3 april 2008 door Henk Boeke
Sommige consultatiebureaus vinden thee met suiker "uit den boze". Waarom vinden ze dat? En wordt de thee inderdaad zo heet gedronken als ze wordt opgediend?
Soms vragen ouders ons wat kleine kinderen nog meer kunnen drinken dan water, melk en limonade. Want water en melk zijn zo saai en limonade – inclusief Diksap – is zo zoet.
Dat is geen moeilijke vraag. Bijvoorbeeld:
Bouillon, vruchtensap en groentesap spreken voor zich. Maar hoe zit het nou met die thee? Dat kan weer allerlei nieuwe vragen oproepen, zoals de volgende.
Mijn zoontje van 13 maanden kreeg tot voor kort halfvolle melk bij de broodmaaltijd. Maar sinds ik gelezen heb dat kinderen van die leeftijd maar 300 cc melkprodukten nodig hebben (hij kreeg veel meer), ben ik hiermee gestopt.
Ik heb hem nu een paar keer rooibosthee met een theelepel suiker gegeven (zonder suiker drinkt hij het niet).
De crèche heeft het consultatiebureau de vraag voorgelegd of thee een goed alternatief is bij de broodmaaltijd.
Door de verpleegkundigen van het consultatiebureau wordt nu gezegd dat thee niet goed is, vanwege het looizuur (maar dat zit volgens mij niet in rooibosthee). En suiker in de thee was volgens hen helemáál uit den boze.
Ik snap dit niet goed en het voelt een beetje overtrokken. Mijn zoontje krijgt eigenlijk nooit suiker (hij houdt bijvoorbeeld niet van koekjes). Zou dan dat beetje suiker kwaad kunnen? In fruit zit toch ook suiker en in het lichaam zijn beide suikers toch hetzelfde? Ik kreeg vroeger toch ook gewoon thee met suiker? Ik weet dat ik vanaf 6 maanden al lange vingers kreeg (boordevol suiker, lijkt me).
Hoe zit het nu eigenlijk met suiker?
Deze moeder vroeg zich af of het consultatiebureau niet wat 'overtrokken' reageerde. Dat lijkt ons inderdaad het geval. Als een kind rooibosthee met een beetje suiker lekker vindt, dan kun je dat gewoon geven. Daar is echt niets mis mee.
Het CB heeft gelijk dat looizuur niet goed is voor kinderen, maar in rooibosthee zit inderdaad nauwelijks looizuur, dus dat is sowieso geen probleem. Maar ook gewone thee is heel goed mogelijk, ondanks het looizuur. Dat los je simpel op door er een scheut melk bij doen.
Melk is namelijk een zogenaamde 'buffer', die neutraliserend werkt. Het toevoegen van suiker aan thee heeft alleen zin voor de smaak, om de bitterheid van het looizuur wat te verdoezelen, maar heeft chemisch gezien geen invloed op het looizuur zelf.
Blijft over: de vraag waarom het CB zo paniekerig deed over suiker in de thee ("uit den boze"). Waarschijnlijk doelen ze daarmee op het verschijnsel dat de combinatie van zuur (looizuur) en zoet (suiker) slecht is voor de tanden. In ieder geval nog slechter dan alleen suiker.
Maar dan kun je wel aan de gang blijven natuurlijk. Geen yoghurt met suiker, geen fruit, geen zoetzure augurkjes, noem maar op. Er zijn inderdaad tandartsen die hun bedenkingen hebben tegen het eten van appels, tja...
Tot slot nog iets over de suiker zelf. De vraagsteller zei dat ze geen verschil zag tussen gewone suiker en vruchtensuiker. "Suiker is suiker". Dat idee is echter onjuist. Er bestaan allerlei verschillende soorten suiker, die allemaal verschillende eigenschappen hebben.
Men vermoedt bijvoorbeeld dat vruchtensuiker (fructose) veel minder verslavend is dan gewone (geraffineerde) suiker. Geef dus liever vruchtensuiker dan gewone suiker. Vruchtensuiker is onder andere verkrijgbaar in natuurwinkels; het enige nadeel is dat het erg duur is. Rietsuiker kan ook natuurlijk, maar is minder zoet dus minder lekker.
