10 juli 2019 door Paul Morsch
Astrid en Paul proberen zich als ouders van hun drie kinderen Bram (5), Anne (10) en Lot (11) zo goed mogelijk door het leven te worstelen.
‘He Anne. Kijk eens, ik zit in een appgroep voor het verjaardagsfeestje van Elles,’ zeg ik.
Anne begint te gillen. ‘Echt? Echt?’ Daarna nog meer gegil en ze wappert met haar handen.
‘Goed nieuws begrijp ik?’
‘Super. Alle coole chicks komen bij Elles en ze gaat skydiven met haar feestje.’
‘De moeder van Elles vraagt of je volgende week dinsdag of donderdag kunt. Zal ik maar gewoon ja zeggen. Ga je een keertje niet naar voetbal.’
‘Duhuh. Lachen pap. Op alles ja zeggen.’
‘Iedereen kan volgende week donderdag,’ zeg ik, ‘alleen de moeder van Lillith laat weten dat Lillith op dinsdag altijd paardrijdt en donderdags de districtstrainingen van turnen zijn.’
‘Dan moet Elles haar feestje verzetten,’ zegt Anne.
‘Doe niet zo gek, Elles heeft veertien kinderen uitgenodigd. Elke dag van de week heeft er wel iemand een training van het een of ander. Lillith kiest er zelf voor paardrijden en turntraining voor te laten gaan. Als ze één keertje niet gaat turnen, kan iedereen. Dat zou al heel bijzonder zijn.’
‘Je snapt het niet pap.’
‘Krijg nou wat,’ zeg ik. ‘De moeder van Elles gaat toch nog even op zoek naar een andere datum. Of iedereen wil laten weten welke datums ze nog beschikbaar hebben tot eind juli. Waar ze zin in hebben.’
‘Pahap. Laat nou maar gewoon weten dat ik altijd kan.’
‘Nou ja vanaf zevenentwintig juli zijn we weg. Maar dan kunnen vast meer kinderen niet, want dan hebben jullie al een week vakantie. En wat zal ik zeggen over dertien juli? Het zou jammer zijn als je het voetballen tegen de moeders en de barbecue zou missen.’
‘Doe niet zo idioot pap. Dit is het feest van de eeuw. Seizoensafsluiting is volgend jaar ook gewoon. Geef nou maar gewoon op dat ik altijd kan.’
‘Grappig is het wel,’ zeg ik. ‘Het lijkt er op dat het feestje alsnog zonder Lillith is. Die Lillith is maar een drukke tante. De eerste keer dat Lillith kan, is de zevenentwintigste en dan zijn er al vier kinderen op vakantie.’
‘Nee,’ roept Anne en ze grijpt in het haar.
‘Wat is er? De moeder van Elles gaat heus niets plannen als er vier kinderen niet kunnen, als ze het al voor één afzegging wil verzetten. Misschien tillen ze het wel over de vakantie heen.’
‘Pap je begrijpt het niet.’
‘Beste vaders en moeders, wat lastig om een goed moment te kiezen voor een feestje met al die drukke kinderen. Elles vond het hééééél moeilijk en heeft uiteindelijk gekozen voor zevenentwintig juli. Super jammer natuurlijk dat een paar meiden er niet bij kunnen zijn, maar dat is even niet anders. Fijne vakantie allemaal en tot in het nieuwe schooljaar. Groep 7, wat worden ze al groot.’
‘Ma Elles heeft u verwijderd’
