Dilemma "Wel Of Geen Baby?"
Mijn naam is Marco, 47 jaar en woonachtig in Utrecht samen met mijn vriendin Vanessa. Ik heb een zoon van bijna 14 jaar. 2 jaar geleden leerde ik Vanessa kennen, ze is 15 jaar jonger en wil nog graag kinderen.
In mijn hoofd had ik mijzelf zo ingeprent dat dit een afgesloten hoofdstuk voor mij was (12 jaar geleden gesteriliseerd) en bevestigde dit ook keer op keer naar haar. Onze relatie heeft zich ontwikkeld tot een "super-relatie" en aangezien ik met Vanessa een toekomst aan het opbouwen ben, kon ik het dilemma niet alleen bij haar neerleggen. Ik ging bij mijzelf de vraag onderzoeken "Wel Of Geen Baby?" ofte wel mijn verantwoordelijkheid nemen.
Zo eenvoudig was dat niet omdat ik vol oude overtuigingen zat die mij ervan weerhielden om werkelijk te voelen wat mijn hart mij over kinderen vertelde. Tevens speelden de emoties "angst en overgave" een rol in mijn proces.
Ik ben benieuwd of je je herkend in dit dilemma, de relatie niet op te willen geven en het gevoel hebben te moeten kiezen tussen de relatie of de kinderwens van de partner.
Rationele denker...
Wat zegt je hart?
Vooral eerlijk blijven.
Ik heb dit dilemma nooit gehad. Maar wat ik wel weet is dat ik geen kind zou willen van een man die liever geen kinderen (meer) wil. Ik zou liever zelf de keuze hebben om dan geen moeder te worden of een andere "donor" te vinden. Kan je een goede liefhebbende vader zijn als het kind niet echt gewenst is? Moeilijk hoor, inderdaad, wat zegt je hart?
keus lijkt me eerder: relatie plus kind of geen relatie..
Ik herken je situatie beslist; ik was ooit die veel jongere vriendin met een gesteriliseerde oudere vriend zonder actuele kinderwens. Nu hebben we twee fantastische kinderen samen waar hij dol op is. En hij was een stuk ouder dan jij toen die kwamen...
Dus ja, het is wel eerlijk van je dat je aangeeft dat je misschien echt geen kind meer wilt. Maar tegelijk lijk je ook wel te beseffen dat het niet eerlijk tegenover je vriendin is haar een kind te ontzeggen. Bij vrouwen van net 30 weet je dat de kans nogal groot is dat die een kind willen nietwaar? Dus de keus is niet relatie of kinderwens, maar relatie + kind óf geen relatie meer... Dat je dacht klaar te zijn met kinderen betekent niet dat je niet kunt houden van een kind dat er in de nieuwe situatie misschien toch komt. Word je echt helemaal naar van de gedachte van opnieuw een baby, opnieuw een kleuter, alle fases weer doorlopen? Dat kan. Wees dan eerlijk tegen je vriendin en stop zo snel mogelijk met deze relatie. Niet omdat je niet van haar houdt, maar omdat je haar gunt wat je zelf al hebt ervaren. Geef haar de kans moeder te worden, zoals jij al vader bent.
Zit je er niet speciaal op te wachten maar kun je er best mee leven als zij graag wil? Ga ervoor! Blijf je hartstikke jong bij 
.
Succes met de keus.
bij twijfel niet inhalen
Een kind is geen plant die je bij het grof vuil zet als je 'm zat bent. Of een hond die je je vriendin 'gunt' (en die ze meeneemt als het uitgaat tussen jullie). Een kind is voor altijd.
Bovendien is de kans op herstel van de sterilisatie na 12 jaar heel klein, en je vriendin wist vanaf het begin dat ze een relatie aanging met iemand die geen kinderen meer wilde of kon krijgen.
@Jasam
Je hebt hierin helemaal gelijk...rationele denker. In 2008 ben ik het pad van mijn hart gaan onderzoeken. Mijn hoofd en hart lagen niet op één lijn. Als ik iets met mijn hoofd besloten had dan voelde dat niet goed en als ik iets deed vanuit gevoel dan ging ik het beredeneren....gevolg: continue conflict met mijzelf en mijn naasten natuurlijk.
De afgelopen 5 jaar heb ik heel hard aan mijzelf gewerkt, emoties zoals angst en controlegedrag losgelaten. Ik durf mij nu over te geven aan "dat wat is".
Die rationaliteit gebruik ik nu voornamelijk nog in mijn werk als commercieel directeur maar als het om dit soort levensvraagstukken gaat, dan kan ik inmiddels naar mijn hart luisteren....dank je voor je feedback....
@Wil40
Eerlijk blijven....dat heb ik vanaf het begin van onze relatie gedaan. Ik ben altijd heel eerlijk geweest over dat ik geen kind meer wilde. Toch bleven wij in onze relatie en onszelf investeren en bleven wij de verdieping zoeken. Ook Vanessa heeft haar moederwens aan alle kanten onderzocht en op een gegeven moment confronteerde ze er mij ook mee dat te gaan doen. En om eerlijk naar mijzelf te kunnen blijven kijken....ben ik dat gaan doen....eerlijkheid is de basis voor vertrouwen en vertrouwen is de basis voor liefdevolle relatie....ik begrijp jouw vraag volkomen....ik denk inderdaad dat iemand geen liefdevolle vader kan zijn als het kind niet gewenst is.....dank je wel voor jouw visie....
