7 april 2025

Ik was ‘heel even’ boven en mijn peuter veranderde het huis in een kunstwerk

Als ouder leer je al snel één belangrijke regel: als het stil is, is er iets mis. Toch trapte ik er weer in. Ik dacht dat ik maar een paar minuten weg zou zijn, maar één taakje werd er twee, toen drie en voor ik het wist was ik veel te lang boven. Blijkbaar was dat ruim voldoende tijd voor mijn peuter om een compleet kunstproject en zichzelf om te toveren in een levend schilderij.

De korte afwezigheid die alles veranderde

Het begon als een doodnormale dag. Mijn peuter speelde braaf in de woonkamer. Ik had een kop thee gepakt en besloot snel de was even te doen. Maar ja, als je dan toch boven bent, kun je net zo goed even een wasje vouwen, toch? En oh, dat bed verschonen stond ook nog op mijn lijstje. En voor ik het wist, was ik verdacht lang weg.

Had ik toen meteen moeten rennen? Ja. Heb ik dat gedaan? Nee.

Ik liep nietsvermoedend terug naar beneden en bleef stokstijf in de deuropening staan.

Wat is dit?

Daar stond mijn kind. Van kruin tot tenen ingesmeerd met verf. Handjes, voetjes, gezicht, haar – alles. Maar dat was nog niet het ergste. De muren? Nieuwe kunstwerken. De bank? Een modern meesterwerk. Mijn witte gordijnen? Niet meer wit. En in het midden van dit alles stond mijn peuter, met een grijns van oor tot oor en een kwast in de hand.

"Mama, ik ben een tijger!"

De grote schoonmaak en mijn mentale breakdown

Waar begin je als alles onder de verf zit? Eerst het kind? Eerst de bank? Eerst jezelf even resetten en de neiging onderdrukken om te gillen? Ik koos voor optie drie en haalde diep adem en begon toen aan de reddingsoperatie.

De peuter: onder de douche. De verf? Natuurlijk op waterbasis, dacht ik. Nee dus. Schrobben, boenen, haar insmeren met shampoo. Hij vond het hilarisch.

De muren: schrobben, babydoekjes, alles erop en eraan. Niets hielp. Lang leve de verflagen die we later moesten aanbrengen.

De bank: daar hebben we het niet meer over.

Conclusie

"Heel even iets doen" bestaat niet als je een peuter in huis hebt. Stilte is een duidelijke waarschuwing. Peuters en verf zijn een levensgevaarlijke combinatie. En het allerbelangrijkste? Als je kind ooit roept dat hij een tijger is… ren dan METEEN.

Reacties

Plaats een reactie

Vul een reactie in.
Vul a.u.b. je naam in.
Vul a.u.b. je e-mailadres in.