16 oktober 2014 door Marie Louise Wibier
Marie Louise Wibier neemt ons mee in de wereld van de basisschool. Leerzaam voor beginners, herkenbaar voor gevorderden.
In deze aflevering: de school houdt er een vreemd voedingsbeleid op na.
Vandaag is het fruitdag. Verplicht fruit eten, en heb je niets mee dan moet er gedeeld worden. Zo zit het ongeveer.
De afgelopen weken is mijn zoon beroerd thuis gekomen omdat het fruit dat hij meekrijgt, niet volstaat. Hij is in de groei, en functioneert het beste op boterhammen. Mijn zoon krijgt mee: een bruine boterham met smeerkaas, een biologisch appelkoekje, en een beker jus d'orange. Hij zit in groep 8 en wij dachten dat hij dit zelf wel kon uitleggen aan zijn leerkracht. Maar dat viel tegen.
Hij vertelt me dat er problemen waren met zijn juf over het fruit. Ze werd erg snel boos, en hij moest zijn mond houden. Ze had zelfs zijn broodtrommel afgepakt en hem naar de directeur gestuurd. Hij was arrogant. En nu chagrijnig.
- "Is het nu geregeld?" vraag ik hem.
- "Nee."
- "Zal ik meelopen om het uit te leggen?"
- "Ja, als je wilt."
- "Er waren problemen over het fruit?" vraag ik aan de juf.
- "Ja, hij had geen fruit mee, en hij was erg arrogant. Hij had gezegd dat ik zijn vader maar moest bellen."
- "Dat klopt," zeg ik. "Wij dachten: groep 8, dat kan hij het zelf wel uitleggen. En als er onduidelijkheden zijn, dan kan de school met ons contact opnemen."
- "Ik heb hem naar de directeur gestuurd."
- "Naar de directeur? Wat heeft die er nou mee te maken?"
Ik leg de juf nogmaals uit waarom hij brood meekrijgt.
- "Oh, als hij niet tegen fruit kan, dan mag het wel."
- "Hij kan wel tegen fruit, maar het volstaat niet. Hij voelt zich dan heel beroerd."
- "Oh, dan mag hij wel een Sultana eten."
- "Hij krijgt helemaal geen Sultana. Hij krijgt bruin brood mee, en een biologisch appelkoekje.
- "Oh, bruin brood!" Als ze dat eerder had geweten, was het goed geweest.
Sjonge jonge, denk ik. Als ze nou gewoon met hem gepraat had, dan was dit allemaal niet nodig geweest. Wat een staaltje conflictbeheersing. Naar de directeur omdat je een bruine boterham bij je hebt. Het moet niet gekker worden.
- "Wat zei de directeur eigenlijk tegen je?" vraag ik hem later.
- "Regels zijn regels. Op school eet je 2 x per week fruit. Maar hij liet me ook niet uitpraten, hij zat er gelijk tussendoor. Toen heb ik gevraagd of ik mijn zin mocht afmaken. En mijn vader ging hij ook niet bellen en toen mocht ik weer naar de klas."
- "En toen?"
- "Toen ik in de klas kwam, vroeg de juf wat ik er nou van geleerd had. Ik heb gezegd: ik heb geleerd dat ik nog steeds honger heb. De andere kinderen hadden het al op, dus die konden niet delen. Ze had mijn broodtrommel afgepakt en die gaf ze maar weer terug. Ik moest toch iets eten. Dat vond ze dan weer wel."
Over een paar dagen hebben mijn man en ik een kennismakingsgesprek met zijn leerkrachten. Misschien begin ik dan toch eens over de overblijf. Daar wordt elke dag alleen maar chocolademelk, zoete yoghurtdrank en ijsthee geschonken. Jawel, elke dag 150 kinderen die allemaal een glaasje drinken. Dat zijn heel veel liters zoete narigheid.
