1 juni 2002 door Justine Pardoen
Veel ouders worstelen met het dilemma dat het verstand soms iets anders zegt dan het gevoel. Discipline is nuttig maar verzaken mag ook. De leerplicht is okee maar schoolziek moet kunnen. Alcohol tijdens de zwangerschap is schadelijk, maar een glas wijn ontspant.
In deze aflevering bereidt Justine zich geestelijk voor op de gevreesde V-day.
Sinds mijn kinderen het kinderdagverblijf verlaten hebben, heb ik nooit meer een écht moederdag-cadeau gehad. Dat komt doordat de school een boycot heeft uitgevaardigd voor moederdag. Evenals voor vaderdag trouwens.
Een week vantevoren vraag ik een handig ding. Iets voor in de keuken (een citruspers), voor in de tuin (een nieuwe snoeischaar), of voor op kantoor (de nietmachine doet het niet meer, jongens). Maar zo'n zelf-gekneed potje met een niet-passend dekseltje, een zelfgeprikt fotolijstje, of een handje in het gips geperst... Nee, dat zit er niet in.
Vaderdag ben ik tot nu toe steeds vergeten. Ik weet het, niet leuk. En een echt cadeau vind ik ook weer zowat: een baby geeft zijn vader toch geen after shave?
Wat een onzin eigenlijk, die verplichte eer-dagen. "Wanneer is het eigenlijk eens 'kinderdag'?", vroeg mijn kleuter laatst. "Omdat het altijd al kinderdag is", kaatste ik saai en bijna automatisch. De zurige ondertoon zal ze niet gehoord hebben. Maar paps wel: hij was moederdag dit jaar niet vergeten!
Nu ben ik aan de beurt. En warempel: ik kan ze nog wel bedenken hoor. Hier is mijn top 3 van goede ingevingen.
1. Koop goedkope uni-color zakdoeken. Laat je kind er met een potlood een tekening op maken. De baby krast. De peuter doet een kopvoeter en je grotere kind mag het zelf weten. Dan borduur je zelf met een simpele rechte steek of kruissteek de tekening. Je oudere kind mag het zelf doen. Deze zakdoeken snuiten vast het lekkerst van allemaal. Als je wilt, kun je het even uitproberen. Een persoonlijker cadeau heeft papa vast nog nooit gekregen.
2. Maak een speciale vaderdag-video. Spreek samen met de kinderen leuke boodschappen in voor de camera. Of bedenk – als ze wat ouder zijn – samen een simpel scenario en maak een korte film. Ook kunnen de kinderen een al of niet zelf gemaakt liedje zingen. Troost papa ermee als hij het kindertal betreurt... "Hé lief, zal ik de kindervideo nog eens opzetten?"
3. Een verrassing in de traditie van 'ontbijt op bed', maar dan een beetje anders. Ga met de kinderen papa's auto wassen. Doe dat als hij nog ligt te snurken, op zondagochtend. Leg het hele proces vast met de digitale foto-camera en bezorg de gehele fotoreeks in zijn mailbox. Hoe liever je hem vindt, hoe meer je het geheel comprimeert tot een behapbare omvang. Als je echt een hekel hebt aan hem, verras je hem ermee in de mailbox van zijn werk.
Tot slot: als je ook dit al te veel moeite vindt allemaal, dan doe je gewoon niks. Even afwachten hoe lang het duurt voordat papa er iets over zegt. En als de vraag er toch uitkomt of 'jullie' vaderdag soms vergeten zijn, dan wend je je tot de kinderen en je herhaalt de vraag: "Zijn jullie vaderdag vergeten?"
Vragend kijk je hem aan: "Oh, bedoel je dat ik ..., maar eh..., nee eh..., je bent mijn vader toch niet?"
Tien tegen één dat het niet werkt. Maar dat geeft niet. Nu heb je tenminste weer een heel jaar de tijd om volgend jaar wél met een originele verrassing te komen.
