Het forum van Ouders.nl is een online community waar iedereen respectvol met elkaar omgaat. Het forum is er voor ouders met vragen over opvoeding, ouderschap, ontwikkeling, gezondheid, school en alle andere dingen die je als ouder tegenkomt in het leven.
28 februari 2022 door Marianne Veldhuijzen
Welk huisdier past bij je kind? En bij jou? En hoe zit het met andere huisdieren? Kan een konijn door 1 deur met een kat? Wat kost een parkiet? Is een woestijnratje geschikt voor kinderen? Hier vind je antwoorden op deze en andere vragen.
Je kind wil een huisdier. Of het lijkt jullie een goed idee voor de ontwikkeling van je kind. Dus ben je op zoek naar informatie over huisdieren. Want zelfs bij de meest voor de hand liggende dieren als honden, katten, konijnen en parkieten geldt als stelregel: bezint eer ge begint. Soms kan het gedrag van zo'n dier of de verzorging ervan meer voeten in de aarde hebben dan je zou denken. Hieronder hebben we de informatie per huisdier gebundeld.
De positieve eigenschappen van de hond zijn bekend: het is een gezellige speelkameraad voor de kinderen, je kunt hem wat leren, en hij is altijd blij als hij je ziet. Toch moet je de aanschaf van een hond goed overwegen. Om te beginnen wordt hij minstens 10 jaar oud, dus zo lang moet je hem leuk blijven vinden en voor hem zorgen. Een jonge hond kan een poos de neiging hebben te knagen aan tafelpoten en schoenen: die moet je echt leren hoe hij zich moet gedragen. Een hond, zeker als je een pup neemt, moet opgevoed worden en daar moet je heel consequent bij zijn. Bij een hond als huisdier moet je als ouder - en het liefst al gezin -- dus ook echt betrokken zijn om het een succes te maken
Het is beslist aan te raden om – voor je tot aanschaf overgaat – eens wat boeken over honden door te nemen, zodat je een idee hebt wat er van je verwacht wordt. Ook kun je eens wat hondenbezitters vragen hoeveel tijd en moeite een hond kost (en dan hoor je ook wel hoeveel plezier een hond oplevert).
Als je een hond neemt, is het heel verstandig om een cursus met hem te volgen, zodat je je hond beter gaat begrijpen en hem beter kunt opvoeden.
Veel mensen hebben het idee dat een hond een ideale speelgenoot is voor kleine kinderen. Ze mogen over hem heenkruipen, aan zijn oren trekken en hij vindt alles goed.
Toch moet je bij kleine kinderen en honden altijd heel voorzichtig zijn. De hond beschouwt het gezin als zijn roedel, en in een roedel streven alle leden ernaar om hogerop te komen in de rangorde.
De kosten van een hond zijn niet de minste. Het begint al met de aanschaf. Een asielhond kost rond de 100 tot 150 euro, en is dan doorgaans ontwormd en ingeënt. Een pup van een rashond kost al snel EUR 500.
Je moet zeker ieder jaar naar de dierenarts voor de inentingen, en misschien ook een keer voor sterilisatie. Daarnaast is het plaatsen van een chip zeer aan te raden. En denk ook aan een eventuele ziektekostenverzekering.
Verder moet je een riem hebben, eventueel een rolriem, hondenspeelgoed (bal, kauwspeelgoed, kluif, etc.), een mand of beter nog een bench.Dan komen er nog de kosten van een cursus, en natuurlijk de hondenbelasting, vaak toch zo'n EUR 75,- per jaar voor de eerste hond. Het voer kost ongeveer 50 tot 60 euro per maand.
Tenslotte een kostenpost die nul is: vernielingen bij vrienden en bekenden. In principe valt een hond namelijk onder de aansprakelijkheids-verzekering.
Een hond kost tijd. Hij moet elke dag een keer of vier uitgelaten worden, en sommige rassen hebben zeer veel beweging nodig. Daarnaast moet hij geborsteld worden, en moet er met hem gespeeld worden. Dat gaat in de meeste gevallen natuurlijk vanzelf, maar het moet wel gebeuren omdat een hond behoefte heeft aan aandacht en beweging.
Honden zijn niet op iedere vakantiebestemming welkom, dus bedenk van te voren of iemand de zorg over kan nemen als je op vakantie wil. Hij kan ook in een dierenpension, maar daar hangt natuurlijk ook een prijskaartje aan.
Een hond brengt ook zijn portie vuil met zich mee in de vorm van vuile poten en haren op de grond. En een jonge hond kan een poos de neiging hebben te knagen aan tafelpoten en schoenen. Dan is er ook nog de mogelijkheid dat iemand van het gezin allergisch is voor de hond. Dan zal hij weg moeten.
Als je gewoon "een hond" wilt, kun je kijken in een asiel. Daar is meestal een ruim aanbod van honden, en je kunt er deskundig advies krijgen. De hond is dan bovendien nagekeken door de dierenarts, ingeënt en ontwormd en vaak ook gechipt.
Wil je graag een rashond, stel je dan van tevoren goed op de hoogte van de plussen en minnen van dat ras, zoals een eventuele neiging tot heupdysplasie (bij labradors).
Koop niet bij broodfokkers maar bij erkende fokkers die de tijd nemen om het juiste hondje voor jou uit te kiezen. Koop nooit een hond in een impuls of om het schattige koppie, maar stel je van te voren goed op de hoogte!
Op www.dierenasiels.com vind je de asiels in Nederland en België en kun je foto's zien van de beschikbare dieren.
De kat is misschien wel het makkelijkste huisdier dat er is. Ze hoeft niet uitgelaten te worden, ze hoeft niet opgevoed te worden (hierover later meer), en ze houdt zichzelf schoon. En met een kat heb je nooit muizen in huis.
Dat klinkt allemaal heel aantrekkelijk, maar het is tegelijkertijd één van de minpunten van een kat. Waar een hond alles zal doen om zijn baas te plezieren, gaat de kat haar eigen gang. Je kunt haar geen kunstjes leren en ze zal zelf wel uitmaken waar ze het lekkerst ligt (en dat is soms níet in de mooie kattenmand die je zo uitnodigend hebt neergezet).
Toch is de kat echt wel gesteld op haar huisgenoten. Er zijn genoeg katten die meelopen als hun bazen 's avonds de hond uitlaten. En als je rustig op de bank zit, komen ze graag op schoot zitten.
Als je aan een drukke weg woont, kun je beter geen kat nemen. De kans is dan namelijk heel groot dat je kat wordt doodgereden. Of je moet haar altijd binnen houden (als dat al lukt), maar dan moet je het gebrek aan speelruimte wel compenseren door er een kat bij te nemen en/of veel kattenspeeltjes aan te bieden.
Een kat hoeft niet opgevoed te worden, nee. Maar je kunt hem toch heel wat leren. Wij hebben van het begin af aan de katten niet gevoerd als wij aan tafel zaten, en dat weten ze nu. Ze komen gezellig bij ons op de stoel zitten, maar ze talen niet naar een stukje kaas.
Als je consequent bent, kun je de kat heel goed duidelijk maken dat je niet wilt dat ze op de tafel zit, of op het aanrecht. Er zijn boeken over het opvoeden van katten.
Omdat een kat een gewoontedier is, kun je het best een kat nemen als hij nog jong is, een week of 12. Je ziet ook vaak dat kittens vanaf een week of 7 a 8 aangeboden worden, maar in de eerste weken leren kittens nog veel van hun moeder. 12 weken is daarom beter. Veel plaatsen kennen een "kittenbemiddeling" die vraag en aanbod bij elkaar brengt.
Als je een katje gaat uitzoeken, kijk dan goed of hij er goed uitziet en levendig is. Bekijk – voor zover mogelijk – ook de moederpoes eens: of ze er gezond uitziet, en of ze vriendelijk is. Als je bij een particulier een kitten haalt, hoef je vaak niets te betalen. Integendeel: men is juist blij dat de kleintjes een goed tehuis krijgen.
Je kunt natuurlijk ook een kat uit het asiel halen. De meeste asiels hebben heel veel katten. Het voordeel van het asiel is dat de dierenarts het dier heeft bekeken en eventueel ingeënt en ontwormd. Ook heeft het asiel vaak achtergrondinformatie over de kat.
De kosten van een kat zijn te overzien. Een kat uit het asiel kost ongeveer 65 tot 100 euro en een katje van een advertentie is vaak gratis. Bij sommige asiels is de aanschafprijs inclusief sterilisatie.
Een kattenmand om te slapen kun je net zo duur maken als je wilt. Een kartonnen doos is vaak onweerstaanbaar voor een kat, maar je kunt ook een echte mand kopen, of een "hangmand" die je aan de verwarming hangt. De dierenwinkel verkoopt ook kattentorens, voor een slordige EUR 125,-. Een kat die regelmatig naar buiten kan, heeft zo'n ding lijkt mij niet nodig.
Je kunt ook speeltjes kopen voor je kat. Die kun je zo duur maken als je zelf wilt, maar met een pingpongbal kunnen ze ook prachtig spelen. Het is het heel fijn om een reismand te hebben, zodat je de kat veilig kunt vervoeren.
Het voer voor de kat kost rond de 10 tot 20 euro per maand.
Je kunt kiezen of je de kat een kattenbak geeft (aan te raden) of dat hij alles buiten mag doen. Dat laatste vinden de buren meestal niet fijn. Je zult dus waarschijnlijk een kattenbak moeten kopen.
De kat wil af en toe geborsteld worden, en ze moet ingeënt worden. Ook is het aanbrengen van een chip heel verstandig, zeker omdat katten nog wel eens gaan zwerven.
Katten moeten regelmatig worden ontvlooid, ontwormd en ingeënt. Ook steriliseren kun je over nadenken. Er zijn al veel te veel "overtollige" poezen. Maar dat kost ook weer geld. Ook voor de kat kun je een ziektekostenverzekering afsluiten, maar voor een huis-tuin-en-keuken-kat zal dat nauwelijks de moeite zijn.
Jammer genoeg zijn sommige mensen allergisch voor katten. Daar is niet veel aan te doen: de kat moet dan gewoon weg.
Je hebt niet veel werk aan de kat. Af en toe een borstelbeurt vinden de meeste katten fijn. Daarnaast is het verschonen van de kattenbak een steeds terugkerende klus. Sommige katten willen het alleen doen op een schone bak; ze kunnen echt heel kieskeurig zijn.
Katten kunnen voor kinderen heel leuke huisdieren zijn. Toch moet je er op bedacht zijn dat de kat lelijk kan uithalen met zijn nagels, als ze vindt dat iemand te ver gaat.
Tot slot: bij katten zijn de individuele verschillen heel groot. Er zijn heel vriendelijke katten die nooit krabben en er zijn er die heel snel uithalen. Er zijn katten die zich laten aankleden en rondrijden in een karretje (niet veel) en er zijn er die dit nooit zullen toelaten.
Bij een kitten kun je nooit goed inschatten welke kant het op zal gaan. Je kunt de moederpoes bekijken, maar vaak is de vader onbekend. Toch gaat het meestal gewoon goed en zijn baas en poes wederzijds zeer op elkaar gesteld en leven ze plezierig in vrede samen.
Op www.dierenasiels.com staan alle asiels in Nederland en België met het recente aanbod van honden en katten.
Hiervoor is maar één oplossing: maak bij het kopen de afspraak dat je de hele familie terugbrengt als er een nest van komt. Houd je de kleintjes, dan sta je aan de top van een piramide van knaagdieren. Binnen de kortste keren zijn de kleintjes ook vruchtbaar en heb je de poppen aan het dansen. Hoe prachtig het ook is om te zien, die mini-muisjes: breng ze meteen terug.
Een site met veel informatie is www.dierennieuws.nl/knaagdieren
Het knaagdierenasiel: www.knaagdierenopvang.nl
Muizen zijn verschrikkelijk leuk om naar te kijken, hoewel sommige mensen ervan griezelen. Ze zijn heel levendig en rennen en spelen en wassen zich. Ze kosten ook niet veel: een paar euro in de dierenwinkel. Je moet ze wel per twee of meer kopen, anders zijn ze eenzaam.
Muizen hebben een heel groot nadeel: ze stinken. Mannetjes stinken het ergst, maar ook de vrouwtjes wil je niet in de kamer hebben. Zelfs al verschoon je ze twee keer per week, ze blijven stinken. Niets aan te doen.
Muizen kun je vrij goed hand-tam krijgen.
Het ergste werk dat je aan ze hebt is het verschonen, verder niet. De kosten vallen ook mee: een hok, bijvoorbeeld een aquarium, met een stevig deksel is voldoende. Daarin een drinkfles en een etensbak. Voer kost niet meer dan een paar euro per maand.
Gerbils, of woestijnratjes, lijken de perfecte knaagdieren. Ze zien er schattig uit met bolle oogjes en een behaarde staart (veel mensen griezelen van de kale staart van de tamme rat). Gerbils moet je met minstens twee in een kooi houden.
De gerbil is een woestijndier, en daarom produceert hij heel weinig urine. Zijn kooi stinkt dan ook bijna niet, en je hoeft hem niet vaker dan eens per maand te verschonen.
Bij gerbils moet je er wel rekening mee houden dat echt aan alles knagen! Je kunt ze dus geen plastic loopmolentje geven, want dan vind je de volgende dag alleen nog het asje. Je kunt wel ál je wc-rolletjes in de kooi doen, want die worden allemaal tot kleine stukjes geknaagd.
Het is aan te raden om een aquarium te nemen, en geen tralie-kooi. Ze graven namelijk enorm en dan vliegt het strooisel in het rond. Je kunt natuurlijk heel goed een aquarium nemen dat lek is.
Gerbils bijten eigenlijk nooit, hooguit "proeven" ze een keer aan je vinger. Het zijn heel grappige beestjes om bezig te zien, ze knagen aan alles wat je in de kooi legt, en slepen er mee. Ze graven ook heel erg, de ene dag kan de kooi er heel anders uitzien dan de dag erna. Je houdt ze prettig bezig met af en toe een wc-rolletje, een papieren zakdoekje of een lapje stof.
De kosten vallen erg mee, in aanschaf en als eter zijn ze niet duur.
Gerbils worden drie tot vijf jaar oud. Ze zijn zowel overdag als 's nachts actief, maar ze maken soms wel veel herrie met het slepen van spullen, en het krabben aan het glas, zodat een gerbil op de slaapkamer van je kind misschien niet zo'n goed idee is.
Tamme ratten zijn echte ratten om te zien. Veel mensen griezelen van de kale staart, en van het rattensnuitje. Ook ratten moet je met minstens twee houden (net als de gerbil).
Alle tamme ratten stammen af van laboratoriumratten, die zo lang onder de mensen zijn geweest dat ze tam zijn geworden. Het is jammer dat ze door dat laboratorium-verleden minder sterk zijn geworden. Ratten worden niet zo oud over het algemeen, een jaar of 2 - soms 3. Oudere ratten krijgen wel eens tumoren.
De kooi moet groot genoeg zijn om wat te kunnen rennen en klimmen. Op de bodem van de kooi kun je houtsnippers of (geschikte) kattenbakkorrels doen, maar nooit hooi of stro.
Voor de ratten koop je speciaal hardvoer, dat een paar euro per maand kost. Daarnaast kun je van alles geven wat je over hebt. Wat cornflakes, druiven, klokhuizen, een hard korstje brood, rijst of macaroni zonder zout en kruiden, eigenlijk lusten ze alles. Ze hebben ook af en toe wat dierlijk eiwit nodig, zoals een paar kattenbrokjes. Wij geven wel eens kippenbotten waar soep van getrokken is (geen zout en kruiden) of een mergpijpje waar bouillon van getrokken is.
Ratten zijn leuke slimme beestjes, die erg gesteld zijn op "hun" mensen.
Ratten zijn dol op rubber (ze knagen stuiterballen aan brokken!). Onze eigen ratten zijn ook erg gesteld op electrische draden, zoals de draden van oortelefoontjes en telefoons, maar ook van schemerlampen. Ze hebben helaas al heel wat schade veroorzaakt, maar dat gebeurt vooral als ze te lang los lopen zonder toezicht.
Ratten bijten in principe niet. Ze zijn graag bij mensen, zo kruipen ratten graag onder je kleren en vinden het prima om mee te gaan boodschappen doen.
Hamsters zijn aardige beestjes om te zien. Jammer genoeg zijn het vooral nachtdieren, dus voor kinderen valt het soms niet mee dat ze overdag veel slapen. Hamsters zijn wel heel grappig in hun gedrag, vooral als ze hun wangzakken volproppen en dan in hun nest weer leegmaken. Dat is leuk om te zien.
De hamster is een echte knager. Als je hem los laat lopen, moet je hem goed in de gaten houden! In principe bijten ze hun mensen niet, behalve uiteraard als ze ruw opgepakt worden of iets dergelijks. In tegenstelling tot veel andere knaagdieren is de hamster een solitair beest: één in een kooi! Anders krijg je geheid vechtpartijen. De hamster moet overigens wel een stevige kooi hebben, want hij ontsnapt graag.
Hamsters zijn leuke slimme beestjes, en over het algemeen goed gezond. Ze zullen niet vaak ziek zijn. Helaas worden ze niet zo oud; anderhalf tot 3 jaar.
Een hamster kost in de dierenwinkel ongeveer EUR 6,- en behalve hardvoer kun je hem van alles geven wat je over hebt. Zoals: korstjes brood, fruit, groente, en af en toe wat kattenbrokjes of hondenbrokken. De hamster is een alles-eter en heeft ook af en toe wat dierlijk eiwit nodig.
Cavia's zijn grappige knaagdieren die door hun formaat vaak voor kinderen wat makkelijker te hanteren zijn dan de hamsters en dergelijke. Cavia's zijn in principe ook lieve gezellige dieren die makkelijk te verzorgen zijn. Ze zijn wel erg gesteld op een portie aandacht elke dag!
Als je met een jong caviaatje begint, is het heel belangrijk dat hij aan je stem en je handen went, en dat je zijn vertrouwen wint. Cavia's kun je met twee in een hok houden. Twee vrouwtjes zal geen probleem zijn, twee mannetjes alleen als ze gelijkwaardig zijn, dan zullen ze vechten om de macht.
Een cavia kost rond de 10 euro. Je moet natuurlijk een hok hebben. Er zijn een paar soorten in de handel, met elk zijn voor- en nadelen. De prijs begint bij zo'n 30 euro. Daarnaast heb je alleen de kosten van levensonderhoud: hardvoer en strooisel voor het hok. De keutels van een cavia lijken op dadelpitten...
Een van de dingen die een cavia uniek maakt, is dat hij geluid maakt. Voor zover ik dat nu weet, is hij daarmee het enige knaagdier. Hij maakt hoge geluidjes, of een soort knorrend geluid. De meeste cavia's hebben snel door wat het geluid van de kast of trommel is waar hun eten in zit, en zullen dan flink herrie maken. Heel leuk!
Voor veel mensen is een konijn het huisdier dat je neemt als je géén huisdier wilt. Een hok in de tuin, en je hebt er verder geen omkijken naar. Toch verdient het konijn beter dan dat.
Als je overweegt een konijn te nemen, moet je eerst de keus maken: komt hij binnen of buiten? Als het konijn zelf mocht kiezen, zou hij waarschijnlijk naar buiten willen. De temperatuur is binnen gewoon vaak te hoog, en de lucht te droog. Binnenkonijnen hebben vaker problemen met hun vacht hierdoor.
Het is van groot belang dat je konijn een hok krijgt dat stevig is, ruim genoeg, en makkelijk te verschonen. De prijs van een goed hok begint bij een euro of 60. Binnenkonijnen die los mogen lopen, moeten goed in de gaten worden gehouden, in verband met kamerplanten en stroomdraden. Buitenkonijnen hebben extra zorg nodig als het heel warm of heel koud is.
Een konijntje kost vanaf EUR 12,- voor een dwergkonijntje. Daarnaast heb je de kosten van het voer (let erop dat je konijnen niet zomaar alles kunt geven; ze hebben een gevoelige spijsvertering) en van stro, kattenbakkorrels of wat je maar in het hok legt. Vaak moet je daar een beetje mee experimenteren voor je de ideale 'vloerbedekking' hebt. Het hok moet in ieder geval elke week verschoond worden.
Konijnen zijn doorgaans lief en heel aaibaar, maar het zijn gevoelige dieren die rustig benaderd moeten worden, ook door kinderen. Je kunt er niet zomaar mee gaan sjouwen alsof het een knuffelbeer is.
Konijnen kunnen met meer bij elkaar, als ze maar wel genoeg ruimte hebben. Als je een hond hebt met wat jachtbloed, dan zou ik er geen konijn bij nemen. Je zult maar als konijn af en toe zo'n hijgend blaffend beest tegen het gaas hebben, en je kunt niet wegrennen! Katten gaat al beter.
Houd er rekening mee dat allergisch kunt zijn voor een konijn.
Een papegaai is een prachtig beest, dat tot de verbeelding spreekt. Wie zou niet graag zo'n grappige vogel willen hebben die stoere taal uitslaat? Toch zitten aan het hebben van een papegaai heel wat haken en ogen. De kosten zijn aanzienlijk, de huisvesting moet niet kinderachtig worden aangepakt en de verzorging luistert nauw. Niet voor niets komen er heel wat papegaaien terecht in de opvang. Het is dan ook zaak je eerst zeer goed te oriënteren op de aanschaf.
Belangrijke aandachtspunten:
Parkieten en agaporniden zijn in feite ook papegaaien, maar veel kleiner. Er bestaan veel soorten parkieten, kaketoes en agaporniden. Elke soort heeft zijn eigen verzorging nodig, en heeft zijn speciale eisen wat betreft voer en dergelijke. Een uitvoerige behandeling daarvan valt buiten het bestek van dit artikel; oriënteer u dus goed voor u eraan begint.
Op www.parkieten-land.nl vindt u een groot parkieten-forum waar u al uw vragen kwijt kunt.
Kanaries zijn waarschijnlijk de bekendste vogels die als huisdier worden gehouden. Een kanarie die luidkeels meefluit met de radio is erg gezellig. Als hij niet stil te krijgen is terwijl je een belangrijk telefoontjes wil afhandelen, wordt het uiteraard al minder.
Kanaries kun je uiteraard kopen in de dierenwinkel. Toch wil ik een lans breken voor het aanschaffen bij een kweker. Deze mensen hebben vaak hun 'levenswerk' gemaakt van het houden van kanaries en beschikken zodoende over een schat aan informatie.
Kanaries kun je met meer tegelijk houden. Wil je echter één fluitende vogel, neem dan een mannetje. Voor een leek is het verschil tussen een man en een vrouw niet te zien!
De verzorging van kanaries is niet ingewikkeld, maar er moet wel elke dag even actie worden ondernomen: eten en drinken moeten in orde zijn, en de kanarie wil graag badderen. De kooi moet elke week verschoond worden. Kanaries raken elk jaar in de rui en maken dan een boel rommel. Ook als ze niet ruien, morsen ze toch vaak met zand, zaadjes en veertjes.
Een pop (vrouwtje) kost op dit moment zo'n 20 euro. Een mannetje is duurder.
Van alle huisdieren die je kunt verzinnen, zijn vissen wel de bijzonderste. Vissen neem je uitsluitend omdat ze zo mooi zijn om naar te kijken (of om je kind de basisprincipes van dierverzorging bij te brengen). Je kunt nauwelijks contact met ze opbouwen, hooguit weten ze wanneer het voedertijd is.
Wat heel aardig is, is dat je van een paar euro tot een enorm kapitaal kunt uitgeven aan een aquarium. Massa's mensen hebben een simpele vissenkom in de kamer staan, met een paar guppen of sluierstaarten er in. Anderen hebben een flink aquarium met luchtfilters en verwarming, en dure vissen die (ook) prachtig zijn om te zien.
Het is zo eenvoudig: een glazen kom, desnoods een flinke vaas, water erin, een zuurstofplantje en je aquarium is klaar. Je koopt een paar guppen en je hebt iets moois om naar te kijken. Voer is wel tamelijk duur: een klein potje kost al snel een euro of acht.
Toch willen ook guppen genoeg ruimte om te zwemmen, en moet de bak goed schoongehouden worden. Als er goed voor guppen gezorgd wordt, kunnen ze wel anderhalf tot vier jaar oud worden!
Een groot voordeel van guppen, en andere vissen ook natuurlijk, is dat je er niet snel allergisch voor zult zijn. Een gup kost in de dierenwinkel ongeveer anderhalve euro, en een zuurstofplantje ook 1 à 2 euro.
Belangrijk is dat de kom waar de vissen in komen, geen kleine opening heeft bovenaan. Dan kunnen de vissen zuurstofgebrek krijgen. Ook schijnt een ronde kom niet fijn te zijn voor een vis.
De mannetjes zijn het mooist. Als je mannetjes en vrouwtjes bij elkaar houdt, krijg je een massa kleintjes. Bezin voor je daaraan begint! Want wat ga je doen met die kleintjes?
(1962) is getrouwd en moeder van vier kinderen. Ze is ervaringsdeskundige op het gebied van huisdieren, waarvan ze er verschillende heeft (of heeft gehad). Haar vader was dominee, en ze hadden in die enorme pastorieën altijd ruimte genoeg voor dieren. Een geit, een schildpad, een hond, konijnen (en nog veel meer knaagdieren), eenden (en nog veel meer vogels), en zo door. Inmiddels houdt ze al 40 jaar huisdieren, en in de tussentijd spijkerde ze haar kennis bij door zelfstudie.
