30 augustus 2013 door Marie Louise Wibier
Marie Louise Wibier neemt ons mee in de wereld van de basisschool. Leerzaam voor beginners, herkenbaar voor gevorderden.
In deze aflevering: wat weegt zwaarder: braaf doen wat de juf zegt, of eigen initiatief?
Als mijn zoon na 8 minuten nog niet uit school is, ga ik binnen even kijken. Want dan is er wat. Jawel, hij is kwaad en de juf probeert een gesprek met hem te voeren. Ik kan niets betekenen. Het gesprek nadert door mijn komst een afrondende fase.
De opdracht was om een gedicht op het bord te schrijven. Dat wil zeggen: over te schrijven. Wat hij niet had gedaan. Hij had er een groot probleem van gemaakt. Daarna had hij nog maar heel kort de tijd, en had hij weer iets anders gedaan.
Boos geeft mijn zoon de juf een hand en loopt kwaad weg. Hij heeft afgesproken met twee vriendjes, en is bang dat die afspraak in het water zal vallen. De juf is niet boos, maar ze wil dat hij 'gewoon' gedag zegt, dan kunnen ze morgen weer 'gewoon' verder. "Beginnen we nou weer?" zegt mijn zoon. Hij geeft nog een hand en is weg. Ik ren er achteraan. Gelukkig hebben de twee vriendjes buiten gewacht.
's Avonds, onder het eten, wil ik toch weten wat er aan de hand was. "Wat was nou het probleem met de juf?" Mijn man moet eerst weg. Het heeft te maken met vaderdag, dus hij mag niks horen. Dan vertelt hij: "Ik vond het gedicht van de juf niet mooi, dus ik heb zelf een paar regels gemaakt. En dat mocht niet. Ik moest overschrijven wat zij had bedacht." Och arm.
Mijn zoon is gek op zijn vader. En op vaderdag wil hij zijn vader het allermooiste gedicht geven dat hij kan bedenken. Maar dat mocht niet. Het was geen dwarsigheid maar creativiteit. Eigen initiatief. Wat jammergenoeg niet gewaardeerd werd. Maar hij heeft niet toegegeven, hij heeft gedaan wat hij zelf het beste vond.
Dat wordt dus schipperen, aan tafel. Ik kan de juf niet te hard afvallen, maar ik wil mijn zoon ook gelijk geven. "Wat jammer dat je niet je eigen gedicht mocht maken. Soms is het wel handig om te doen wat de juf zegt, dat scheelt een hoop stress. Maar wat jij wilt, lieverd, als dat niet op school kan, dan kunnen we dat toch thuis doen? Hier kun je toch ook een mooi gedicht voor papa maken?"
Ik ben nog nooit zo benieuwd geweest naar vaderdag als dit jaar. En als mijn zoon zijn gedicht op vaderdag voorleest, ben ik zó trots op hem. Alleen maar lieve en zelf bedachte zinnen voor zijn vader. Ik vraag me oprecht af wie er nou een probleem zat te maken.
