23 december 2004 door Justine Pardoen
Maak plaats, maak plaats, maak plaats! Hoofdredacteur Justine Pardoen gaat haar huis en haar hoofd opruimen, om plaats te maken voor nieuwe dingen en gedachten.
Vandaag start de winterstop van Ouders Online. Vanaf 4 februari kunt u weer nieuwe artikelen en diensten van ons verwachten.
Met een volle wasmand in mijn armen stap ik op een speelgoed-autootje en donder ik met was en al de trap af. "En nu is het afgelopen", schiet het tijdens de landing door mijn hoofd. "Nu ga ik opruimen, alles opruimen".
Het afgelopen jaar is de situatie in huis nogal verergerd. Ik wil niet zeggen dat we aan het vervuilen zijn, want schoon zijn we wel. Maar het slibt hier dicht. Overal staan boeken in grote stapels, papieren met belangrijke zaken, maar ook papieren met onduidelijke krabbels, oude dozen – zowel vol als leeg – en jaargangen van diverse tijdschriften. Dat gooi je nu eenmaal niet weg. Er is zoveel dat de moeite van het bewaren waard is.
Al dat baby-speelgoed kan nu wel eens weg. Er slingeren hier zelfs muziek-instrumenten rond waar nooit muziek uit te halen valt. Hoe dat hier ooit terecht gekomen is, is me een raadsel.
Er staan vier poppenwagens omdat onze dochter nu eenmaal een groot gezin wil en manden vol andere poppenfrutsels. Bestaat er geen anti-conceptie voor poppenmoeders? Er staan bakken teken- en schildermateriaal waar wel dagelijks gebruik van gemaakt wordt, maar waardoor de halve woonkamer meer op een atelier lijkt dan op een gezellige gezinskamer.
Opruimen. Weg, weg, alles moet weg.
Ondertussen kom ik stapels oude foto's tegen. Nooit tijd gehad om ze in te plakken. Ik kieper ze allemaal in een grote doos. Elk kind zijn eigen doos. Dat is handig. Hebben ze ook iets te ontdekken later. Naar de kelder, weg ermee.
Zodra het weer het toelaat, ga ik een tafel buiten op straat zetten, met de overtollige kinderboeken. Geld doen in het potje mag, maar nodig is het niet. Ook mijn eigen romans moeten er maar aan geloven. De boeken die nu mijn geest voeden, liggen als stiefkindjes naast ons echtelijk bed (maar ook eronder en zelfs erin). Ook niet zo romantisch. Ik moet plaatsmaken, er zit niets anders op.
Weg dan maar, zelfs een uit elkaar gevallen Couperus, met pijn in het hart.
Al jaren koop ik weinig kleren. Maar ik heb ook al 20 jaar nooit iets weggegooid. Waarom eigenlijk niet? Ik pas er met mijn nieuwe lijf niet meer in, en ook al zou dat wel kunnen, ik wil het niet meer. De schoenen gaan ook mee.
Zo, dat ruimt op! Wat resteert: drie lange broeken, drie paar schoenen. Fijn overzichtelijk. De kleren van de kinderen stop ik erbij: stuk kan weg, goed daar maak ik iemand anders blij mee. Weg ermee.
In het proces gaan er ook wat oude gedachten mee de vuilniszak in.
De hang naar vrijheid, hopla! Geef mij maar de zelfgekozen gebondenheid van het moederschap. Weg met de angst. De angst voor falen, de angst voor succes. Weg ermee. Getob over het ouder wordende lijf, kom op zeg, volstrekt overbodig. De degeneratie voltrekt zich toch wel.
En als we dan toch bezig zijn, laten we dan ook alle terroristen en theocraten maar opruimen. Alle agressieve angsthazen, messentrekkers en haatzaaiers bij het grof vuil. Zo. Opgeruimd staat netjes.
Nu met heel veel lawaai op oudejaarsdag onze inwendige duivels nog verjagen, en dan kunnen we leeg en schoon het nieuwe jaar in.
In de maand januari gaan we ook op het kantoor van Ouders Online grote opruiming houden. Om plaats te maken voor nieuwe dingen. En om nieuwe plannen uit te werken.
Op vrijdag 4 februari starten we weer met nieuwe artikelen en nieuwe diensten.
We wensen iedereen fijne feestdagen en een zorgeloze kerstvakantie! Speciaal voor alle ouders die deze dagen hun kinderen of een geliefde extra missen, branden wij vanavond een kaarsje.
