25 juni 2019 door Eveline Krabbendam
Moederdag 2017. Maren was een jaar en 3 maanden en had al vaker wat stapjes gezet maar daar begon ze, aan 2 handjes, echt te stappen. Wat is dat als ouder toch weer een mijlpaal, zoals er zo veel zijn in die eerste jaren!
Wat ik toen nog niet wist, was dat het nog zo’n 4 maanden zou duren voor Maren eindelijk los zou lopen. Dat was best een lastige periode, we gingen op zomervakantie en ze kon zich eigenlijk alleen op handen en knieën voortbewegen, maar wilde alleen maar lopen. En lopen. En lopen. Even rustig op het strand zitten of uit eten gaan zat er bijna niet in, madam wilde alleen maar lopen. Toen ze in september eindelijk haar eerste eigen stapjes zette waren we echt blij! Overigens was ik daar niet bij, net zoals bij veel andere eerste keren van Maren. Of ze gebeurden op de crèche of bij mijn vriend. Gelukkig heb ik nog een poging bij Olivier, die in elk geval de eerste keer omrolde in mijn bijzijn!
Olivier was als kleine baby al snel groot, wat mollig en liefkozend noemde (en noem) ik hem mijn Michelinmannetje. Ook had hij een voorkeurshouding waardoor zijn motoriek niet zozeer echt achterbleef, maar misschien wel wat langzamer was dan andere kindjes. Ik maakte me op een gegeven moment wel een beetje zorgen, hij rolde bijna niet terwijl hij dat wel al kon. Gelukkig was het loos alarm en hij ontwikkelde zich gewoon in zijn eigen tempo, net zoals elk kindje eigenlijk.
Ik las ergens dat kindjes vaak tussen de 9 en 12 maanden beginnen met lopen en rond hun 14e maand zelfstandig kunnen lopen. Maren liep uiteindelijk pas met 19 maanden zelfstandig. Olivier is nu een jaar en 3 maanden, precies even oud als Maren destijds met Moederdag. Hij schuifelt nu langs de salontafel en zet voorzichtig een stapje als ik zijn handjes vast heb. Nog niet zo veel als Maren toen, maar het begin is er. We zullen zien of hij ook pas met 19 maanden losloopt. In elk geval zijn de eerste schoentjes gekocht en gaan we weer een nieuwe fase in!
