18 mei 2015 door Marie Louise Wibier
Marie Louise Wibier neemt ons mee in de wereld van de basisschool. Leerzaam voor beginners, herkenbaar voor gevorderden.
In deze aflevering: een bijzonder geval van 'ouderbetrokkenheid'.
Heel wat speciale opdrachten dit jaar: een werkstuk, een boekbespreking, en een spreekbeurt. Het is nu eenmaal belangrijk dat je goed leert oefenen om jezelf te presenteren en een groep te kunnen toespreken. Wat vroeger voor veel kinderen een gruwel was, wordt ze nu met de paplepel ingegoten.
Vorig jaar leek de spreekbeurt vooral een ding van de ouders. Je zag het eigenlijk al aan de onderwerpen. Waar de een vertelde over zijn hobby, of zijn favoriete dier, had de ander het over de zaak van zijn ouders en welke producten daar verkocht werden.
Een moeder ging zelfs zover dat ze een koffer vol accessoires meesleepte om alle producten te tonen. Allemaal leren attributen, van krokodillenleer en slangenleer. Het zag er wel cool uit, vond mijn zoon. Ze hadden zelfs een riem aan een wereldster geleverd. De bijbehorende replica werd ook nog even getoond. Mijn zoon vond het zielig voor de slangen en de krokodillen. En voor die wereldster, want daar is het ook niet goed mee afgelopen.
Mijn zoon behandelde de neusaap, zijn lievelingsdier. Hij had ze gezien en is sindsdien een grote fan. En al helemaal toen hij las dat deze aap net als hij van zwemmen houdt. Hij heeft zelfs zwemvliezen tussen zijn tenen. Natuurlijk nam hij ook iets mee om aan de klas te laten zien en dat was een banaan. Hij wilde laten zien hoe een aap een banaan openmaakt. Je knijpt hem aan het uiteinde in, en dan springt de banaan zo open. Lukt altijd.
De meiden hielden hun spreekbeurt voornamelijk over honden. Bij voorkeur de Chihuahua, of anders hun eigen hond. Het liefst werd er een levend exemplaar bij betrokken. Met een belangrijke taak voor de vaders. Die zaten geduldig in de grote hal te wachten met de hond, tot die naar binnen kon. Waarna dochterlief haar dierenliefde kon tonen.
Maar dit jaar gaat het anders. Nu mogen er alleen onderwerpen worden gekozen uit de informatieboekjes die je kunt vinden in de schoolbibliotheek. De spreekbeurt wordt door de kinderen zelf op school in elkaar gezet en mag alleen mee naar huis genomen worden om te oefenen. Zo krijgt iedereen gelijke input en kan de juf ook zien hoe goed de leerlingen hun spreekbeurt in elkaar zetten. En dus niet de ouders.
De spreekbeurten van de jongens gaan nu over vuurwerk, vliegtuigen, vulkanen en treinen. En de meiden, die houden het nog steeds bij honden en paarden. De dierenliefde is ook dit jaar nog erg groot.
