30 januari 2020

Zo voed ik op: de ervaringen van Annemiek

In deze tweede editie van ‘Zo voed ik op’ vertelt Annemiek, moeder van een peuterdrieling, hoe zij het steeds drukker wordende huishouden bestiert. Want het ouderschap wordt toch wel meer op de proef gesteld als je 3 peuters hebt die steeds meer beweeglijk en mondig worden.  

 

Zo voed ik op: Annemiek

Annemiek is moeder van een drieling van 2,5 jaar oud die bestaat uit twee meisjes (Pip en Loeki) en één jongen (Balt). Drie dagen in de week werkt ze als stylist en is ze ontwerper van knitwear voor een mannenmerk. Haar kinderen gaan niet naar de opvang maar hebben een gastouder aan huis. Handig hoor! Lees hier meer over het drukke gezinsleven van Annemiek!

Hoe reageerde je toen je hoorde dat je zwanger was van een drieling?

‘Toen we te horen kregen dat ik in verwachting was van een drieling was het heel onwerkelijk. Waarom kan dit?! Ergens had ik wel een onderbuikgevoel dat ik zwanger was van een tweeling. Dat komt mede omdat tweelingen vaker voorkomen in onze familie. Maar een drieling, nee dat had ik echt niet verwacht. Bij de echo hoorde ze in eerste instantie twee hartjes. “Jeej, een tweeling.” Zeiden we nog. Maar tijdens de echo erna kwamen we erachter dat er nog een derde kindje was. Toen dacht ik wel: “Dit bedenk je gewoon niet. Dat dit ons kan overkomen!” Het komt ook niet vaak voor, een drieling, het voelde alsof we uitzondering op de regel waren.’

‘Wel dachten we meteen: we gaan ervoor. Ik krijg vaak de vraag van mensen hoe ik het in godsnaam doe. Tja, hoe ik het doe… Je doet het gewoon! Je hebt nu eenmaal geen keus dus ga je er maar voor. Het voordeel is wel dat we straks in één keer uit de luiers zijn. We zijn dus sneller uit bepaalde fases dan ouders die hun kinderen gespreid krijgen, om het zo maar te zeggen. Het is nu dus even aanpoten, maar dan hebben we het wel gehad.’

Heb je veel hulp gehad?

`Nee dat viel eigenlijk wel mee. Je wordt gewoon heel praktisch en gaat voor alles een handig systeem bedenken. Bijvoorbeeld voor het voeden bedachten we een manier waarop ze alle drie tegelijk konden drinken. Verder is regelmaat en een strak schema heel belangrijk voor ons. Onze baby’s werden dus gevoed op schema, niet op verzoek want dat gaat gewoon niet. Als je voedt op schema kun je het zelf beter controleren. Bij ons werkte dat heel goed. Gelukkig sliepen ze al snel door, dat scheelde enorm.’

‘Wat we snel afleerden was om bij elk huiltje of scheetje een kind op te pakken. Onze kinderen hebben al heel vroeg geleerd dat ze vaak even moeten wachten voordat papa of mama bij ze zijn. Natuurlijk hadden we wel onze onzekerheden, maar we moesten gewoon doorpakken. Achteraf gezien was het eerste jaar misschien nog wel het minst zwaar omdat ze veel sliepen en amper bewogen. Nu rennen ze overal naar toe en is het lastiger geworden.’

Hoe zou je jouw opvoedstijl omschrijven?

‘Vanaf het begin af aan werkten we met een strak schema. Voor ons werkt ritme en regelmaat heel goed. Qua normen en waarden willen we dezelfde meegeven aan onze kinderen als de normen en waarden die wij hebben meegekregen. Zoals ‘dank je wel’ en ‘alsjeblieft’ zeggen en altijd netjes en beleefd zijn.’

‘Ik kan mezelf niet heel streng noemen, maar ik heb wel een aantal regels. Wij houden hier vaste eetmomenten aan en geven geen snoep tussendoor. Ik probeer hier heel consequent in te zijn, maar ik moet toegeven dat ik de laatste tijd soms wat soepeler bent. Dat komt eigenlijk omdat ze soms best druk zijn en ik even geen zin in strijd heb.’

Wat zijn vaste rituelen bij jullie thuis?

‘Wij werken met een strikte dagindeling. ’s Ochtends krijgt de drieling een fles met pap, daarna wassen en aankleden en dan mag de tv even aan. Rond 9.00 uur krijgen ze een fruithapje en rond 10.00 uur gaan we altijd even met zijn allen naar buiten. Ik vind het heel belangrijk dat ze genoeg tijd buiten doorbrengen. Ik ga vaak met ze naar de hei, daar kunnen ze lekker veel rennen. Of ik ga naar de speeltuin, met zijn alle naar langskomende treinen kijken of we gaan naar een kinderboerderij. Als het slecht weer is neem ik ze mee naar een koffietentje en dan krijgen ze een lekkere croissant. ‘

‘’s Middags gaan we, als het even kan, nog even fietsen of op het grasveldje voor het huis spelen. Dit doen we ongeveer een uurtje of half uurtje. Bij slecht weer blijven we binnen en gaan ze kleuren of verven. Rond 12 uur krijgen ze een boterham, rond 13 uur melk en dan naar bed. Ik merk nu wel dat de middagslaapjes wat gaan afnemen. Eén van mijn dochters heeft het eigenlijk niet meer zo nodig.’

‘Na het slaapje krijgen ze nog wat fruit, rozijntjes of een ander snackje en wat drinken. Rond 17.00 – 17.30 uur is het tijd voor het avondeten gevolgd door een toetje of wat kwark. Tot 18.00 uur gaat de tv aan, dan zitten we gezellig met zijn allen op de bank en kijken we baby tv of Zappelin. Rond 18.30 gaan we naar boven, tandjes poetsen, pyjama’s en slaapzakje aan, liedje zingen (soms wel drie keer), even lekker knuffelen en dan slapen.’

Gaan ze allemaal altijd netjes slapen?

‘Loeki niet altijd, zij gaat soms nog even met ons naar beneden. Na een half uurtje vindt ze het wel prima en gaat ze ook slapen.’

Hoe bevalt het om moeder te zijn? Wat vind je leuk en wat vind je minder leuk? ‘Moeder zijn bevalt me heel goed. Je krijgt zoveel liefde! Met drie kids krijg ik natuurlijk 3 keer zoveel liefde! Af en toe smelt ik gewoon als ik mijn kinderen zie. Ze gaan nu steeds meer kletsen en het is soms zo grappig en lief wat ze zeggen en doen. Ik vind echt dat ze mijn leven verrijken.’

‘Wat ik minder leuk vind? Nou het heeft een onwijze impact op je, dat moederschap. Van te voren kun je dat echt niet inschatten. Je draagt altijd behoorlijk wat verantwoordelijkheid met je mee. Je gaat ook niet meer zorgeloos door het leven heen. Er zijn altijd die kleine wezentjes die afhankelijk van je zijn. Je bent ook continu over van alles aan het nadenken wat over de kinderen gaat, dat houdt nooit op. Ook niet als ze straks ouder zijn.’

Wat had je van tevoren willen weten voordat je kinderen zou krijgen?

‘Ik had niet per se iets willen weten. Wat ik wel soms lastig vind is het opvoeden. Nu beginnen ze echt te praten en merk ik steeds meer dat ze onze grenzen aan het verkennen zijn. Je bedenkt samen met je partner regels, maar soms heb je even de kracht niet om consequent te zijn en wil je vooral van het gezeur af. Dan doorbreekt de ene ouder een regel door bijvoorbeeld wel snoep tussendoor te geven, waardoor de andere ouder merkt dat de kinderen in één keer geen avondeten willen. Dat vind ik lastig en dat zorgt er soms voor dat het tussen mijn partner en mij onderling even niet lekker loopt.’

‘Doorgaans zitten we wel op één lijn hoor, maar af en toe merk je door frustratie of door een kort lontje dat je andere dingen doet en de regels even buigt. Dat zorgt weer voor irritatie naar elkaar toe. Dit had ik van te voren nooit kunnen bedenken.’

Hoe gaan jullie binnen het gezin om met beeldschermgebruik?

‘Mijn kinderen gebruikten tot afgelopen december geen iPad, maar omdat we op vakantie gingen dachten we: “Dit kan weleens handig zijn.” Vooral in het vliegtuig was het echt een uitkomst. We hadden er voornamelijk educatieve spelletjes opgezet en dat vonden ze geweldig. De iPads waren onze redding tijdens de vlucht.’

‘Op vakantie hebben ze er dus voor de eerste keer kennis mee gemaakt en toen wilden ze ook wel veel op de iPad. We hebben hierin niet toegegeven. Ze kregen de iPad alleen op de vlucht of als we bijvoorbeeld gingen lunchen en ze vervelend werden. Een iPad werkt dan heel goed. Nu we weer thuis zijn hebben we gezegd dat ze kapot zijn. Ik merk wel dat ze er een enorme focus op hebben, maar tot nu toe zeuren ze er niet meer heel veel om. Af en toe zeggen ze: “Papa maken” maar daar blijft het bij. We willen eigenlijk dat ze de iPad over het algemeen niet gebruiken en ze alleen inzetten op een moment dat het echt nodig is. Zoals in een restaurant.’

‘Tv kijken ze wel. ’s Ochtends ongeveer een half uur tot uur. In die tijd kunnen we zelf even eten of wat huishoudelijke taken doen. Ze kijken ook tv voor het slapen gaan, dit is ongeveer een half uur. Bij regenachtige dagen als ik echt niets kan verzinnen, dan wil ik soms ook wel de tv aanzetten zoals Peppa Big of Wordparty. Als ze vervelend zijn tijdens het koken dan is de tv ook mijn redding.’

‘Verder proberen we zelf het goede voorbeeld te geven en zo min mogelijk op onze telefoon te kijken waar ze bij zijn. Want zodra ze dat zien willen ze ook op de telefoon omdat ze weten dat daar spelletjes opstaan.’

Laat je jouw kinderen meehelpen in het huishouden?

‘We laten de drieling soms kleine klusjes doen zoals dingen in de prullenbak gooien. Dat vinden ze dan helemaal leuk. In het weekend dekken ze ’s ochtends de tafel of helpen ze met koffiezetten. Oftewel: ze drukken het knopje in. Aan het einde van de dag probeer ik ze mee te laten helpen met opruimen. Verder willen ze vaak ook zuigen met de kruimeldief als ze zien dat ik daarmee bezig ben. Ze willen ook vaak een doekje om dingen af te nemen. Ik geef ze dan zo’n toetenveger. Als de boodschappen worden bezorgd dan helpen ze mee met de kratjes uitladen.’

En als laatste, wat is jouw ultieme tip voor andere ouders in één zin?

‘Zorg dat je wekelijks tijd voor jezelf inplant. Tijd om bijvoorbeeld eventjes te sporten of een hobby uit te voeren waarvan je energie krijgt. Als je de tijd voor jezelf neemt dan kun je weer even opladen, zodat je daarna je moederrol met verse energie kunt vervullen. Ik gebruik bijvoorbeeld mijn sportlessen als me-time. Je kunt natuurlijk wat anders kiezen als het maar een vaste dag of avond in de week is. Al is het maar een uurtje.’

‘Vergeet trouwens ook de tijd met je partner niet. Koert en ik gaan regelmatig met zijn tweeën een weekend weg of uiteten. Zoiets plannen we structureel in omdat het we het belangrijk vinden. Ik denk echt dat als je goed voor jezelf en voor je relatie zorgt, je ook beter voor je kinderen kunt zorgen.’

Zo voed ik op

Wil je meer zien van Annemiek haar leven? Neem dan eens een kijkje op haar Instragram @annemiekboddaert