Het forum van Ouders.nl is een online community waar iedereen respectvol met elkaar omgaat. Het forum is er voor ouders met vragen over opvoeding, ouderschap, ontwikkeling, gezondheid, school en alle andere dingen die je als ouder tegenkomt in het leven.
20 mei 2016 door Jacqueline Eckhardt
Weergaloos mooi jeugdboek over tieners in een pleeggezin.
Niemandsdochters
door: Annie van Gansewinkel
uitg.: De Eenhoorn, 2016
ISBN: 978-94-6291-122-2
omvang: 170 pagina's
prijs: € 15,95
Online bestellen
Niemandsdochters gaat over twee tienermeisjes die, los van elkaar, worden opgenomen in hetzelfde pleeggezin. De nepzusjes moeten niet alleen wennen aan hun nieuwe vader en moeder, maar ook aan elkaar. Een schitterend relaas over vallen en opstaan, en het verschil tussen soms wel willen maar niet weten hoe met elkaar samen te leven.
Chantal is de oudste dochter van een moeder die bij vijf verschillende mannen vijf liefdesbaby's kreeg, en de vaders telkens dumpte. Omdat haar moeder niet in staat was om voor haar te zorgen, liep Chantal weg. Ze zwierf op straat, en kwam via Jeugdzorg terecht bij de pleegouders Bert en Lot.
Vier maanden later nemen Bert en Lot ook Ange (die eigenlijk Marie-Ange heet) op in hun gezin. Ange is het enige kind van welgestelde ouders, die in een vechtscheiding verwikkeld zijn. Als ze Ange dwingen om te kiezen bij wie ze wil wonen, kiest ze voor zichzelf. Ze meldt zich bij Jeugdzorg, en wordt gekoppeld aan Bert en Lot.
Terwijl Ange in eerste instantie geniet van de positieve aandacht en zorg van haar nieuwe pleegouders, gooit Chantal haar kont tegen de krib. Vindt ze eindelijk een goede plek, moet ze die meteen weer delen met Ange. Ze kan 'dat kind' trouwens sowieso niet uitstaan. Ange heeft een moeder én een vader, die haar allebei willen. En zij wil geen van beiden. Terwijl Chantal niet eens een vader heeft...
Het contact tussen de meiden verloopt stroef, en Bert en Lot – pleegouders met elk een eigen verleden – reageren allebei anders. Lot is van de harde aanpak; Bert van de fluwelen handschoentjes.
Uiteindelijk blijkt niet de ene of de andere aanpak doorslaggevend. Het gaat erom dat de meisjes voelen dat hun pleegouders allebei het beste met hen voor hebben. Iedereen maakt fouten, maar je leert van elkaar. En als dat eenmaal is uitgesproken, groeit heel langzaam het vertrouwen.
Chantal en Ange doen om en om hun verhaal. Zo kijk je als lezer steeds vanuit een wisselend perspectief. Met elk hoofdstuk groeit het begrip en de sympathie voor deze meiden.
Niemandsdochter is een weergaloos mooi jeugdboek over loslaten, opnieuw beginnen, bouwen, en vertrouwen.
is tekstschrijver en moeder van vier kinderen. Al sinds 2003 ons baken voor kinderboeken.