14 december 2007 door Sarcas
In Huize Sarcas heerst tevredenheid, hoewel er toch nog wel wat achterstanden ingelopen moeten worden.
De turbulente weken zijn voorbij en alles gaat nu van een leien dakje. Onze puber heeft zich nog wel eens gebrand aan de gestelde grenzen, en zich nog wel eens kwaad gemaakt als er iets leuks niet door kon gaan, maar nooit hevig en nooit lang.
In Huize Sarcas heerst tevredenheid. Die gemoedstoestand werd nog eens versterkt door de komst van het gevreesde Kerstrapport, dat dubbel meeviel. Eigenlijk had dochterlief helemaal niet door mogen gaan naar 3 Havo, maar haar nieuwe school durfde het wel aan, en was erg optimistisch over het wegwerken van de achterstanden. Mede daarom hadden we geen hoge verwachtingen van het Kerstrapport; dat zou immers pas het begin van een lange weg worden.
En zie daar: slechts twee of drie onvoldoendes voor de probleemvakken, en zelfs op dat front was de schade nog redelijk beperkt gebleven. De rest van de vakken mocht zich verheugen in waarderingen van rond de zeven. School blij, wij blij, iedereen blij!
Nou ja, iedereen... bijna iedereen. Ons kleine studiebolletje vond de cijfers te laag. "Tja," zo vonden wij, "je hebt twee jaar lang niets gedaan en alles overgeschreven van anderen. Dat valt niet zo maar in een paar weken in te lopen. Het is al heel goed dat je dit rapport hebt gehaald. Doe je best, dan zal het volgende nog weer beter worden."
Een deel van haar problemen komt voort uit het feit dat ze achter loopt. Voornamelijk qua schoolwerk, maar ook in haar algemene ontwikkeling. Dat bleek naar aanleiding van een test die we op haar laten uitvoeren om te kijken of er toch niet per ongeluk leerproblemen waren die we over het hoofd hadden gezien.
- "Wie heeft Amerika ontdekt?"
- "Eh, Napoleon?"
De test was op zich prima, een gewoon gemiddeld kindje, niets extreems, maar met een achterstand in algemene ontwikkeling en zaken die daar mee samenhangen. We zijn kindlief dus nu aan het bijscholen.
We praten bijvoorbeeld over politiek, om haar kennis en begrip over de Toestand in de Wereld te vergroten. We hebben het bijvoorbeeld over Wilders, een gegeven waarbij het uit de aard van het onderwerp lastig is om enigszins neutraal bij te blijven. Maar door haar Islamitische achtergrond hoef ik er gelukkig niet veel doekjes omheen te winden.
"Als ik erover nadenk is het dus een hele enge man," meldt ze na een lang en ingewikkeld gesprek waarin ik mijn genuanceerde standpunten over het onderwerp heb toegelicht. Kijk. Is het allemaal toch niet voor niets geweest.
Ook ons wekelijkse DVD-avondje is iets van toon veranderd. De nadruk ligt nu op 'films met inhoud'. Of in ieder geval meer inhoud dan 'ik ben populair en heb populaire vrienden' of 'ik kan toveren en beleef allerhande avonturen'. Nee, Arthouse! Nederlandse producties! Frans! Spaans!
En als klap op de vuurpijl hebben we het voorlezen weer geherintroduceerd. We lezen 'De Wereld van Sofie', waarin de filosofie op eenvoudige wijze uit de doeken wordt gedaan. Het zijn onderwerpen die we wel vaker hebben besproken, zoals godsdienst versus wetenschap, iets waar je niet over uitgepraat raakt...
En nu komt de kerstvakantie eraan. Madame heeft grootse plannen. Feesten, vrienden... Ikzelf wil de teugels toch wat strakker houden. Natuurlijk niet zó strak dat ze geen ruimte meer overhoudt om zelf na te denken, om zelf te experimenteren en dingen te ontdekken, goed of slecht. Maar wel strak genoeg om snel te kunnen bijsturen als dat nodig mocht blijken.
Zelfs in een wat strenger beleid kan vrijheid zijn. Het is meer dat we het raamwerk van het leven, de regelmaat en de orde, nu wat duidelijker handhaven.
Voor de rest moet ze beslist het leven verder verkennen. Als je je kind zo strak houdt dat het geen kant meer op kan, ben je volgens mij verkeerd bezig. Soms is het nodig om als ouders even op je strepen te gaan staan, wat een heilzaam effect kan hebben. Maar als het leed is geleden en de consequenties aanvaard en over zijn, dan moeten de teugels ook weer gevierd kunnen worden. De dame is maar één keer tiener, en daar moet ze wel van kunnen genieten.
