Babyhuiltjes: ze zijn niet allemaal hetzelfde, maar hebben wel 1 ding met elkaar gemeen: ze doen iets met een mens. We kunnen dat niet lang verduren. En dat is maar goed ook. Het is namelijk zo bedoeld, evolutionair gezien, dat een baby niet lang of zonder nabijheid huilt. Dat was namelijk veel te gevaarlijk, er zou zomaar eens een roofdier op af kunnen komen. Dat er iets in ons getriggerd wordt wanneer een baby huilt, is dus de bedoeling.
Kort antwoord: nee. Lang antwoord: iets wat meespeelt bij het huilen van een baby, is dat we huilen door onze volwassen bril bekijken. Huilen associëren we met pijn. En we willen natuurlijk niet dat een baby pijn heeft. Dus onze eerste reactie is het huilen stoppen, door te troosten, te wiegen, te voeden, of bijvoorbeeld een speentje te geven. Met de allerbeste intenties uiteraard.
Het huilen stopt. We kunnen weer rustig ademen. Maar hoe zit dat bij je baby? Waarom was je baby aan het huilen? Door het huilen te stoppen, ga je mogelijk voorbij aan de oorzaken van het huilen. Wanneer je baby huilt, wil deze iets aan je vertellen. Hij kan dat niet op een andere manier. Huilen is het communicatiemiddel van je baby.
Wanneer je baby huilt, kun je stoppen met wat je doet, kijken naar je baby en luisteren. Je baby kan namelijk verschillende soorten huiltjes aan je laten horen. Tot een maand of vier communiceren baby’s door vijf verschillende huilgeluiden volgens de Dunstan Babytaal methode.
Iedere huilgeluid komt voort uit een andere oorzaak. Door goed naar het huiltje te luisteren, voorafgaand aan het harde “paniekhuilen”, kun je ontdekken welke behoefte je baby heeft op dat moment. Het huilgeluid is gekoppeld aan een reflex vanuit die specifieke behoefte (zoals honger of willen slapen), daardoor klinken ze allemaal anders. Misschien heb je er al verschil in al ontdekt? Natuurlijk maakt een baby meer (huil)geluiden, maar deze vijf geluidjes zijn de bekendste.
Wil je meer weten over deze geluiden? Volg dan een cursus Dunstan babytaal, kijk op deze website waar een trainer in jouw buurt zit. Je gaat dan samen voorbeelden bekijken en oefenen met het herkennen van de huiltjes.
Baby’s kunnen ook huilen om andere redenen naast deze vijf basisbehoeftes. Daar zijn weliswaar geen specifieke geluiden aan gekoppeld maar deze verschillende mogelijkheden kunnen je wel helpen om op zoek te gaan naar de oorzaak bij jouw baby.
Naast het huilen vanuit basisbehoeftes, kan een baby ook huilen om emotionele of lichamelijke stress. Je baby huilt dan om spanning te ontladen of om iets te verwerken. Oorzaken hiervoor kunnen zijn ontstaan tijdens de zwangerschap of bevalling. Misschien is het wel spannend geweest en dan heeft je baby dit ook meegekregen. Je baby kan dan soms uren achter elkaar huilen en je kunt ook veel spanning zien bij je baby zoals overstrekken of gebalde vuistjes.
Wat ook een oorzaak kan zijn, is wanneer een behoefte onvervuld is. Naast die 5 bovenstaande behoeftes, heeft een baby ook nabijheid nodig. Dat is een levensbehoefte, overdag en ’s nachts. Soms wil je baby dus gewoon lekker bij je zijn.
Verder kan je baby overprikkeld raken. Alles is nieuw, en hij kan dat nog niet filteren. Dus hoe zorg je ervoor dat je baby niet te veel prikkels krijgt op een dag. Soms huilt je baby vanuit ontwikkelingsfrustraties, hij wil iets kunnen en het lukt nog net niet. Hoe ga je hier dan mee om? Vanuit die frustraties blijft je baby oefenen, tot hij het kan. Natuurlijk begeleid je je baby hierbij en support je hem. Hier verzamelden we tips om overprikkeling bij baby's te voorkomen.
Een andere reden waarom je baby kan huilen, vanwege stress, is als je baby lichamelijke pijn heeft. Dat kan soms beangstigend zijn, en dan kan het emotionele pijn worden. Het is belangrijk dat je uitsluit of er medisch iets aan de hand is.
Een baby kan ook huilen door angstige ervaringen zoals schrikken, of om iets te verwerken dat angstig was. Verder is het heel belangrijk dat je je realiseert dat een baby emoties van anderen kan aanvoelen. Een baby laat soms aan de buitenkant zien wat er aan de binnenkant speelt bij de vader of moeder. Je kunt benoemen aan je baby wat er speelt en vertellen dat het jouw ding is en dat je baby er niets aan kan of hoeft te doen. Ook als je kindje ouder is, wil die een oprechte papa of mama. Dus wanneer je niet goed in je vel zit, maar je doet net alsof, dan zal je kindje daar doorheen prikken. Zorg dus goed voor jezelf, dan kun je ook goed voor je baby zorgen.
Wanneer je goed voor jezelf zorgt, ben je beter in staat om sensitief en responsief te reageren op het huilen van je baby. En dat is een belangrijke voorwaarde voor een veilige hechting. Als je baby gaat leren dat je steeds op dezelfde manier, dus voorspelbaar, reageert op zijn behoefte, dan geeft dat een heel veilig gevoel. Je baby weet dan dat zijn behoefte er mag zijn en dat zijn ouders hem helpen om die behoefte te vervullen. Vanuit hechting gaat je baby autonomie ontwikkelen. Je baby heeft jou eerst nodig hiervoor, hij kan dat nog niet zelf.
Blijft je baby huilen en heb je uitgesloten dat er medisch iets aan de hand kan zijn? Dan is het belangrijk om nabijheid te bieden en je baby bij je te laten huilen. Vertel hem maar dat het okay is en dat je er voor hem bent. Het kan zijn dat je baby op dat moment iets aan het verwerken is. En die doet dat graag met jou, heeft jou daarbij nodig zelfs. En ga ook eens bij jezelf na, of jij nog een verdriet te verwerken hebt, onderliggend?
Wil je eens met een professional praten over het huilen van je baby? En over wat dat met jou doet? Schakel dan een babycoach in, via de website www.debabycoach.com vind je een babycoach in jouw buurt.
