Het forum van Ouders.nl is een online community waar iedereen respectvol met elkaar omgaat. Het forum is er voor ouders met vragen over opvoeding, ouderschap, ontwikkeling, gezondheid, school en alle andere dingen die je als ouder tegenkomt in het leven.
19 december 2014 door Marie Louise Wibier
Marie Louise Wibier neemt ons mee in de wereld van de basisschool. Leerzaam voor beginners, herkenbaar voor gevorderden.
In deze aflevering: kerstkaartjes in de klas. Ingewikkeld!
Het bureau-laatje van mijn zoon is geleegd. Zijn rugzak zit vol met gekreukte A4’tjes, potloden, verjaardagspresentjes, gummetjes, en een stel van die kleine kerstkaartjes. Veel klasgenootjes delen ze uit in de klas. Wat lief en attent, denk ik. Maar niet conform de afspraak.
Op school mag geen enkele kaart of uitnodiging worden uitgedeeld. Zo worden de sociaal-zwakkere leerlingen, die zelden of nooit een kaartje krijgen, niet keer op keer geconfronteerd met hun gebrekkige populariteit.
Mijn zoon zegt dat je van de juf wel een kerstkaartje mag geven in de klas, maar dan moeten wel álle kinderen een kaartje krijgen.
Het is wel zo aardig om een kaartje terug te geven. Maar wat ik gekocht heb is niet goed. Ik kijk naar de kaarten, waarop honden met giga-flaporen en breed lachende apen, afgetopt met een rode kerstmuts, staan afgebeeld. Toegegeven, niet echt een wereldkeuze. Maar dát vindt hij niet het probleem.
Er is sprake van twee formaten. "Daar komt ruzie van in de klas," zegt hij. "Dan wil iedereen de grootste kaart." Wat een gedoe, denk ik. Maken die kinderen daar nou ook al ruzie over?
De kaarten liggen onbeschreven op tafel. Dan maar niet. Dan gaat die hele breed gebekte dierentuin maar voor een jaartje de kast in. Door al die kaarten die uitgedeeld worden ben ík degene die zich verplicht heeft gevoeld ze ook te kopen. Mijn zoon voelt geen enkele druk. Zijn besluit staat vast: geen kaarten, geen ruzie.
Maar plannen kunnen veranderen. Terug uit school wappert hij met een vers kaartje. "Van Katja!" Het is een klein kaartje met een schattige donzige pup. Pootafdrukjes in de sneeuw, zonder kerstmutsen-tralala. Helemaal naturel.
Nu wil hij wél de hele klas een kaartje geven. Zonder mopperen zet hij zijn naam op alle kaarten. Stempelt er voor alle duidelijkheid een kerstman bij, en doet ze in de envelopjes. De grootste kaart is voor de jongens, de kleinste voor de meisjes. Probleem opgelost.
is getrouwd, en moeder van een zoon op de basisschool. Sinds de geboorte van haar kind is ze administrateur en huismoeder. Daarvoor was ze A-verpleegkundige en controller.