten' mijn vrienden accepteren dat er gewoon geen kinderen komen? Adoptie is tegenwoordig niet heel simpel meer. Zou het voor een kind raar zijn dit te weten over zichzelf? Krijgen wij als vrienden door zoiets niet een hele rare relatie?
Iemand ervaring mee? Of een mening over? Ik hoor graag wat OOLers denken!
Hagar
Draagmoederschap
http://www.meerdangewenst.nl/nieuws/laatste-nieuws/regeling-voor-draagmoederschap-in-zicht/
Ik denk dat je daar op andere websites en fora mogelijk beter mee terecht kunt.
Hier bijvoorbeeld.
"Er komt vermoedelijk tegen 2019 een wettelijk kader voor draagmoederschap. Wie zich er nu aan waagt, belandt in een juridisch grijze zone met veel rechtsonzekerheid. Niet alleen de wensouders en de draagmoeder, maar vaak ook het kind zelf is daar de dupe van. Gelukkig is er dus licht aan het einde van de tunnel.
Bij draagmoederschap draagt een draagmoeder het kind in opdracht van een koppel dat om allerlei redenen zelf het kind niet kan dragen. Elk jaar worden in ons land op die manier verschillende kinderen geboren, maar momenteel belanden die kinderen – samen met hun wensouders en draagmoeder – in een juridisch grijze zone."
Het kan nogal wat consequenties hebben en die wil je inderdaad in beeld hebben.
En berucht is natuurlijk de draagmoeder die na de geboorte het kind niet blijkt te kunnen afstaan. Of ouders die bij de confrontatie met een geboortetrauma of handicap hun kind niet willen overnemen van de draagmoeder.
Bedankt
Bedankt voor de website en het artikel. Dat laat wel zien dat het niet heel simpel is. Ik heb al veel op andere fora gekeken maar daar schrijven eigenlijk alleen maar mensen mee die heel fel voor zijn en al in het traject zitten en af toe mensen die echt heel giftig tegen zijn. Weinig ertussen in dus ook al zijn de ervaringen wel heel waardevol om te lezen.
Ik hoopte via OOL eigenlijk wat meer meningen te horen te krijgen van mensen die er niet zelf middenin zitten maar bijvoorbeeld wel hebben besloten te stoppen met IVF of overwogen hebben een draagmoeder te vragen en het niet hebben gedaan of gewoon zonder ervaring er een mening over hebben; bijna iedereen heeft hier in elk geval kinderen en waarschijnlijk dus wel een mening over hoe een zwangerschap wel of niet tot stand zou moeten komen.
Hagar
wel over nagedacht
Toen mijn schoonzus een paar keer een miskraam had gehad, heb ik wel naar mijn man uitgesproken dat ik voor haar graag draagmoeder zou willen zijn. Voor haar en eventueel voor mijn eigen zus. Uiteindelijk hebben ze beiden kinderen gekregen, dus het is helemaal geen issue geweest. Maar die twee vrouwen zijn mij zo dierbaar, daar had ik heel ver voor willen gaan. In de juridische kant heb ik mij verder nooit verdiept (want niet nodig), maar gevoelsmatig was ik 'er klaar voor'.
Wat lief dat je het in ieder geval overweegt!
En gewoon geen kinderen
Leuk zo'n reactie ijsvogeltje! Heb je in die tijd ook wel eens overwogen om tegen je broer en schoonzus te zeggen dat ze beter gewoon niet aan kinderen zouden moeten beginnen? De pijn die je ziet bij mensen bij wie het niet wil lukken is echt naar, vooral bij een miskraam.
Ik maak me zorgen om mijn vriendin, continue moe en aangekomen van alle medicijnen, en dan keer op keer weer die teleurstelling en soms denk ik als ze zouden besluiten geen kinderen te krijgen zou het misschien makkelijker zijn dan steeds in hoop te leven.
Aan de andere kant lijkt het toch een oplossing voor iets wat ze zo graag willen, en het is (ook wettelijk) uiteindelijk wel te doen denk ik.
Hagar
eiceldonatie
Volgens mij mag het nu niet in Nederland. Een andere optie die hier niet mag, maar Nederlandse vrouwen wel doen is gebruik maken van een ei donor in Spanje. Daar mag het wel. Er zijn ook NL klinieken die deze contacten hebben.
Ik zou denk ik nooit zo ver gaan, maar als je eenmaal in de medische molen zit schijnen de grenzen snel te vervagen en doe je alles voor dat ene doel. Zeggen dat ze maar niet aan kinderen moeten beginnen, zou ik niet doen. Dat is echt bijzonder kwetsend.
Super als je draagmoeder zou willen en kunnen zijn. Ik zou het niet kunnen.
nee
"Heb je in die tijd ook wel eens overwogen om tegen je broer en schoonzus te zeggen dat ze beter gewoon niet aan kinderen zouden moeten beginnen?"
Nee, ik heb werkelijk nooit overwogen om dat te zeggen. Het gaat om een kinderwens, niet om de keuze of je wel of geen konijn neemt. Mensen die ongewenst kinderloos zijn krijgen toch al voortdurend vanuit hun omgeving te horen dat het zonder kinderen ook echt wel leuk kan zijn, en dat ze blij mogen zijn dat ze zelf gezond zijn, dat soort dingen. Het spookt al voortdurend door hun hoofd dat ze misschien wel nooit kinderen zullen krijgen. Ik heb bij hen nooit de behoefte gevoeld om daar nog eens een schepje bovenop te doen. Integendeel dus. Ik had graag mijn baarmoeder negen maanden beschikbaar gesteld voor hun levensgeluk.
Niet aan beginnen
Het stond er misschien een beetje raar, dat niet aan kinderen beginnen. Ik bedoelde het meer dat ik soms voel dat ik wat tegengas moet geven bij alle meningen die iedereen klaar heeft over hun kinderloos zijn. Haar ouders en broer laten hardop merken dat ze het wel lang vinden duren, veel kennissen blijven vragen wanneer het nu eens wordt. Ik wil graag dat ze horen dat ze ook zonder kinderen een fijn stel zijn en dat ze dat ook mogen 'kiezen' ondanks de druk die iedereen er op lijkt te willen leggen. Gelukkig kennen we elkaar goed genoeg en heb ik de keus voor geen kinderen vanavond toch op tafel gegooid. Ze snapten gelukkig wat ik bedoelde maar geen kinderen is voor hun momenteel geen optie.
Over twee weken hebben ze een afspraak bij de gynaecoloog. Ze zullen dan ook vragen hoe het praktisch zal gaan met draagmoederschap; we wonen in een land waar het bij wet iets duidelijker geregeld is dan in Nederland en ik weet dat hun kliniek het doet.
Ben benieuwd of er nog meer meningen zijn. Ik vond Anna's mening over vervagende grenzen zeker belangrijk. Overigens zou het hier dus gaan om hoogtechnologisch draagmoederschap. Eicel van haar, sperma van haar man, zes maanden bevroren, dan bij mij dragen tot einde zwangerschap, zij heeft namelijk veel te dun baarmoederslijmvlies ondanks emmers hormonen.
Bedankt voor iedereens schrijven, fijn om te lezen,
Hagar
Heb je zelf kinderen want daar lees ik niets over? Het lijkt me lastig om draagmoeder te zijn als je zelf geen kinderen hebt omdat je geen idee hebt wat je overkomt die 9 mnd.
Ooit een collega gehad
Ooit een collega gehad waarvan wij dachten (was geen directe collega) dat ze zwanger was van haar vijfde kind. Toen ze terug kwam van haar zwangerschapsverlof heeft ze verteld dat ze draagmoeder was. Dit omdat er natuurlijk veel vragen waren over het kind en hoe het ermee ging.
Het kind was van erg goede vrienden en ze zei dat ze het beschouwde alsof het kind van de vrienden bij haar logeerde. Ze heeft het dus al die tijd niet als haar eigen kind beschouwd, dat lijkt me erg belangrijk.
En dat je dus zelf echt geen kinderwens meer hebt.
Of de kinderwens van jullie vrienden reëel is, doet eigenlijk niet terzake, maar of jullie dit zouden willen of kunnen doen wel.
Teller telde niet door
Excuus, ik had niet gezien dat er meer reacties waren.
Meelezer, je hebt gelijk ik heb zelf geen kinderen wat mij dus ook tot een minder ideale draagmoeder maakt. Ideaal is geen kinderwens meer, zelf kinderen gedragen, onder de 40, dat tweedeheb ik dus niet, eerste en laatste wel.
Interessant Kenlemand dat je collega er pas iets over zei toen ze terug was. Het is voorveel mensen een heel omstreden onderwerp, misschien dat mensen er daarom toch niet veel over zeggen.
Ondertussen praten mijn vriendin en haar man goed door, ook het onderwerp pleegzorg/adoptie ligt weer op tafel en gelukkig kan dit in alle openheid.
Bedankt voor het reageren, als er meer mensen zijn met een mening of ervaring lees ik het graag.
Hagar
Hagar ik heb er geen ervaring mee. Ondanks dat ik geen kinderwens meer heb, denk ik niet dat ik het zou kunnen doen. Vond het best zwaar, zwanger zijn en bevallen. Maar omdat het niet speelt, hoef ik er ook niet serieus over na te denken.
Je schreef adoptie is niet zo simpel meer. Uit China inderdaad niet, maar vrienden van mij hebben kinderen uit Polen geadopteerd. Vanwege de veel snellere en gemakkelijkere procedure en vanwege het feit dat het land veel dichterbij ligt (om evt roots op te zoeken).
joni
Ik heb zo'n adoptieprocedure van dichtbij meegemaakt en adoptiebureaus raden landen als Polen en Oekraïne nu zelfs helemaal af. Bijna alle kinderen hebben het alcoholsyndroom (FAS) dat leidt tot verstandelijke beperking en ernstige gedragsproblemen. Kinderen moeten voor aankomst in Nederland 'gekeurd' worden en komen de keuring bijna niet door. De kinderen die dit wel lukt, blijken later toch ernstige problemen te hebben en vandaar die houding van de adoptiebureaus.
Dat doen ze niet voor niets, want laten we wel wezen waarschijnlijk willen NL adoptieouders toch het liefst een blank kindje, maar dat schijnt in die landen toch echt een serieus probleem te zijn.
Adoptie
Ondertussen is de vervolgafspraak geweest. De gynaecoloog stuurt aan op draagmoederschap of adoptie maar wil eerst nog een ronde met Viagra proberen ook al is het niet heel duidelijk of dat echt werkt om het baarmoederslijmvlies te laten groeien. Mijn vriendin en haar man denken door, lezen zich in over adoptie en zijn er nog niet uit.
joni ja adoptie kan uit een aantal landen nog wel en pleegzorg is ook een optie. Maar dan kom je toch in een wereld van inderdaad wat Anna zegt kinderen die tijdens de zwangerschap misschien zijn blootgesteld aan drank of drugs en veelal in hun eerste maanden niet op tijd gevoed en geknuffeld zijn. Het grootbrengen van een kind met FAS, attachment disorder of andere adoptie problematiek is iets wat ze vast kunnen met heel veel liefde maar zal wel een heel andere wending aan hun leven geven. Gelukkig zijn ze nog redelijk jong en hebben ze wat tijd om een beslissing door te denken.
Verder
Mijn vriendin is nu acht weken zwanger na (letterlijk) de tiende IVF poging maar nu met gebruik van Viagra. Het hartje klopt, alles lijkt goed te gaan. Heel mooi nieuws en heel spannend.
Nogmaals bedankt voor alle reacties,
Hagar
Hagar
Ik lees je bericht bij toeval. Ik kom hier normaal nooit, maar laat ik je wel als eerste feliciteren. Het is nogal wat wat hoeveel moeite jullie er voor hebben moeten doen. Ik wens jullie een zorgenvrije zwangerschap.
Geboren
De zoon van mijn vrienden is geboren, na een vrij makkelijke zwangerschap! Hij is gezond en met de ouders gaat het ook goed. Wat een zegen!
Wat mooi
..dat het nu toch zo'n wending heeft genomen. Alle betrokkenen van harte gefeliciteerd!
Geweldig
Ook namens mij felicitaties.
Van harte
Fijn dat het toch nog zo mocht zijn dat ze zelf alles mocht beleven.
draagmoeder...
Ik heb toevallig recent een paar verhalen gelezen over draagmoederschap. Deze vrouwen schreven dat ze tijdens het draagmoederschap de situatie compleet anders ervaarden (ervoeren?? begin nu even te twijfelen) dan bij een "eigen kindje". Maar dat zal wel per persoon verschillen. Wel heel mooi als iemand dat voor een dierbare wil of kan doen!
