al wat ouder en toch niet kinderwens opgeven

Cinderella

Je kunt ook zonder directe gegevens iets over een kind vertellen. Gaan jullie wel eens samen op vakantie? Zit hij op een sport? Loop je wel eens tegen een probleem aan met hem? Of is er iets wat je juist heel erg leuk vindt. Ik ben daar echt benieuwd naar.

te persoonlijk

ik ben ook erg benieuwd naar of jij weleens met je kinderen tegen problemen aanloopt. of ze op een sport zitten of dat ze vriendjes hebben. doe je wel eens wat leuks met ze.

ik vind het namelijk nogal vrijpostig om dit soort dingen te vragen. Doet me denken aan bureau jeugdzorg waar ik ooit stage liep en mijn mond openzakte en nooit meer dicht ging. wat gaat het andere mensen aan om dit soort informatie te vragen

- nee we gaan nooit op vakantie, mijn zoon is een van die kinderen die zes weken bij oma in een warme flat worden gedropt en elke dag op de parkeerplaats rondlopen op kapotte slippers en soms zelfs gewoon de hele vakantie op regenlaarzen omdat we geen kapotte slippers konden betalen.
- nee hij zit niet op een sport. is negen en kan ook nog niet zwemmen. op een sport vind ik niet belangrijk, hij zit wel de hele dag op zijn ipad die ik via een kennisje voor een schijntje heb kunnen regelen, vindt hij net zo leuk hoor en scheelt veel in tijd en kosten
-loop nooit tegen een probleem met hem aan want zie hem eigenlijk niet zoveel. hij is op school of op straat of bij zijn vader of hij loopt op de parkeerplaats op kapotte slippers. als ik hem zie gooi ik hem wat snoep toe en dan is hij meestal wel rustig.
- vind eigenlijk niks met hem heel erg leuk. je de kinderalimentatie vind ik wel leuk kan ik lekker sigaretten en lipgloss voor mezelf van kopen.

rare vragen

ja had idd al geantwoord en daarnaast vind ik dit echt rare vragen. waarom zou ik niet met mijn kind op vakantie gaan of iets leuks met hem doen ofzo. heb nog nooit zulke rare dingen aan iemand gevraagd. denk dat iemand me dan keihard uitlacht en terecht.

Cinderella, voor terughoudendheid ben je wat te laat

We zijn je kinderwens aan het bespreken, dus de grens van vrijpostigheid is allang overschreden.

Wat reageer je aangebrand en negatief op mijn vragen. Zelfs forumleden die reden hebben om Jeugdzorg te wantrouwen, zijn guller met informatie dan jij en geven ook een meer volwassen antwoord dan jij. Mijn hemel, die fase heb ik met mijn dochters járen geleden al afgesloten.Dus kan ik drie kanten op denken: je hebt geen zoon, je zoon woont niet bij jou en je hebt geen contact met hem, óf je hebt al dan niet terecht zoveel meegemaakt op het gebied van jeugdzorg, dat je niemand meer vertrouwt, dus is een vraag over wat hij leuk vindt al hoogst verdacht. Tenzij hij een zeer unieke sport beoefend, lijkt het mij knap als iemand hem op kan sporen n.a.v. 'hij zit op voetbal'.

Je maakt jezelf echt ongeloofwaardig en dat is ontzettend jammer. Door dit gedrag hebben mensen niet altijd door wanneer je de waarheid vertelt en géén onzin vertelt en tonen dan geen begrip, hulp of steun. Je maakt het je vanaf het begin van dit draadje zo totaal onnodig ingewikkeld. Ik zou daarom eigenlijk willen vragen of je nu éindelijk wilt stoppen die onzin. Wees eerlijk tegen jezelf over wat haalbaar is, wat belangrijk is, wat werkelijkheid is en wat niet. Voor ons hier op dit forum gaat het leven gewoon verder, wat jij ook beslist of doet, of bedenkt. Dus als je onze adviezen niet ter harte wilt nemen, is dat een keus, maar draai je niet nóg dieper in die onzin. Dat staat je niet.

Knor

Ze geeft helemaal geen antwoord. Ze praat tegen ons, maar ze geeft nergens antwoord op.

Nog even Cinderella

Door je reactie, de voorlaatste, constateer ik dat je aanwezigheid op dit forum is begonnen bij het opstarten van dit draadje. Anders had je al zoveel over mij geweten, dat je de antwoorden op je vragen al had kunnen weten. Ik ben daar nogal open mee hier.

waarom ben ik ongeloofwaardig. omdat ik het niet snap dat ij allemaal dingen over mijn kind wil weten. wie ben jij dan vanwaar jouw vragen.

kan me niet voorstellen dat ik zulke vragen aan een wildvreemde ga stellen, komt heel vreemd over.

Cinderella

Leuk voor je zoon dat hij dus wel 'brusjes' heeft. Hoe oud zijn die? En toch zou ik de optie (je ex man als donor) niet helemaal uitsluiten, mocht het met een relatie niet vlotten. Heb je een beetje goed contact met hem en zijn nieuwe vrouw?

verschilt per situa

waarom wil jij dat allemaal weten en waarom is het per definitie leuk voor een kind dat een vader met een andere vrouw kinderen heeft gekregen. ik vind dat nogal kort door de bocht, hier wordt gesuggereerd dat het niet leuk voor mijn kind zal zijn als ik nog een kind krijg omdat er zoveel leeftijd tussen zal zitten waarom is het dan wel leuk als een vader die wel heeft waar wellicht ook verschil in leeftijd tussen zal zitten...

of geldt dan ook weer zo van als de kideren er eenmaal zijn maakt niemand het meer wt uit...

ik bedoel alleen maar generaliseer niet zo je weet niks van een situatie dus te kort door te bocht te zeggen dat dingen leuk zijn.

net zoals een nieuwe vrouw altijd bonusmama genoemd moet worden en dat je bijna in extase moet zijn dat je kind nog een kadomama heeft. dat verschilt echt per persoon hoor en per situatie.

Oké, blijkbaar zijn de verhoudingen onderling niet zo best allemaal. Wat jammer! Bedenk dan wel dat je kind al leeft in 2 gezinnen. Hoe is het voor hem als er straks nog een man èn een baby bij komt dan?

steeds meer contat met de vader natuurlijk

ja dat kan je natuurlij kook aan mijn ex vragen hoe het voor het kind is om daar nog kinderen bij te krijgen, heb het idee dat hij nooit dergelijke vragen heeft gekregen.

ik denk dat je moet doen wat goed voelt. en een kindje is heir erg welkom.

ik heb verder ook niet echt wat met mijn ex en zijn gezin te maken. we hebben saemen een kind en daar hebben we overleg over en geven belangrijke zaken door. daar is eigenlijk nooit iets mee. maar dt contact wordt natuurlijk wel steeds minder en ik kan em voorstellen dat als mijn zoon over een aantal jaar 20 is dat je elkaar eigenlij kniet meer stpreekt tenzij er bv een ernstig ongeval is gebeurd. mensen gaan ook verhuizen en ik en zeker niet van plan om de rest van mijn leven hier in deze streek van nederland te bliven wonen. je bent niet voor niets uit elkaar natuurlijk. kan me voorstellen dat je elkaar nog een kee rziet op een huwelijk ofzo maar de levens gaan wel verder.

ik bedoelde.

ik bedoel steeds minder contact

nee

Dat kan ik niet aan je ex vragen, want die is hier niet, toch? Maar ik denk dat je wel moet bedenken dat je zoon ook een belangrijk deel van zijn leven in het gezin van jouw ex doormaakt. En daar dus al heeft meegemaakt dat er brusjes bij kwamen.

Denk je dat je zoon het leuk zou vinden als jij ook nog een baby krijgt? Of vind je dat dat er niet toe doet?

weird

wat is dat nou weer voor vraag.

ik heb nog NOOIT aan een moeder met een kinderwens gevraagd

Vind je ook dat het er niet toe doet wat je andere kinderen ervan vinden dat jij nog een baby wilt.

Ik zou misschien wel vragen hoe de andere kinderen het vinden maar nooit zo'n typische vraag erachter zo van of vind je dat dat er niet toe doet. weird.

meervoud

Waarom praat je ineens in meervoud? We hebben het niet over andere kinderen, maar om een kind, je zoon namelijk.
Voor mij zou een kind van al negen en 40 plus een reden zijn om geen kinderen meer te wensen, en al helemaal niet als er geen man in mijn leven is. Omdat als het niet goed gaat het ook ten koste gaat van het andere kind. En als het wel goed gaat, levert dit kind ook heel veel in.

er valt nooit iets over te zeggen

is ook als je 27 bent met twee jaar verschil tussen de kinderen. daar kan je ook nadelen over verzinnen. er is altijd wel wat. er zijn ook echt zat voorbeelden van gezinnen met veel leeftijd tussen de kinderen.

om nog maar even bij bibi breijman te blijven, die scheelt echt wel veel met haar broertje en zusje maar in zowat elke vlog zitten ze daar als de beste vriendinnen.

zie ook zat gezinnen met de kinderen heel keurig kort op elkaar gekregen en alleen maar stress en ruzie.

laat iedereen toch lekker in zijn of haar waarde.

kind is geen wehkampgids

en als ik had mogen uitkiezen had ik ook niet hiervoor gekozen, had ook liever drie kinderen van dezelfde man voor mijn dertigste gekregen. maar zo zit het leven niet in elkaar. op het gebied van kinderen krijgen gelden er geen eerlijke regels, het gaat zoals het gaat.

koningskoppel

naast mij woont een koningskoppel, jongetje van 9 meisje van 7. nou ik zou er niet mee willen ruilen, kinderen kunnen het helemaal niet goed vinden, veel ruzie, moeder gaat elke keer apart met die kinderen dingen doen want echt leuk is het niet als ze met allebei op stap gaat. dat kan ook dus ondanks het perfecte plaatje

Jenner en Kardashian

stel ik krijg nog een kind en er zit 11 jaar tussen mijn kinderen. ja dat is aardig wat.

Maar over 25 jaar is die 11 niet meer echt van belang hoor, dan heb je een kind van 36 en een kind van 25. Het kan nog wel zijn dat het kind van 25 nog eerder kinderen gaat krijgen dan het kind van 36. En ja dan kijk ik weer naar een bekend iemand..

Kylie Jenner heeft eerder een kind gekregen dan haar zus Khloe Kardashian. Alles vloeit gewoon prima in elkaar over en niemand heeft ergens problemen mee daar. Lijkt me heerlijk zo'n familie die elkaar lekker accepteren en van elkaar houden en af en toen eens lekker ruzie maken maar wel familie zijn. Die niet zeiken over verschillende vaders of over grote leeftijdsverschillen.

Ook al vind ik

Sommige antwoorden van cinderella op zijn zachts gezegd onverwacht en snap ik het drukmaken om bn-ers en hoe er wel of niet op hen wordt gereageerd niet zo, toch vind ik sommige reacties en vragen van wat stamgasten van dit forum ook wel -eh- ongebruikelijk (als ik dan toch in de understatements bezig ben). En ik heb erg gelachen om de beschrijving van het parkeerplaats-kind.

Ik snap de wens voor nog een kind heel goed en heb m ook gekend. Ik vind de grens trekken om niet met donoren etc in zee te willen helemaal niet verwonderlijk. Ook ik ken meerdere stellen die een kind krijgen ‘against all odds’ en ondanks de risico’s en snap heel goed dat je je daar niet door laat weerhouden als de wens diep zit. Dat is gewoon enorm persoonlijk.

Ik snap ook dingen niet, voor de volledigheid; het gedoe over bn-ers, het stropoppen, (groot)ouders in dit stadium betrekken, heel veel interpreteren als kritiek wat hier -in mijn beleving- wordt bedoeld als meedenken.

Alle argumenten die weer hier kunnen oppennen kunnen volgens mij het moeilijk winnen van een diepgeworteld gevoel van (nog) een kind willen. Natuurlijk zijn daar grenzen in (dat was bij mij helaas zo) maar zoals ik cinderella situatie lees valt dat reuze mee.

Invulling aan de persoonlijke noot: ik heb een kindje verloren na 17 weken zwangerschap en ‘mocht’ daarna om medische redenen niet voor nog een poging gaan. Hoe dankbaar ik ook ben voor mijn heerlijke gezin, het heeft me echt pijn gedaan en het blijft een gemis, wat wel slijt en het is echt goed zo maar ik doe er niet luchtig over.

vrouwen

het valt mij op, ik bedoel jou daar overigens niet mee ely, dat vrouwen die zelf heel graag een of meerdere kinderen wilden en bij wie dat in eerste instantie niet lukte zich erin vast bijten en er heel heel heel veel voor over hebben desnoods heel veel jaren achter elkaar.

En als de kinderen dan eenmaal binnen zijn snappen ze ineens de kinderwens van een ander niet meer.

Ik weet hoe prachtig het is om een kindje te hebben ik zal dus nooit tegen een vrouw met een kinderwens of het nou haar eerste kind is of haar tiende zeggen dat er meer is op de wereld of dat ze het los moet laten of zo van er is meer in het leven...misschien vind je het leuk om te reizen oid...

musetta

Ik ben geen musetta hoor.

Cinderella

Ik hoop niet dat je ook mij bedoelt in reactie 323. Als dat zo is, mag je mij van dat lijstje vrouwen schrappen. Ik snap een diepe kinderwens ontzettend goed. Dus ook van andere vrouwen.

kaaskopje

ok dat is lief van je kaaskopje

Ely

Ik heb mijn zoontje met 28 weken verloren en was de zomer erna helemaal gefixeerd op zwanger worden. Dat is te verklaren maar niet "gezond". Later heeft mijn kinderwens me weer veel te veel beziggehouden. Dus ik begrijp het fenomeen.

Ik denk van wat ik gelezen heb van Cinderella, dat het niet meevalt.

Cinderella

Je laatste reactie maakt het wat moeilijker om dit toch te plaatsen. Ik had dit gisteravond al geschreven.:

Een forum als dit, zit inderdaad vol vreemden, maar toch vraagt iedereen elkaars mening alsof we bekenden van elkaar zijn . Er worden vragen en verhalen over de meest intieme onderwerpen uitgewisseld. Dus vragen zoals ik gesteld heb, zijn misschien wel enigszins"brutaal" en persoonlijk, maar de oorzaak ligt bij jouw antwoorden. Normaal zou ik nooit verder gaan dan "goh leuk joh, nog een baby? Waarom niet?". We hadden vroeger een kennis, die op haar 39ste een relatie had en zwanger raakte. Vader nam de kuierlatten, kennis was desondanks erg blij met de zwangerschap. Het was haar eerste kind, dus eigenlijk een geweldig cadeautje. Door de jaren heen komen we elkaar af en toe tegen en we hebben de indruk dat dit kind tot een leuk mens is uitgegroeid. Daar ben ik blij om, ik had niet anders verwacht.

Ik heb totaal niets op een laat ouderschap tegen, maar ik heb wel mijn grenzen. Daar hoef jij niet wakker van te liggen, maar als jij de mening van "wildvreemde" mensen wilt horen, moet je niet raar opkijken als die vreemden meer van je willen weten, zodat zij zich een beeld kunnen vormen over jou en de omstandigheden. Als je geen vragen van vreemden wilt, is dit forum misschien niet de juiste plek vooe jou om tot een beslissing te komen of gelijkgestemde vriendinnen te vinden. Dan kun je het ook af met een blog, die je al dan niet publiceert. Misschien werkt dat beter voor jou. Een beetje mijmeren over wat je graag wilt en hoe je dat wilt bereiken. Tot je een beslissing kunt nemen. Maar dan moet je de reactieknop wel uitzetten.

Wat de mening van je zoon betreft... Eerst wil ik zeggen dat ik het fijn vind, dat je daar nu toch meer over hebt verteld. Opeens is daar dan toch een klein glimpje in jullie leven. Maar nu je zoon dus. Normaal gesproken overleg je niet met je kinderen of er meer mogen komen. Ik vind ook niet dat jij met je zoon hoeft te overleggen. Maar ik vind wel dat je rekening met hem mag houden. Als er 11 of 12 jaar verschil is, zitten beide kinderen in een totaal andere belevingswereld. De oudste kon altijd op jouw volle aandacht rekenen, dat wordt anders. Maar de verhoudingen zullen ook nooit als van twee kinderen in dezelfde leeftijd worden. De kans is groot dat je zoon bij de opvoeding betrokken gaat worden. Dat hij moet oppassen e.d., dus meer een grote oom wordt dan broer. Als dat later weer rechtgetrokken wordt is dat fijn uiteraard. Ik zelf heb met mijn zes jaar oudere zus een ander contact als met de zus daartussenin. De oudste is toch een beetje de kritische "tante" waarbij ik me nog steeds de jongste voel en dat dus al met zes jaar verschil. Laat staan met 12.

ach ik ken gezinnen waarbij de kinderen nog heel veel meer schelen, wie ben ik daar dan om wat van te zeggen. of een biologisch en een geadopteerd kind of weet ik veel wat. samengestelde gezinnen of moeders die ineens met hun lesbische vriendin gaan trouwen.

ja daar kan ik ook van alles over roepen.

als ik de kans krijg met een lieve man dan neem ik die natuurlijk en dan zal je zien dat het alemaal helemaal goed komt omdat er geen enkele reden van te voren is om aan te nemen dat het niet goed komt.

in de gevallen die ik heb gezien is het juist een hee l leuk geheel geworden juist vanwege dat leeftijdsverschil. kan me ook voorstellen dat het niet altijd zo leuk uitpakt maar dat kan ook met netjes twee jaar ertussen.

vriendin van me kreeg nog een zusje toen ze 16 was, moeder was 43. drie jaar later kreeg zij zelf haar eerste kind en later kreeg ze er nog twee. is altijd superleuk als ik daar ben, hele warme famile en dat zusje van haar zit zeker niet op de rode stoel met boven haar een bordje dit kind had nooit geboren mogen worden. iedereen in die kamer is gewoon welkom en hoort erbij. en haar moeder is ook harstikke blij met dat tweede dochtertje, is wel echt een verrijking van het leven als ik dat zo zie.

Kaaskopje.

Dat is jou persoonlijke ervaring met een 6 jaar oudere zus. Mijn ervaring is dan weer totaal anders, het tegenovergestelde. Meer zoals Cinderella beschrijft in #330.
One big happy family.

Je krijgt een 2e, 3e of 10e kind omdat je dat als ouders graag wilt. Niet "omdat de band dan later zo leuk is tussen de broers/zussen" dat is koffiedik kijken. Ook niet omdat het kind dat er al is "het leuk of niet leuk" zal vinden. .

Dan kan je je kind beter een puppie geven op zijn verjaardag.

Wat ik meer een nadeel zou vinden om boven de 40 nog een kindje te krijgen is mijn eigen leeftijd. Sta je met 45 jaar weer op het schoolplein om je kind naar groep 1 te brengen. En met 60 jaar heb je nog een puber in huis. Help. Maar ook dat is mijn persoonlijke gevoel. Toch vermoed ik dat als het zo is dat je daar in mee groeit, dat zie ik ook om me heen bij oudere ouders. Als het kindje erg gewenst dan accepteer je dat makkelijker lijkt mij. Weer opnieuw in de knutselwerkjes